Πέντε τραγούδια που έγραψε κι ερμήνευσε ο Γιάννης Πουλόπουλος

Μια χούφτα τραγούδια
Θα μείνουν μονάχα
Σαν έρθει το τέλος
Σ’ αυτή την ζωή

Κι αυτά που θα ήθελα
Κάποτε να 'χα
Θα έχουν τελειώσει
Με μένα μαζί

Μια χούφτα τραγούδια
Μ’ανθρώπινους στίχους
Κομμένα λουλούδια
Πρωί στην δροσιά
Θα ήθελα πάντα
Ν’ ακούω τους χτύπους
Απ’ την καρδιά σου
Στην δική μου καρδιά

Μια χούφτα τραγούδια
Η ζήση μου όλη
Οι φίλοι πιστόλι
Οι αγάπες γκρεμός

Κι εγώ λαβωμένος
Με ύπουλο βόλι
Σε άγνωστο κόσμο
Θα μπω μοναχός

Πότε θα σε πάρω για τις πόλεις του νοτιά
Πότε θα σου πάρω την λύπη απ’ την καρδιά
Όταν θα μου δώσεις της αγάπης τα κλειδιά
Τότε θα σε πάρω για τις πόλεις του νοτιά

Κι εγώ θα τραγουδώ
Για σένα στον Θεό
Σου δίνω μια καρδιά
Πάμε στις πόλεις του νοτιά
Κοίτα τον ουρανό
Τον τόσο μακρινό
Και πάρε με αγκαλιά
Πάμε στις πόλεις του νοτιά

Πότε θα σου βάλω το φεγγάρι στα μαλλιά
Πότε θα σου πάρω το κρύο απ’ την καρδιά
Όταν θα χαθώ μες την δική σου τη ματιά
Τότε θα σε πάρω για τις πόλεις του νοτιά

Κίτρινα φύλλα και σιωπή
στα μάτια μου έπεσε βροχή
στα χείλια μου χαλάζι
Κάθε Σεπτέμβρη εποχή
μόνο για σένα θα μου πει
μες στην καρδιά σταλάζει

Οσα δεν πήρε ο άνεμος
και ζούνε στα όνειρά μας
είναι γιατί τα φύλαξε
τ’ αγάπησ’η καρδιά μας

Πήρε τους δρόμους ο καημός
πόσα φεγγάρια χωρισμός
και πόσα αστέρια πόνοι
Κι είν’ ο δικός μου ο καημός
αυτός που μου 'σβησε το φως
και πια δεν ξημερώνει

Πάλι απόψε μεθυσμένος
πάλι απόψε ζαλισμένος
και περπατώ παραπατώ
Θέλω σπίτι μου να πάω
και τη μάνα μου να δω
μα πήρα λάθος το στενό

Και πριν να 'ρθεί το πρωινό
στο στέκι σου εκεί μπροστά
απ’ τον καημό σου ήπια ξανά
απ’ τον καημό σου ήπια ξανά

Πάλι απόψε μεθυσμένος
πάλι απόψε ζαλισμένος
και περπατώ παραπατώ
ήπια στο γυαλί τον πόνο
μα έτσι τα 'φερε η ζωή
πια να μην είμαστε μαζί

Κάποιου πουλιού κελάηδημα
με ξύπνησε
μια θύμηση παλιά
όπως και τώρα
με κάποια μπόρα
έφυγε εκείνη
χωρίς να φέξει
ούτε ένα αστέρι
τα μεταξένια της μαλλιά

Κάποιου πουλιού κελάηδημα με ξύπνησε
στην αγκαλιά μου εκείνη κοιμόταν βαθειά
σ’έναν ύπνο αιώνιο
που δεν ξυπνούν ποτέ
τα κελαηδήσματα από χιλιάδες πουλιά