Οκτώ ερμηνεύτριες τραγουδούν για το φιλί

Ένα κλειδάκι του σπιτιού, κλειδάκι της καρδιάς μου
Σου χάρισα μ’ ένα φιλί, αφέντη της χαράς μου
Ένα κλειδί χρυσό κλειδί της πιο κρυφής μου λύπης
Αυτής που γίνεται παιδί όταν εσύ μου λείπεις

Φιλί κλειδί φιλί κλειδί που δώσαμε
Τα χείλη μας κλειδώσαμε
Και τον καημό γλιτώσαμε
Φιλί κλειδί φιλί κλειδί που δώσαμε
Τα χείλη μας κλειδώσαμε
Και τον καημό γλιτώσαμε

Όποιος στα χείλη φιληθεί με χείλια διψασμένα
Σαν τον κισσό θα τυλιχτεί σε χέρια αγαπημένα

Φιλί κλειδί φιλί κλειδί που δώσαμε...

Ένα φιλί που γεύτηκα
στου σκοταδιού τη φύρα
μπορεί να το ονειρεύτηκα,
μπορεί και να το πήρα.

Για μέρες το 'χα πάνω μου
στα χείλη τυλιγμένο,
της μέθης ήταν πρόσφορο
και βάσανο κρυμμένο.

Της ζάλης τα φτηνά φιλιά
στην άκρη θα τ’ αφήσω
κι ένα φιλί αμέθυστο
θα 'ρθω να σου ζητήσω.

Ένα καινούριο σου φιλί
με τα παλιά φυλάω
γιατί όταν είσαι μακριά
για τα φιλιά διψάω

Ούτε που το φαντάζεσαι
σε ποιο κελί το κλείνεις
κάθε καινούριο σου φιλί
την ώρα που το δίνεις

Ένα άγγιγμα σου τρυφερό
μαζί μ’ ένα τυχαίο
να μη θυμάται το κορμί
ποιο ήρθε τελευταίο

Με βρίσκει το πρωί με τη φωτογραφία σου
Φλιτζάνια του καφέ και για τους δυο
Τη μέρα μου πάλι μόνη θα την πιω

Μ’ ένα κόκκινο φιλί κι ένα δάκρυ σαν γυαλί στην ψυχή
Θέλω τόσο να σου πω πως ακόμα σ’ αγαπώ μέσα μου
Μέσα μου θα 'σαι πάντα εκεί

Ανάβω τις στιγμές, κρατώ τον αναπτήρα σου
Ξεχνιέμαι, σου μιλώ, χαμογελώ
Με ψέματα την αλήθεια ξεγελώ

Ένα φιλί ήταν μόνο
μα ένα φιλί ήταν τόσα πολλά
Ένα φιλί δικό σου
πιο ακριβό από χίλια φιλιά

Ένα φιλί από σένα
άνοιξε όλα μου τα μυστικά
Κι άλλο φιλί κανένα
το χρόνο τώρα πια δε σταματά

Όλη η σιωπή
σε ένα φιλί

Ένα φιλί από δυόσμο
χώρισα από το κόσμο
κι η νύχτα με 'βγαλε στην ερημιά
Μια ανατολή φως μου , με ένα φιλί δώσ’ μου
ένα φιλί από βροχή και φωτιά

Ένα φιλί δικό σου
κι ας είναι σαν τα φιλιά που σκορπάς
Που δίνεις στο όνειρό σου
κι έχεις ξεχάσει το πρωί που ξυπνάς

Μα ενώ τη πόρτα κλείνεις
από τα χείλη σου φεύγει πουλί
Που τα φτερά του ανοίγει
κι ανεβαίνει στου ουρανού το νησί

Μια αναπνοή
με ένα φιλί

Ένα φιλί δώσ’ μου
μια ανατολή φως μου,
η νύχτα με έβγαλε στο πουθενά
Χώρισα από το κόσμο
ένα φιλί από δυόσμο
κι όλο το δρόμο εγώ θα βγάλω ξανά

Μια ανατολή φως μου
ένα φιλί δώσ’ μου
ένα φιλί από δυόσμο
χώρισα από το κόσμο
κι η νύχτα με βγάλε στην ερημιά

