Έξι τραγούδια για την αγκαλιά

Να 'χα μι’ αγκαλιά,
να 'χα μι’ αγκαλιά
μεγάλη τόσο που να χώραγε
όλο τον κόσμο.

Να 'χα μια αγκαλιά
και να κράταγα
τους καημούς του κόσμου,
θα τους πέταγα
μες στη θάλασσα.

Κι η μάνα μου ποτέ δε θα 'κλαιγε,
η αγκαλιά μου αν θα κράταγε
τους καημούς του κόσμου αν τους κράταγε,
τους καημούς του κόσμου αν τους κράταγε.

Μα είναι τόσο δα μικρή
και θα μείνουν οι καημοί
πάλι στους ανθρώπους.

Πέλαγος η αγκαλιά σου
κι όλα τα νησιά δικά σου,
τραγουδάνε οι ανέμοι
κι η ψυχή μου τρέμει όταν σε φιλώ,
πέλαγος η αγκαλιά σου
κι όλα τα νησιά δικά σου,
κι η καρδούλα μου καράβι
φούντωσε κι ανάβει μεσ’ στο δειλινό.

Το μαρτύρησαν οι γλάροι,
το 'ξεραν από παλιά
και μας είδε το φεγγάρι
μες στη νύχτα αγκαλιά,
πέλαγος η αγκαλιά σου
κι όλα τα νησιά δικά σου.

Πέλαγος η αγκαλιά σου
κι όλα τα νησιά δικά σου,
τα δυο χέρια σου απλώνεις
και με μαχαιρώνεις με χρυσά σπαθιά,
του γιαλού χρυσά πετράδια
τα φιλιά σου και τα χάδια,
κύμα κύμα με πηγαίνεις
και με ταξιδεύεις πέρα στα βαθειά.

Το μαρτύρησαν οι γλάροι,
το 'ξεραν από παλιά
και μας είδε το φεγγάρι
μες στη νύχτα αγκαλιά,
πέλαγος η αγκαλιά σου
κι όλα τα νησιά δικά σου.

Πάλι μέτρησα τ’αστέρια κι όμως κάποια λείπουνε
μόνο τα δικά σου χέρια δε μ’ εγκαταλείπουνε
πώς μ’αρέσουν τα μαλλιά σου στη βροχή να βρέχονται
τα φεγγάρια στο κορμί σου να πηγαινοέρχονται

Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
και στων φιλιών τη μουσική ρυθμό να δίνει η καρδιά μας
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
για μια ολόκληρη ζωή να είναι η βραδιά δικιά μας

Τα φιλιά σου στο λαιμό μου μοιάζουνε με θαύματα
σαν τριαντάφυλλα που ανοίγουν πριν απ’τα χαράματα
στων ματιών σου το γαλάζιο έριξα τα δίχτυα μου
στις δικές σου παραλίες θέλω τα ξενύχτια μου

Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
και στων φιλιών τη μουσική ρυθμό να δίνει η καρδιά μας
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
για μια ολόκληρη ζωή να είναι η βραδιά δικιά μας

Τα χελιδόνια πενθούν στην αγκαλιά σου
Αυτά που έπρεπε να φύγουνε γι’ αλλού
τα γέλασες και μείνανε κοντά σου

Τα χελιδόνια πενθούν στην αγκαλιά σου
Χωρίς φωλιά τρώνε ότι βρουν
μες τη βροχή, μες το χαλάζι το χειμώνα
κοντά σου ξαγρυπνούν

Τα χελιδόνια πενθούν στην αγκαλιά σου
Αυτά που έπρεπε να φύγουνε γι’ αλλού
Είναι άρρωστα και καίνε
χωρίς φτερά και κλαίνε

Ποιο ψέμα σου αλήθεια τους πήρε το μυαλό;
Και ποια υπόσχεση τα κράτησε εδώ;
Πες μου τι τα κράτησε εδώ;

Τα χελιδόνια πενθούν στην αγκαλιά σου
Αυτά που έπρεπε να φύγουνε γι’ αλλού
στα λόγια σου έχουν μείνει εκεί κοντά σου

Τα χελιδόνια πενθούν στην αγκαλιά σου
Έχουν χάσει το ταξίδι στη σκιά σου

Γυρεύω μια αγκαλιά,
μια τρυφερή ανάσα κάθε βράδυ
μια μακρινή φωνή, μια αέρινη μορφή,
που θα σου μοιάζει

Γυρεύω μια αγκαλιά, μια πνοή,
αντιγραφή απ’ αυτή που μου 'χεις πάρει
την ίδια ανάσα κι αγκαλιά το δικό σου φιλί,
γυρεύω εσένα φως μου στο σκοτάδι

Στη ζέστη του Νοτιά,
ήρθε το κρύο του βοριά
σημάδι
Δύση κι Ανατολή,
μια κούρσα ήσουν τρελή
μέχρι τον ’Αδη

Πατάω ένα κουμπί
κι αν είσαι εκεί απόψε,
μάτια μου, απάντησέ μου
πες μου λόγια, εικόνες,
μέτρα τα μέτρα, στο σκοπό,
να σου τραγουδώ και να χαθώ,
στις μαγικές σου εικόνες

Γυρεύω μια αγκαλιά
μια πυρωμένη ανάσα κάθε βράδυ
μια αέρινη ομορφιά, να μου χαμογελά,
και να σου μοιάζει...

Τα λόγια σου θυμίζουνε στεριά,
οι σκέψεις σου πουλιά που χάθηκαν ξανά
πριν φτάσουν ταξιδεύοντας και πάλι στα ζεστά,
πριν φτάσουν ταξιδεύοντας και πάλι στα ζεστά.

Παγώσανε τα όνειρα πριν έρθει ο χειμώνας
και λιώσαν τα επόμενα πριν έρθει η βροχή,
δικάστηκαν τα "σ’ αγαπώ", σχεδόν είκοσι χρόνια
και βρήκαν καταφύγιο σε αγκαλιά ανοιχτή,
και βρήκαν καταφύγιο σε αγκαλιά ανοιχτή.

Τα λόγια σου θυμίζουνε κορμιά
που γέρασαν κι αυτά στου χρόνου τη φθορά,
πριν μάθουν να ερωτεύονται μονάχα στην καρδιά,
πριν μάθουν να ερωτεύονται μονάχα στην καρδιά.

Παγώσανε τα όνειρα πριν έρθει ο χειμώνας
και λιώσαν τα επόμενα πριν έρθει η βροχή,
δικάστηκαν τα "σ’ αγαπώ", σχεδόν είκοσι χρόνια
και βρήκαν καταφύγιο σε αγκαλιά ανοιχτή,
και βρήκαν καταφύγιο σε αγκαλιά ανοιχτή.