Σήμερα στη στήλη "Στα βαθιά" φιλοξενώ την ποιήτρια Ζωγραφιά Οτζάκη. Η καλεσμένη μου γεννήθηκε στη Φλώρινα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στον τομέα "Σπουδές στην Εκπαίδευση". Εργάζεται ως εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στη Θεσσαλονίκη. Τα τελευταία έξι χρόνια έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές. Η ποίησή της κινείται στα μονοπάτια της υπαρξιακής λυρικής γραφής. Ο λόγος της είναι πολύχρωμος, αρμονικός, αισθαντικός. Η ματιά της βαθιά ευαίσθητη κι αγαπητική είτε φωτίζει ανθρώπους- ζώντες και τεθνεώτες- είτε ιδέες και άψυχα. Η γραφίδα της συνομιλεί με το βαθύτερο εγώ, εμπνέεται από τον έρωτα, αποκρυπτογραφεί το όνειρο, αφουγκράζεται συγκινησιακά τις στιγμές. Θα δούμε επτά ποιήματά της από την ποιητική συλλογή "Πλακούντας" και τρία ανέκδοτα. Όλα πολύ ξεχωριστά!
ΕΠΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ «ΠΛΑΚΟΥΝΤΑΣ» Εκδόσεις ΓΡΑΦΗΜΑ, 2022
Μεταμόρφωση
Στο κυκλωμένο δώμα μου
δραττόμενη των προσευχών
και των ενδότερων
βυθίζω τα λούτρινα
και το σαρκίο ανακούρκουδα
–κυρίως τη νύχτα που καμπυλώνουν οι σκιές και τ’ αλληλούια–
για να αναδυθώ χρόνια μετά
με μια ουρά ως τα έγκατα
Ανταρκτική
Θα σε αφήσω άτιτλο
για να χωράς όλα τα ενδεχόμενα
τα υπονοούμενα ολόκληρα
Ή θα σε πω Ανταρκτική
για να παγώνει η συλλαβή νεογέννητη,
σχεδόν ανεξερεύνητη
Στα μάτια σου ανεστραμμένα σχήματα•
ελάσσονα
Το τέλος σου κενό
σαν πολική λευκότητα
Είσαι έτοιμο
Ερινύα
Μαρτυρική και χειμαζόμενη
σα λυγερό ψιθύρισμα
σαλεύει η νύχτα βουρκωμένη
με το τραγούδι των νεκρών
και κινδυνεύει
η ασάλευτη ζωή των ποιημάτων
Πλακούντας
Πάρε τὴν λέξι μου.
Δῶσε μου τò χέρι σου.
Ανδρέας Εμπειρίκος
Σμιλεύεται
ως έμβρυο το σώμα
τρυγώντας τον πλακούντα των αιώνων
και ως τρυφερό μαλάκιο πια
αρδεύοντας τον ουρανό της κούνιας
μεστώνει τόσο
που ανακαλύπτει την ουρά του
ώσπου τελάλης πια
ή ποιητής
ορθώνεται
ραμφίζοντας την ήττα του
Πάρε το ποίημα
∆ώσε μου το χέρι σου
Μεδούλι
Με την αλήθεια σφικτά
ως το μεδούλι
ολόκληρο
θα σε ονειρευτώ
και ίσως
στο στέρνο ν’ απομείνει
τ’ αποτύπωμα
τα αιμοσφαίρια
οι βολβοί
τα δάχτυλα
οι καρποί
ο δυνατός βραχίονας
και το εγώ και το εσύ μαζί
Τι σμίξη σμίλη
Αποτύπωμα
«Αν θα πεθάνω,
αφήστε το μπαλκόνι μου ανοιχτό»
F. G. Lorca
Άφησέ με
έστω για λίγο
στο πλάσμα των μηρών σου
να πεταρίσω
σαν τη σκόνη
ν’ αφήσω αποτύπωμα
να πω πως έζησα
το μειονεκτικό μου όνειρο
Και αν θα πεθάνω
ν’ αφήσεις το μπαλκόνι σου ανοιχτό
Χιόνι
πυκνώνει νεογέννητο
σφυρίζοντας καντάτα ασυλλάβιστη
ώσπου παγώνει
μπαμπάκι στα δόντια των νεκρών
και τέλος λιώνει
κομμάτι μητρικό
αγέννητο
ΤΡΙΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Μήδεια
Έλα
Ν΄ ανάψεις τον σαρκώδη χιτώνα μου
Να γίνω Σελήνη
Στέρφα
Να μη γεννώ
Και η μανία
Κυανό δηλητήριο
Να συστρέφει
Τα μέλη μας
Γυμνά
Στον ίσκιο της βελανιδιάς
Και δύο αστεράκια
Χρυσόμαλλα
Να ψάλλουν τον μόρο
Τη μοίρα
Την μήτρα την άτεγκτη
Σε περιμένω
Ο θρήνος του Ορφέα
Αγαπημένη
Με ποια μελωδία
Να ξυπνήσουν τα μέλη σου
Το στήθος
Οι μηροί
Να ενθρονίσουν τον στίχο μου
Με ποια προσευχή
Ν ΄ ανοίξουν τα χείλη σου
Να πιουν αιώνια τη μνήμη μου
Κι ας απομείνει η κεφαλή μου επί πίνακι
Ακίνητο νούφαρο
Κόκκινη αγρυπνία
Στον ύπνο της λήθης
Και αμνήμων πια
Στη λίμνη μου
Ίσως γεννήσω αναπάντεχα
Το κύκνειο άσμα μου
Εσένα
Λίμνη
Ποίημα πολύκροτο
Σβήνεις το θαυμαστό κεράκι σου
Μα εγώ φωτίζω
Ό, τι απέμεινε
Τη χήνα
Τα χέρια κυνηγού
Και τη βοή των καλαμιών
Όταν ξεψύχησε
Το κουρνιαχτό
Και το φτερό
Που γλίτωσε
Μα και τη λίμνη δίχως νούφαρα
Και τον βυθό,
Φρέαρ αιμάτινο και άσαρκο
Φωτίζω κυρίως το ράμφος
Που κελαηδά χαράματα
Στο προσκεφάλι μου
Για να σωθώ
Βιογραφικό Σημείωμα
Η Ζωγραφιά Οτζάκη γεννήθηκε στη Φλώρινα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή (Α.Π.Θ.) και στη συνέχεια ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα «Σπουδές στην Εκπαίδευση». Εργάζεται ως εκπαιδευτικός μέσης εκπαίδευσης στη Θεσσαλονίκη. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές. Η πρώτη ποιητική συλλογή Λιμπρέτο εκδόθηκε το 2017 στο συλλογικό έργο ΦΟΥΓΚΑ από τις εκδόσεις ΡΩΜΗ. Ο ΠΛΑΚΟΥΝΤΑΣ (εκδόσεις ΓΡΑΦΗΜΑ, 2022) είναι η δεύτερη ποιητική της συλλογή και η πρώτη προσωπική ποιητική παρουσία.
