Έξι τραγούδια του δημιουργού Βασίλη Παπακωνσταντίνου

Έξι τραγούδια του δημιουργού Βασίλη Παπακωνσταντίνου

Σήμερα, στις 21 Ιουνίου είναι τα γενέθλια του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Θα του ευχηθούμε χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα! Όλοι ξέρουμε πόσο σπουδαίος τραγουδιστής είναι. Λίγοι γνωρίζουν πως έχει γράψει τη μουσική σε πολλά τραγούδια του και τους στίχους σε κάποια απ'αυτά. Θα θυμηθούμε έξι τραγούδια του που τα υπογράφει κι ως δημιουργός!  

Σφεντόνα

Στίχοι: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Μουσική: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Ερμηνεία:ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Σαράντα χρόνια έφηβος κοντα μισό αιώνα
το καλοκαίρι άσπριζα,
μαύριζα τον χειμώνα.
Σαράντα χρόνια ανώριμος
ξεφτίλας Δον Κιχώτης.
Τώρα 40 χρόνια φρόνιμος
ωραίος και ιππότης.

Γεννήθηκα σ’ ένα χωριό
Τετάρτη μεσημέρι.
Γιατρός δε με ξεπέταξε
μα μιας μαμής το χέρι.
οι συγγενείς μαζεύτηκαν
από νωρίς στο σπίτι.
Πώς είναι έτσι το παιδί
και τι μεγάλη μύτη!!

Νάνι νάνι το παιδί μας νάνι.
Νάνι νάνι και παρήγγειλα,
νάνι νάνι στην Πόλη τα προικιά του
και τα χρυσαφικά του τα παρήγγειλα.
Νάνι νάνι κι όπου
το πονεί να γιάνει, νάνι νάνι,
νάνι νάνι του.

Μα εγώ από τον ύπνο μου
την έκανα κοπάνα,
Τέντωνα τη σφεντόνα μου
σημάδευα αεροπλάνα.
Και πάνω στο καλύτερο
με ξύπναγαν με βία
για να μ’ αποκοιμήσουνε
δασκάλοι στα θρανία.

Κι ενώ όλα τα θυμόμουνα
κι είχα μυαλό ξουράφι,
να μεγαλώσω ξέχασα
και έμεινα στο ράφι.
Έτσι για πάντα κράτησα
την παιδική μου εικόνα,
εκείνου του αλητάμπουρα
που κράταγε σφεντόνα.

Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά,
έλα πάρε και τούτο.
Μικρό μικρό σου το `δωσα,
άρχοντα φέρε μου το.
Κρύψε και τη σφεντόνα του,
φρόνιμο κάνε μου το.

Παλιέ μου φίλε, γνώριμε,
συμμαθητή, θαμώνα,
μαζί μου απόψε έφερα
εκείνη τη σφεντόνα.
Μην πάει ο νους σου στο κακό,
πουλιά δε θα χτυπήσω.
Με κότσυφες και πέρδικες
τι έχω να χωρίσω;

Τα παιδικά μας όνειρα
θα σας εκσφενδονίσω,
με χρώματα και μουσικές
θα σας τα τραγουδήσω.

Παλιέ μου φίλε, γνώριμε,
συμμαθητή, θαμώνα,
απόψε που βρεθήκαμε,
σου δίνω τη σφεντόνα.

Διαδρομές

Στίχοι: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Μουσική:ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Ερμηνεία: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Τούτο το τρένο δε σταματάει,
χρόνια γυρνάει μες στις καρδιές,
περνά πεδιάδες και συμπληγάδες,
φέρνει τραγούδια και αγκαλιές.

Τούτο το τρένο ανοίγει δρόμους,
δεν έχει νόμους, ούτε γραμμές,
τούτο το τρένο μόνο του πάει,
φτιάχνει δικές του διαδρομές.

Έλα μαζί μας,
στη διαδρομή μας,
τούτο το τρένο είμαστε εμείς.
Τούτο το τρένο είν’ η ζωή μας,
κλείσε τα μάτια και θα μας βρεις.
Τούτο το τρένο είν’ η ζωή μας,
τούτο το τρένο είμαστε εμείς.

Τόσα βαγόνια, όσα τα χρόνια
κι οι επιβάτες σαν τα παιδιά,
κόβουν λουλούδια, φτιάχνουν τραγούδια,
τα τραγουδάνε με τα πουλιά.

Είναι ένας δρόμος που δεν τελειώνει,
είν’ η δική μας διαδρομή,
είν’ η αγάπη που μας ενώνει,
να τραγουδάμε πάντα μαζί.

Έλα μαζί μας,
στη διαδρομή μας,
τούτο το τρένο είμαστε εμείς.
Τούτο το τρένο είν’ η ζωή μας,
κλείσε τα μάτια και θα μας βρεις.
Τούτο το τρένο είν’ η ζωή μας,
τούτο το τρένο είμαστε εμείς.

Κοιμήσου εσύ

Στίχοι: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Μουσική: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Ερμηνεία: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Η νύχτα πέφτει πάντα, και σκοτώνεται,
σκορπίζεται, κομμάτια στα στενά.
Μαζί μου κάθε βράδυ, ανταμώνεται,
κομμάτι με κομμάτι, αγκαλιά.

Τρομάξαν, κάτι αδέσποτα και κρύφτηκαν,
στις γάμπες, με τα κόκκινα καλσόν,
σκιές μες στην ομίχλη, που ξεχάστηκαν,
σαν όνειρα σε κάδους σκουπιδιών.

Κοιμήσου εσύ, κοιμήσου εσύ,
ζεστά ζεστά, και σκεπασμένα.
Κοιμήσου εσύ, κοιμήσου εσύ,
θα ζω εγώ, για σένα.

