21 Νοεμβρίου. Παγκόσμια ημέρα τηλεόρασης. Θα δούμε μερικά ποιήματα για τη μαγική συσκευή!
Η τηλεόραση-ΓΙΑΝΝΗΣ ΥΦΑΝΤΗΣ
Το να ’χαμε ταράνδους μες στα σπίτια μας δεν πήγαινε. Θα μούγκριζαν
μέσα στον ύπνο μας, θα κόπριζαν
πάνω στα έπιπλά μας και προπάντων
μ’ εκείνα τα πελώρια κέρατά τους θα ξεσχίζαν τις κουρτίνες μας, θα γκρέμιζαν
τ’ αγάλματά μας, τα βιβλία μας, τα πιάτα μας. Δεν πήγαινε.
Όμως, η τηλεόραση, τι ζώο!
Έχει τα σιδερένια κέρατά της στην ταράτσα ενώ ήσυχη
κάθεται στο σαλόνι μας και μόνο
αν βάλουμε στην πρίζα τον ομφάλιο λώρο της ξυπνά.
Ήσυχο ζώο. Και τι όμορφο.
Μοιάζει με έντομο πελώριο, αστρικό.
Μοιάζει με τον πλανητικό προπάππο μας, τον Βεελζεβούλ
που ’λεγε ιστορίες κι αποκοιμιόμασταν.
Πηγή:" Ο καθρέφτης του Πρωτέα", 1986
Εξομολόγηση
Τρέφομαι με τηλεοπτικά προγράμματα.
Φορτίζω την καρδιά μου κάθε μέρα.
Οι μπαταρίες πια έγιναν τόσο απαραίτητες, όσο ποτέ δεν υπήρξαν τα οράματα.
Περνάω το χρόνο μου διαβάζοντας e-mail -η ποίηση είναι εξαιρετικά επώδυνη.
Ξεχνάω συνεχώς το password της συνείδησής μου.
Χρειάζομαι τις καταστροφές οπωσδήποτε. Να θυμάμαι ότι είμαι ζωντανή…
Δοξάζω το πλαστικό και το νίκελ, τα κινητά τηλέφωνα και τους σταρ ανεξαιρέτως.
Δεν φαντάζομαι χρόνο χωρίς καλώδια. Πώς να περάσει μια νύχτα στο σκοτάδι;
Έχω εικονικό σπίτι, εικονικά ζωάκια, εικονικούς φίλους κι εικονικό σεξ. Όλο τον κόσμο σε ένα πληκτρολόγιο.
Θα ’θελα να ταξιδεύω αλλά είναι τόσο τρομακτικό, να κουβαλάς παντού μόνο τον εαυτό σου.
Δεν θέλω ν’ απαντήσω σ’ άλλες ερωτήσεις. Απαιτώ την τετράγωνη λογική.
Να μην ακούω πια, για τις σκουριές των δακρύων και για τους ιριδισμούς των νυσταγμένων τρένων.
Η γενιά μου είναι κουρασμένη. Από αναλύσεις, εξηγήσεις, ιδεολογίες, επαναστάσεις, ετεροπροσδιορισμούς και μισαλλοδοξίες.
Κουρασμένη απ’ τα ερωτικά τραγούδια, τις φοβίες, τον αριβισμό και τα πυροτεχνήματα.
Δεν ξέρουμε πως καίει η χαρά το νου και πως σπαράζει η ψυχή στην ωραιότητα.
Απ’ όλα τα χρώματα μας άφησαν το γκρίζο, μα ένα κόκκινο στοιχειώνει τα όνειρά μας.
Λένε πως αυτομόλησε ο Θεός αλλά εγώ πιστεύω σε μιαν Έξοδο Κινδύνου.
Πηγή: https://ennepe-moussa.gr
Τηλεόραση- ΡΟΑΛΝΤ ΝΤΑΛ
Το πιο σημαντικό πράγμα που έχουμε μάθει
Όσο αναφορά τα παιδιά,
Είναι ποτέ, ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ να μην τα αφήνετε
Κοντά στη συσκευή της τηλεόρασης --
Ή ακόμα καλύτερα, απλά μην εγκαταστήσετε
Καθόλου το ηλίθιο αυτό πράγμα.
Σχεδόν σε όλα τα σπίτια που έχουμε βρεθεί
Τα έχουμε δει να χάσκουν με το στόμα ανοιχτό μπροστά στην οθόνη.