Μια ανατολή φως μου
με ένα φιλί δώσ’ μου,
ένα φιλί από βροχή και φωτιά

M’ έχει κυκλώσει ένα φιλί
από παντού με προσκαλεί
και πως να του ξεφύγω

Αφού η πόρτα είναι ανοικτή
μα εγώ δεν έχω επιλογή
και μένω λίγο λίγο

Με πλησιάζει σιγανά
με τη δική σου τη φωτιά
κι αρχίζει να σου μοιάζει
κι από όλα γύρω τα καλά
θα 'ναι για σένα μόνο πια
όταν γλυκοχαράζει

Μ’ έχει κυκλώσει ένα φιλί
και στη σκοτούρα την πολλή
πως το είχα ξεχασμένο
αφού για μήνες, για καιρό
έμοιαζε άχρηστο κι αυτό,
άχρηστο και χαμένο

Μ’ έχει κυκλώσει ένα φιλί
κι ανοίγει δρόμο για να βγει
στο φως από το σκοτάδι
Κι εκείνο βγαίνει από τη σιωπή
σαν το τραγούδι στη φωνή
απόσταγμα και χάδι

Ας έρχεται σιγά σιγά
με καθυστέρηση γλυκιά
προτού μας ξεπεράσει
Σαν να είναι η πρώτη η φορά
που όλα θα γίνουνε ξανά
και σαν να χω ξεχάσει

Κι όταν θ 'αρχίσει το φιλί
σαν ποτηράκι με κρασί
γλυκά να με ζαλίζει
τότε στα μάτια σου εκεί
σαν ποταμάκι θα μου πει
πως κάπου πλημμυρίζει
Μ’ έχει κυκλώσει ένα φιλί,
μ’ έχει κυκλώσει ένα φιλί

Αχ...απόψε πάρε με
με δυο φτερά μ’ ένα φιλί
μ’ ένα ιπτάμενο χαλί
να δω τον κόσμο μια φορά από ψηλά
τ’ αστέρια χαμηλά

Αχ...απόψε κράτα με
απ’ το σπασμένο μου φτερό
στον τελευταίο μας χορό
μέσα απ’ τους κύκλους του σαν κόμπος να λυθώ
γλυκά να ζαλιστώ

Η αγάπη, αγάπη μου,
πληγωμένο πουλί
απόψε αχ...για μας τους δυο
ας κράταγε ενός λεπτού φιλί
Απόψε πάρε με....

Αχ...ψυχή μου μάγισσα
κι αναστενάρισσα καρδιά
πήραν τα πόδια μου φωτιά
θέλω να τρέξω, να χορέψω, να σ'το πω
ακόμα σ’ αγαπώ

Η αγάπη, αγάπη μου,
πληγωμένο πουλί
απόψε αχ...για μας τους δυο
ας κράταγε ενός λεπτού φιλί
Απόψε πάρε με....

Τι πιο όμορφο σ’ αυτή τη ζωή
Απ’ την λάμψη των δικών σου ματιών
Τι πιο όμορφο και πιο λαμπερό
Σ’ έναν κόσμο που φοβάται το φως

Τι πιο όμορφο και πιο μαγικό
Απ’ το πάθος των γλυκών σου φιλιών
Την ανάσα σου όταν νιώθω καυτή
Στην φωτιά της μαθαίνω να ζω

Φίλα με πάλι φίλα με αγκάλιασέ με
Μες στο κορμί σου να κρυφτώ
Φίλα με πάλι φίλα με ξημέρωσέ με
Σ’ ένα ταξίδι ερωτικό

Με το γέλιο σου νιώθω πως ζω
Με το δάκρυ σου νιώθω πως χάνομαι
Τι πιο όμορφο και πιο δυνατό
Απ’ αυτό που για σένα αισθάνομαι

Η αλήθεια και το ψέμα εσύ
Κι όλα τα άλλα στον κόσμο κομμάτια
Τι πιο όμορφο πάνω στη γη
Απ’ τα δικά μας ατέλειωτα βράδια

Φίλα με πάλι φίλα με αγκάλιασέ με
Μες στο κορμί σου να κρυφτώ
Φίλα με πάλι φίλα με ξημέρωσέ με
Σ’ ένα ταξίδι ερωτικό