Θ' ακούσουμε τέσσερα τραγούδια σε στίχους κι ερμηνεία του Γιώργου Ν. Μουσταΐρα. Στο ένα τραγούδι υπογράφει και τη σύνθεση. Με το χρώμα το παλιού λαϊκού τραγουδιού!
Φθινόπωρο υγρό μπουρινιασμένο
Στίχοι: ΓΙΩΡΓΟΣ Ν. ΜΟΥΣΤΑΪΡΑΣ
Μουσική: ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΜΕΤΑΣΙΔΗΣ
Ερμηνεία: ΓΙΩΡΓΟΣ Ν. ΜΟΥΣΤΑΪΡΑΣ
Ήρθε Φθινόπωρο βαρύ,
υγρό, μπουρινιασμένο.
Κανένας δεν κυκλοφορεί
κι όμως σε περιμένω.
Ρεφρέν
Φθινόπωρο υγρό, μπουρινιασμένο
κι εγώ το γυρισμό σου περιμένω.
Σε περιμένω να φανείς
απ’ τη γωνιά του δρόμου.
Αλλά δεν φαίνεται κανείς
κι εγώ πονώ μικρό μου.
Πονάω για το χωρισμό,
σαν έφυγες κι εχάθης.
Ξέρω δεν έχεις γυρισμό,
μα ελπίζω πως θε να 'ρθεις.
υγρό, μπουρινιασμένο.
Κανένας δεν κυκλοφορεί
κι όμως σε περιμένω.
Ρεφρέν
Φθινόπωρο υγρό, μπουρινιασμένο
κι εγώ το γυρισμό σου περιμένω.
Σε περιμένω να φανείς
απ’ τη γωνιά του δρόμου.
Αλλά δεν φαίνεται κανείς
κι εγώ πονώ μικρό μου.
Πονάω για το χωρισμό,
σαν έφυγες κι εχάθης.
Ξέρω δεν έχεις γυρισμό,
μα ελπίζω πως θε να 'ρθεις.
Μπαγλαμαδάκι μου γλυκό
Στίχοι: ΓΙΩΡΓΟΣ Ν.ΜΟΥΣΤΑΪΡΑΣ
Μουσική: ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΜΕΤΑΣΙΔΗΣ
Ερμηνεία: ΓΙΩΡΓΟΣ Ν. ΜΟΥΣΤΑΪΡΑΣ
Να 'χα μεζέ και τσίπουρο
κι ένα μπαγλαμαδάκι,
να διώξω πίκρες και καημούς
και να 'ρθω σε μεράκι.
Να ξεχαστώ, να ονειρευτώ,
ορίζοντες ν’ ανοίξω,
σε θάλασσες αλαργινές
τις έγνοιες μου να πνίξω.
Ρεφρέν
Μπαγλαμαδάκι μου γλυκό,
θα είσαι η συντροφιά μου,
μοναδική παρέα μου,
γλυκιά παρηγοριά μου.
Δεν το αξίζει για να ζει
ο άνθρωπος με πόνους,
θέλει τραγούδια όμορφα,
σ’ όσους του μένουν χρόνους.
Να τραγουδά, να το γλεντά,
κάθε στιγμή και πάντα,
να βρίσκει ελπίδα στη ζωή
και στη χαρά αβάντα.
Ρεφρέν
Μπαγλαμαδάκι μου γλυκό,
θα είσαι η συντροφιά μου,
μοναδική παρέα μου,
γλυκιά παρηγοριά μου.
κι ένα μπαγλαμαδάκι,
να διώξω πίκρες και καημούς
και να 'ρθω σε μεράκι.
Να ξεχαστώ, να ονειρευτώ,
ορίζοντες ν’ ανοίξω,
σε θάλασσες αλαργινές
τις έγνοιες μου να πνίξω.
Ρεφρέν
Μπαγλαμαδάκι μου γλυκό,
θα είσαι η συντροφιά μου,
μοναδική παρέα μου,
γλυκιά παρηγοριά μου.
Δεν το αξίζει για να ζει
ο άνθρωπος με πόνους,
θέλει τραγούδια όμορφα,
σ’ όσους του μένουν χρόνους.