Να κρέμονται και να σουλατσάρουν γύρω της
Και να ατενίζουν μέχρι να τους βγουν τα μάτια.
(Την περασμένη εβδομάδα στο σπίτι κάποιου είδαμε
Μια δωδεκάδα μάτια στο πάτωμα.)
Κάθονται και ατενίζουν, ατενίζουν και κάθονται
Μέχρι να υπνωτιστούν από αυτήν,
Μέχρι να είναι απολύτως μεθυσμένα
Με όλα αυτά τα φρικαλέα σκουπίδια που σοκάρουν.
Ω ναι, το ξέρουμε ότι τα κρατά ήρεμα
Και δεν σκαρφαλώνουν στου παραθύρου το περβάζι,
Δεν παλεύουν ή χτυπάνε,
Σε αφήνουν ελεύθερο να μαγειρέψεις το φαγητό
Και να πλύνεις τα πιάτα στο νεροχύτη --
Αλλά σταμάτησες ποτέ να σκεφτείς,
Να αναρωτηθείς τι ακριβώς
Κάνει αυτό στο αγαπημένο σου βλαστάρι;
ΣΑΠΙΖΕΙ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ!
ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ!
ΠΝΊΓΕΙ ΚΑΙ ΓΕΜΊΖΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ!
ΑΠΟΒΛΑΚΩΝΕΙ ΚΑΙ ΤΥΦΛΩΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ
ΜΙΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑ, ΜΙΑ ΝΕΡΑΪΔΟΧΩΡΑ!
Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΤΟΥ ΓΊΝΕΤΑΙ ΣΑΝ ΜΑΛΑΚΟ ΤΥΡΙ!
ΟΙ ΔΥΝΆΜΕΙΣ ΤΗΣ ΣΚΈΨΗΣ ΤΟΥ ΣΚΟΥΡΙΆΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΓΏΝΟΥΝ!
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΊ - ΜΌΝΟ ΝΑ ΔΕΙ!
"Εντάξει!" θα φωνάξεις. "Εντάξει!" θα πεις,
"Αλλά αν του πάρουμε την τηλεόραση,
Τι πρέπει να κάνουμε για να ψυχαγωγήσουμε
Το αγαπημένο μας παιδί; Παρακαλώ εξήγησε!"
Θα σου απαντήσουμε ρωτώντας σε,
"Τι συνήθιζαν να κάνουν παλιότερα τα αγαπημένα;
Πως συνήθιζαν να κρατάν τους εαυτούς τους ικανοποιημένους
Πριν εφευρεθεί αυτό το τέρας;"
Έχεις ξεχάσει; Δεν γνωρίζεις;
Θα το πούμε πολύ δυνατά και αργά:
ΣΥΝΗΘΙΖΑΝ ... ΝΑ ... ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ! ΔΙΑΒΑΖΑΝ και ΔΙΑΒΑΖΑΝ
ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΖΑΝ και ΔΙΑΒΑΖΑΝ και μετά
ΔΙΑΒΑΖΑΝ κι άλλο. Τον Μεγάλο Scott! Έκπληξη!
Η μισή ζωή τους ήταν να διαβάζουν βιβλία!
Τα ράφια των δωματίων τους είχαν βιβλία εν αφθονία!
Τα βιβλία στοιβάζονταν στο πάτωμα των δωματίων τους!
Και στην κρεβατοκάμαρα, δίπλα στο κρεβάτι,
Άλλα βιβλία περίμεναν να διαβαστούν!
Τόσο θαυμαστές, τέλειες, φανταστικές ιστορίες
Για δράκους, γύφτισσες, βασίλισσες και φάλαινες
Και νησιά με θησαυρούς, και μακρινές παραλίες
Όπου λαθρέμποροι κωπηλατούσαν σιγανά,
Και πειρατές φορούσαν μοβ βράκες,
Και πλοία που αρμένιζαν και ελέφαντες,
Και κανίβαλοι έσκυβαν στην κατσαρόλα,
Ανακατεύοντας κάτι που άχνιζε.
(Μυρίζει τόσο ωραία, τι μπορεί να είναι;
Παναγιά μου, είναι η Πηνελόπη.)
...
Ω, βιβλία, τι βιβλία ξέρανε,
αυτά τα παιδιά που ζούσαν τόσο παλιά!
Λοιπόν παρακαλώ, παρακαλούμε, ικετεύουμε, προσευχόμαστε,
Πετάξτε την τηλεόραση,
Και στη θέση της μπορείτε να βάλετε
Μια όμορφη βιβλιοθήκη στον τοίχο.
