Οκτώ ερμηνευτές τραγουδούν για το φιλί

Άσχημα που κάνουν όσες ντρέπονται
να δώσουνε φιλί
σήμερα που όλα επιτρέπονται
σε μια στιγμή τρελή.

Ούτε έχει καν ντροπή καμία,
ούτε θέλει διόλου οικονομία
ίχνη δεν αφήνει, πίνεται και σβήνει
κι όπως λεν πολλοί για το φιλί.

Το φιλί δεν είναι κρίμα
δεν είναι, δεν είναι
και φιλιά σαν θέλεις δίνε
χωρίς να φοβηθείς.
Το φιλί δεν είναι κρίμα
δεν είναι, δεν είναι
και φιλιά σαν θέλεις δίνε
στα χείλη που ποθείς.

Το φιλί δροσίζει και ζαλίζει
το φιλί αξίζει, το φιλί.
Χείλη διψασμένα κι ενωμένα
νιώθουν τη ζωή σαν πιο καλή.

Το φιλί δεν είναι κρίμα
δεν είναι, δεν είναι
και φιλιά σαν θέλεις δίνε
στα χείλη που ποθείς.

Δως μου φως μου ένα σου φιλί
έλα φως μου δεν αντέχω πιο πολύ.
Μωρό μου δως μου, δως μου ό,τι σου ζητώ
έλα φως μου, που πολύ σε λαχταρώ.

Το'χεις τάξει να με λιώσεις
πιτσιρίκα μου τρελή
τι θα χάσεις αν μου δώσεις
ένα σου γλυκό φιλί.

Αν το δώσεις τι θα πάθεις
κοριτσάκι μου γλυκό
φίλησε με για να μάθεις
της αγάπης τον καημό.

Δως μου φως μου ένα σου φιλί
έλα φως μου δεν αντέχω πιο πολύ.
Μωρό μου δως μου, δως μου ό,τι σου ζητώ
έλα φως μου, που πολύ σε λαχταρώ.

Για τον κόσμο μη σε μέλλει
μη σε νοιάζει τι θα πει
νιώσε της ζωής το μέλι
το φιλί δεν είν’ ντροπή.

Μη σε νοιάζει, μη σε μέλλει
έλα, έλα θαρρετά
αφού σ’ αγαπώ όσο θέλει
η δική σου η καρδιά.

Δως μου φως μου ένα σου φιλί
έλα φως μου δεν αντέχω πιο πολύ.
Μωρό μου δως μου, δως μου ό,τι σου ζητώ
έλα φως μου, που πολύ σε λαχταρώ.

Φιλί φιλί με πήρε η αγάπη
στο δύσκολο το μαύρο μονοπάτι
το ξέρω πως ο νους θα μετανιώσει
μα η καρδιά δεν παίρνει πίσω ό,τι κι αν δώσει.

Καημό καημό και μ’ έφερε ο πόνος
στην άκρη, στον γκρεμό που σβήνει ο δρόμος
το ξέρω πως ο νους θα μετανιώσει
μα η καρδιά δεν παίρνει πίσω ό,τι κι αν δώσει.

Μην κλαις, μην κλαις, το δάκρυ πώς να σβήσω
μας έφυγε το χθες, δε γυρνάει πίσω
το ξέρω πως ο νους θα μετανιώσει
μα η καρδιά δεν παίρνει πίσω ό,τι κι αν δώσει.

Ποιος το χωρίζει να 'ξερα
το φως απ’ το σκοτάδι
και βιαστικά το χαίρονται
του έρωτα το χάδι.

Της νύχτας το κρυφό φιλί
έχει καημούς και πάθη
γιατί απ’ τη μέρα κρύβεται
κανείς να μην το μάθει.

Φαντάσου νύχτα να 'μουνα
κι εσύ του κόσμου η λάμψη
να σμίξουμε και του ντουνιά
το πρόσωπο ν’ αλλάξει.

Ό,τι κι αν γράψω το σκεπάζει η σκόνη,
ό, τι κι αν πω το σκορπίζει ο αγέρας,
στερνή μου ελπίδα στο φως είσαι μόνη
της μέρας.

Θεριά οι ανάγκες μου γυρεύουν αιτίες,
με σέρνουν ανόητα στη μέση του δρόμου,
στον τοίχο με στήνουν στις άδειες πλατείες
του κόσμου.

Κι αυτή τη στιγμή που η νύχτα μικραίνει
φιλί ματωμένο καρφώνεις στα χείλη,
στο κόκκινο επάνω ο ιδρώτας μου μένει
μαντήλι.

Η έκτη μου αίσθηση απόψε πεθαίνει,
στο σώμα σου τώρα θα πρέπει να σώσω
όσα κι αν έχω και ότι μου μένει
να δώσω.

Ό,τι κι αν γράψω το σκεπάζει η σκόνη,
ό, τι κι αν πω το σκορπίζει ο αγέρας,
στερνή μου ελπίδα στο φως είσαι μόνη
της μέρας.

Κι αυτή τη στιγμή που η νύχτα μικραίνει
φιλί ματωμένο καρφώνεις στα χείλη
στο κόκκινο επάνω ο ιδρώτας μου μένει
μαντίλι.

Αχ, βρε πέρδικά μου,
αχ, πέρδικα γραμμένη,
μου πήρες την ψυχή μου,
τι άλλο πια μου μένει,
μα στην καρδιά μου σ’ έχω
πολύ βαθιά κρυμμένη.

Αχ, αγάπη μου, άκρη,
πάρε στο πέταγμά σου
γλυκό φιλί της νύχτας
να το 'χεις φύλαγμά σου
κι αν είσαι σ’ άλλα μέρη,
θα ζω στα όνειρά σου.

Κι αν είσαι σ’ άλλα μέρη,
θα ζω στα όνειρά σου.

Έλα και δώσ’ μου τα φιλιά σου τα ακριβά
οι θεωρίες μου να 'ρθουν τα πάνω κάτω
να δω ανάποδα το κόσμου τα στραβά
και ας μη γνωρίσω τη ζωή στο παρακάτω

Έλα και φίλα με να πέσω στα νερά
Σαν πρωτοτάξιδο σκαρί στη Σαλαμίνα
Έχω ανάψει όλα τα φώτα στη σειρά
Και έχω στρωμένη μια κουκέτα στην καμπίνα

Έλα και δώσ’ μου τη ζωή με ένα φιλί
Βάλε προσάναμμα στα χείλη το όνειρό μου
Αφού δεν είναι το καλό μες στο πολύ
Ας είναι αυτό το τελευταίο δειλινό μου

Λες πριν να γίνουν όλα χτες
Τρέξε σ’ άλλες εποχές που ο χρόνος σταματά.
Θες να σκορπίσεις τις σκιές
Της ψυχής οι εκδρομές, να 'χουν δάκρυ τη χαρά.

Φίλα με, σαλπάρω και χάνομαι
Κοίτα με, πετώ να σε βρω.
Στην καρδιά, τον πόνο να σβήσεις, εδώ.
Φίλα με, να δεις πώς αισθάνομαι
Κοίτα με, με πόθο να ζω
Στο κορμί σημάδια ν’ αφήσεις, εδώ.

Μη μιλάς για τα παλιά
Είναι τόσα τα καρφιά κι ο σεβντάς μια φυλακή.
Να ξεκλειδώσεις τα κελιά
Κι ύστερα σα ζωγραφιά να φουντώσει η γιορτή.