Να τραγουδά, να το γλεντά,
κάθε στιγμή και πάντα,
να βρίσκει ελπίδα στη ζωή
και στη χαρά αβάντα.
Ρεφρέν
Μπαγλαμαδάκι μου γλυκό,
θα είσαι η συντροφιά μου,
μοναδική παρέα μου,
γλυκιά παρηγοριά μου.
Ένας λεβέντης πάει
Στίχοι: ΓΙΩΡΓΟΣ Ν. ΜΟΥΣΤΑΪΡΑΣ
Μουσική: ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΜΕΤΑΣΙΔΗΣ
Ερμηνεία: ΓΙΩΡΓΟΣ Ν. ΜΟΥΣΤΑΪΡΑΣ
Συνέβη δυο μέρες πριν από τα Χριστούγεννα του 2017. Ήταν αργά το βράδυ, καθώς έμαθα πως έφυγε από τη ζωή ο αγαπημένος μου πρώτος εξάδελφος Σαράντος Κ. Μουσταΐρας. Την ίδια ώρα, καθώς έξω ο αγέρας λυσσομάναγε, κάθισα και έγραψα τον αποχαιρετισμό του…
Είναι χειμώνας κι ο βοριάς έξω βογκάει
και μέσα η πίκρα να ματώνει την καρδιά.
Ο χάρος χτύπησε κι ένας λεβέντης πάει
μ’ ένα παράπονο, ετούτη τη βραδιά.
Ρεφρέν
Και όπως έφευγε και έσβηνε ο χρόνος,
έφυγε κι έσβησε και χάθηκε κι αυτός.
Πάει εκεί που δεν τον φτάνει ο πόνος
που λάμπει ο ήλιος κι είν’ ο τόπος ανοιχτός.
Η μαύρη μοίρα του τονε είχε αδικήσει,
τον βρήκε αρρώστια που δεν είχε γιατρειά.
Απ’ το μαράζι το δεντρί είχε λυγίσει,
χωρίς ελπίδα και χωρίς παρηγοριά.
Ρεφρέν
Και όπως έφευγε και έσβηνε ο χρόνος,
έφυγε κι έσβησε και χάθηκε κι αυτός.
Πάει εκεί που δεν τον φτάνει ο πόνος
που λάμπει ο ήλιος κι είν’ ο τόπος ανοιχτός.
Άντε να βρεις εργάτη γης
Στίχοι: ΓΙΩΡΓΟΣ Ν.ΜΟΥΣΤΑΪΡΑΣ
Μουσική: ΓΙΩΡΓΟΣ Ν.ΜΟΥΣΤΑΪΡΑΣ
Ερμηνεία: ΓΙΩΡΓΟΣ Ν.ΜΟΥΣΤΑΪΡΑΣ
Άντε να βρεις εργάτη γης, Έλληνα, να ποτίσεις
και άμα βρεις ρε μάγκα μου, να μου τηλεφωνήσεις. (δις)
Ο Έλληνας δεν δέχεται, αφεντικό να βάλει
ούτ’ έγνοιες να του τυραννούν το δόλιο του κεφάλι. (δις)
Λιάζεται πίνει φραπεδιά, ξύνοντας τ’ αχαμνά του
και δεν τον νοιάζει αν θα φάν’ στο σπίτι τα παιδιά του. (δις)
Μια θέση στο Δημόσιο, γυρεύει ν’ αποκτήσει,
για να περνά τεμπέλικα σε όλη του τη ζήση. (δις)
και άμα βρεις ρε μάγκα μου, να μου τηλεφωνήσεις. (δις)
Ο Έλληνας δεν δέχεται, αφεντικό να βάλει
ούτ’ έγνοιες να του τυραννούν το δόλιο του κεφάλι. (δις)
Λιάζεται πίνει φραπεδιά, ξύνοντας τ’ αχαμνά του
και δεν τον νοιάζει αν θα φάν’ στο σπίτι τα παιδιά του. (δις)
Μια θέση στο Δημόσιο, γυρεύει ν’ αποκτήσει,
για να περνά τεμπέλικα σε όλη του τη ζήση. (δις)