Μετά γεμίστε τα ράφια με πολλά βιβλία,
Αγνοώντας την βρώμικη εμφάνιση,
Τις φωνές και τα ξεφωνητά, τα δαγκώματα και τις κλωτσιές,
Και τα παιδιά που σε χτυπάνε με ραβδιά-
Μην φοβάστε, επειδή σας υποσχόμαστε
Ότι, σε μία με δύο εβδομάδες
Που δεν θα έχουν κάτι άλλο να κάνουν,
Θα αρχίσουν να νιώθουν την ανάγκη
να έχουν κάτι να διαβάσουν.
Και μόλις αρχίσουν - πω, πω!
Θα βλέπεις την ευτυχία να αυξάνεται σιγά-σιγά
Και να γεμίζει τις καρδιές τους. Θα αναπτυχθούν τόσο έντονα
Που θα απορούν τι έβρισκαν και έβλεπαν
Σ' αυτήν την γελοία μηχανή,
Αυτή την εμετική, ανατριχιαστική, ακάθαρτη
Αποκρουστική οθόνη τηλεόρασης!
Και αργότερα, κάθε ένα παιδί
Θα σας αγαπάει περισσότερο για αυτό που κάνατε.
Πηγή: https://monopoihmata.blogspot.com
Τρας τιβί-ΤΑΚΗΣ ΚΟΛΙΑΒΑΣ ΜΩΛΙΟΤΑΚΗΣ
Του ημετέρου κράτους λοξοί και παλαβοί
με τ' ανομήματά τους και μόστρα στην ΤιΒί.
Και σάχλες και μουρμούρα κι ανούσια και τρελά
άχυρα και σαβούρα και σκύβαλα πολλά.
Της ημετέρας χώρας όντα άνευ πυγμής
μαζώματα της ώρας και της κακιάς στιγμής.
Και όπλα παραπόδας και μπαμ κατραπακιά
και της προσφάτου μόδας βλέπετε τα φρικιά.
Του ημετέρου χώρου τερτίπια και φρου φρου
κατάστασις αφόρου κι ανόσιου καιρού.
Και ήρωες της πλάκας το αίσχος κι η ντροπή
η Σκόρδου και ο Τσάκας και έπονται οι λοιποί.
Οι της παρούσας φάσης παιδιά της Μιχαλούς
και προσοχή μη χάσεις Ελλάδα και φελλούς.
Παράθυρα κανάλια και χύμα αφορισμούς
με Κουναλάκη σάλια και Μπίστη λογισμούς.
Στου δήμου τα τσουβάλια θρησκεία και πατρίς
τα εθνικά μας χάλια κι οι στόχοι μας τα τρις.
Εθνοσωτήρων πόζα και τούτο μόνο αρκεί
και ο λαός στ'Αρόζα κτήματα για βοσκή.
Από τη θέση ετούτη αβάντι και μαζί
μερίδα από μπούτι και μάτι και βυζί.
Και υπερεργολάβοι χαλάλι η αμοιβή
κι ό,τι κανείς προλάβει από την τρας τιβί...
5.11.2001
Πηγή: "Όμορφος κόσμος", Εκδόσεις Μαυρίδης,2002
Το τηλεκοντρόλ- ΑΡΗΣ ΓΕΡΑΡΔΗΣ
Κάποιος να πάρει το τηλεκοντρόλ
απ’ το χέρι του. Αλλάζει κανάλια
και δεν αντιλαμβάνεται τον γύψο
που πέφτει απ’ τους αρμούς της μέρας,
και του σκεπάζει μαλλιά και κροτάφους.
Βλέπει στις ειδήσεις τις συγκρούσεις
των μαχητικών του Αιγαίου, τον έρωτα
δυο απεγνωσμένων, τα υποσιτισμένα
όνειρα των ανέργων και δεν βλέπει
όσα κρύβουν οι λίγοι απ’ τους πολλούς.
Ύστερα επιστρέφει στο βολικότερο χτες
που του βάφει το πρόσωπο με στουπέτσι
και τον ετοιμάζει για τη θλιβερή κατάβαση
στη νύχτα.
Πηγή: «Το πειραγμένο κοντέρ», Εκδόσεις Άνεμος, 2019
Έρευνα- Επιμέλεια αφιερώματος: Αγγελική Καραπάνου