Με πήρε πάλι απόψε, το παράπονο,
στα στέκια με τραβάει, απ’ το γιακά,
με βρήκε το ξημέρωμα, το άπονο,
σε μπάρες με ποτήρια, αδειανά.

Τα φώτα, ένα ένα, παραδίνονται,
χαράζει, στις ταράτσες η αλήθεια,
εκείνους που ξεχάσανε, να δίνονται,
πισώπλατα χτυπάει, η συνήθεια.

Κοιμήσου εσύ, κοιμήσου εσύ,
ζεστά ζεστά, και σκεπασμένα.
Κοιμήσου εσύ, κοιμήσου εσύ,
θα ζω εγώ, για σένα.

Βικτώρια

Στίχοι: ΑΛΚΗΣ ΑΛΚΑΙΟΣ
Μουσική: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Ερμηνεία: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Κάνει μια ψύχρα απόψε που με αρρωσταίνει
κι έχω χαθεί στης πολιτείας τα στενά,
εσύ κοιμάσαι σε μια θάλασσα αφρισμένη
κι εγώ βουλιάζω κάθε νύχτα στη στεριά.

"Αυτή η άνοιξη καθόλου δε μ’ αγγίζει"
μου λεγες πέρσι τέτοιο βράδυ σκεφτική
ύστερα άρχισε η ματιά σου να ραγίζει
και σαν τρελός σε κυνηγούσα στη βροχή.

Στη Λεωφόρο σε ζητώ και στη Βικτώρια
κι από το στέκι μας περνάω το παλιό,
ξέρεις καλά πως πια δεν έχω περιθώρια,
ξέρω καλά πως θα σαλτάρω αν δε σε βρω.

Σ’ ένα μπαράκι με προκάει ενας πιωμένος,
μου λέει πως ψάχνει από κάπου να πιαστεί
κι εγώ ξεκάρφωτος μαζί και καρφωμένος
του λέω με στυλ, πως είναι όμορφη η ζωή.

Μια πεταλούδα στη γωνιά χαμογελάει,
κερνάει τσιγάρο μα πουλάει τη φωτιά.
Ο αστυφύλακας ταυτότητα ζητάει,
μα εγώ την ψάχνω απ’ τα δεκαεννιά.

Τώρα γυρίζω σε μια στέπα χιονισμένη,
ένας ροζ πάνθηρας που τρέμει και πεινά.
Ένα σου γέλιο με χτυπάει και μ’ ανασταίνει
κι όλα τα δίνω για να σμίξουμε ξανά.

Κάνει μια ψύχρα που τρυπάει και αρρωσταίνει,
έξω η νύχτα με τραβάει απ’ τα μαλλιά.
Εσύ κοιμάσαι σε μια θάλασσα αφρισμένη,
κι εγώ βουλιάζω κάθε νύχτα στη στεριά.

Κάνει μια ψύχρα απόψε που με αρρωσταίνει.

Στείλε μου μήνυμα

Στίχοι: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΡΙΔΑΣ
Μουσική: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Ερμηνεία: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Το τασάκι αποτσίγαρα γεμάτο
κι ένα μπουκάλι που το ήπιες ως τον πάτο
η τηλεόραση ένα σίριαλ να παίζει
κι εσύ γερμένη πάνω στο τραπέζι

Λες στη μοναξιά θα ζήσω και στην ερημιά
να μη μ’ αγγίζει η βουή αυτού του κόσμου
η άνοιξη μου ήταν μια
κι ένα το φως μου

Στείλε μου μήνυμα χρόνια το περιμένω
την ερημιά που λες κι εγώ την υπομένω
στείλε μου μήνυμα πάντα σε περιμένω

Είναι μεσάνυχτα κι εσύ σαν χθες σαν πέρσι
για έξω ντύθηκες σ’ αρέσει δε σ’ αρέσει
ίσκιος στη νύχτα κι όλο βρέχει κι όλο βρέχει
ψάχνεις βιτρίνα το είδωλο σου να αντέχει

Λες...

Χαιρετίσματα

Στίχοι: ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΑΝΟΥ
Μουσική: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Ερμηνεία: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Εγώ δε θέλω στη ζωή να κυβερνήσω
θέλω να μείνω οπαδός φανατικός
αυτών που πάντοτε την τρώνε από πίσω
και στο μηδέν ξαναγυρνάνε διαρκώς

Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία
εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι
παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω
σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι

Εγώ δε θέλω να με κάνετε σατράπη
ούτε συνένοχο σε κόλπα ομαδικά
απ’ το ραδιόφωνο σας στέλνω με αγάπη
τα τραγουδάκια μου και δυο γλυκά φιλιά

Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία
εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι
παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω
σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι

Εγώ δε θέλω τον αρμόδιο να παίξω
να αποφασίζω κεκλεισμένων των θυρών
είμαι απ’ αυτούς που πάντα μένουνε απ’ έξω
γιατί δεν έχω ούτε γραβάτα ούτε παπιγιόν

Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία
εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι
παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω
σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι

Έννεπε Μούσα

Έννεπε Μούσα!
Για τους εραστές της ποίησης και της στιχουργικής!
Για προβολή γνωστών κι άγνωστων δημιουργών!
Για επικοινωνία μέσα από έργα αγαπημένα!
Έννεπε Μούσα!
Με όχημα την πένα, το ταξίδι, τ’ όνειρο!!!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος διαδικτυακού τόπου ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό ή άλλο, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια της διαχειρίστριας.

Βρείτε το βιβλίο:
https://www.ianos.gr/
https://www.protoporia.gr

Τα Cookies βελτιώνουν την απόδοση της σελίδας μας. Δεν αποθηκεύουμε προσωπικές σας πληροφορίες. Μας επιτρέπετε να τα χρησιμοποιούμε;