Σήμερα στη στήλη "Στα βαθιά" έχω προσκαλέσει τον λογοτέχνη Χρήστο Σκιαδαρέση. Ο καλεσμένος μου γεννήθηκε και μένει στην Αθήνα, ενώ έχει καταγωγή από τη Λευκάδα. Σπούδασε φιλολογία και ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιστορία της Φιλοσοφίας. Εργάζεται στην ιδιωτική εκπαίδευση. Έχει εκδώσει πέντε ποιητικές συλλογές κι ένα δοκίμιο, ενώ έργα του έχουν συμπεριληφθεί σε πολλούς συλλογικούς τόμους. Κείμενά του φιλοξενούνται στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό τύπο. Αρθρογραφεί σε εβδομαδιαία βάση σε λευκαδίτικη εφημερίδα. Ασχολήθηκε επαγγελματικά με την αρχισυνταξία και τη μεταγλώττιση. Έχει αποσπάσει πολλά βραβεία σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, ενώ έχει υπάρξει κι ο ίδιος μέλος κριτικών επιτροπών. Η ποίησή του είναι υπαρξιακή, προσωποκεντρική, συχνά εξομολογητική. Ο λόγος του είναι μεστός ,στακάτος, ζωντανός. Ένα αεράκι λεπτής ειρωνείας χρωματίζει τα νοήματα. Ο έρωτας, οι σχέσεις, η συνομιλία με τον βαθύτερο εαυτό είναι άξονες κυρίαρχοι στον ποιητικό του κόσμο. Θα ταξιδέψουμε με δέκα ξεχωριστά ποιήματά του!
Το σκιάχτρο
Όσο περνούσε η μπογιά σου
αμάρτανες μέχρις εσχάτων.
Ξοδευόσουν ανάσκελα
σε κάμαρες ηδονής.
Τώρα που γέρασες
και σίτεψε το κορμί σου,
ρουφάς τζούρες μοναξιάς
και φυσαλίδες καθαρού οξυγόνου.
Ρε τι σου είναι η παλιοζωή.
Από αρτίστα σε κάνει ρεζέρβα.
Και, από πρώτη φίρμα,
σκιάχτρο για πετροβόλημα.
(«Έρως Πανδαμάτωρ», εκδόσεις Βεργίνα, 2013)
Η τρελή
Σε όσους σε γνώριζα μού έλεγαν πως είσαι τρελή.
Ενδεχομένως και να ήσουν.
Δεν ξέρω.
Τη ζεστασιά, όμως, που μου χάριζες εσύ,
δε μου τη χάρισε μυαλωμένη καμία.
(«Έρως Πανδαμάτωρ», εκδόσεις Βεργίνα, 2013)
Ζηλιαρόγατα
Μην με δεις λιγάκι ν’ ανθίζω.
Αμέσως αρχινάς και με μαδάς!
(«Έρως Πανδαμάτωρ», εκδόσεις Βεργίνα, 2013)
Το αντίλυτρο
Απ’ τις πληγές του πεύκου στάζει το ρετσίνι.
Μόνο που εγώ δεν είμαι ούτε πεύκο ούτε ρετσίνι.
Είμαι άνθρωπος.
Κι απ’ τις πληγές μου,
τις πληγές που εσύ μού κατάφερες,
στάζει φαρμάκι.
Πολύ φαρμάκι.
Όσο το αντίλυτρο
του πόνου
που με κέρασες.
(«Έρως Πανδαμάτωρ», εκδόσεις Βεργίνα, 2013)
Άτακτη φοράδα
Στην ασυδοσία
δεν είχες ποτέ χαλινάρι.
Τις παρωπίδες
τις φόραγες για μόστρα.
Ε ρε, καμουτσίκι
που σου χρειάζεται!
(«Σασπένς», εκδόσεις Μπιλιέτο, 2014)
Σαν τους διαβάτες στον δρόμο
Έτσι καταντήσαμε.
Σαν τους διαβάτες στον δρόμο.
Που και να θέλουμε να τους αποφύγουμε
είναι φύσει αδύνατο.
(«Οι αγάπες πεθαίνουν εν ακαρεί», εκδόσεις Χάρη Πάτση, 2016)
Τα φαινόμενα απατούν
Και εγώ που με βλέπεις
μια όαση ήμουν,
πριν με καταντήσεις έρημο.
(«Οι αγάπες πεθαίνουν εν ακαρεί», εκδόσεις Χάρη Πάτση, 2016)
Total war
Να με πληγώσεις ποθούσες.
Να με αφανίσεις πέτυχες.
(«Οι αγάπες πεθαίνουν εν ακαρεί», εκδόσεις Χάρη Πάτση, 2016)
Χάσματα
Η μία όχθη εσύ,
η άλλη όχθη εγώ,
χωρίς γέφυρα ανάμεσα,
πού πάμε, ρε παιδί;
(«Οι αγάπες πεθαίνουν εν ακαρεί», εκδόσεις Χάρη Πάτση, 2016)
Λήθη
Πόσο πονάω
-χρόνια μετά-
όταν όλα τα κύρια ονόματα που αγάπησα
πολιτογραφήθηκαν
ουσιαστικά αφηρημένα.
(«Οι αγάπες πεθαίνουν εν ακαρεί», εκδόσεις Χάρη Πάτση, 2016)
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Χρήστος Σκιαδαρέσης είναι φιλόλογος με σημαντική μετεκπαίδευση (μεταπτυχιακά διπλώματα, πιστοποιήσεις, επιμορφώσεις, βεβαιώσεις κλπ.). Μόνιμος κάτοικος Αττικής (δυτικά προάστια) αλλά με ρίζες λευκαδίτικες. Σιτοπορίζεται από την ιδιωτική εκπαίδευση. Κείμενά του έχουν φιλοξενηθεί σε δεκάδες ανθολογίες, όπως και σε ηλεκτρονικές και έντυπες εφημερίδες, περιοδικά και μπλογκς. Παράλληλα, έχει εργαστεί και ως αρχισυντάκτης εφημερίδων και μεταγλωττιστής. Έχει εκδώσει έξι λογοτεχνικά βιβλία αλλά κρατάει stand by αρκετό αδημοσίευτο υλικό. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων, της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Εταιρείας Λευκαδικών Μελετών.
