Πέντε τραγούδια για το χιόνι

Μου 'πε, μάνα, θα 'ρχεται
και πέρασαν τα βράδια
Δέντρα φύλλα να 'χετε
να παίρνει ο αγέρας χάδια.

Τρένο που τρέχεις γρήγορο
απ’ τον καπνό σου κέρνα
και μ’ ένα μαύρο σίδερο
τα σωθικά μου πέρνα.

Μαύρο χιόνι χιόνισε
και πείνασαν οι πόνοι
βγες καρδιά κανόνισε
να χτυπηθούμε μόνοι.

Μ’ ένα τρένο γρήγορο
την αγάπη μου έχασα
κόσμε του Άδη σύνορο
να θυμάμαι ξέχασα.

Κλείσε πόρτα κλείδωσε
κι ο Θεός ν’ ακούει
μια καρδιά που πλήγωσε
κι άλλον υπακούει.

Μ’ ένα μαύρο σύννεφο
το φεγγάρι μου έχασα
κόσμε του Άδη σύνορο
να θυμάμαι ξέχασα.

Λουλουδάκι μου άγριο
και χρυσό πουκάμισο
πώς θα πέσουμε αύριο
στου καημού την άβυσσο

Μ’ ένα μαύρο σίδερο
τον καθρέφτη μου έσπασα
κόσμε του Άδη σύνορο
να θυμάμαι ξέχασα.

Έσκιζαν τα φώτα το σκοτάδι
και στων ματιών σου τον Νοτιά,
καράβια φεύγανε πλωριά
με τα φανάρια τους σβηστά.

Έτσι όπως το βλέμμα μόνο ξέρει
ας είναι να ξελογιαστώ,
αρκεί να πάμε ως το βυθό
για μια ζωή για ένα λεπτό.

Κάτι λάμψεις στο λιμάνι
κι ένα βρόχινο δοξάρι
φτάνουν ως εδώ,
χιόνι πορφυρό
να σηκωθεί και να μας πάρει.

Εσύ χορογραφείς τις Αλκυόνες
σε στίχους το ΄χα ακουστά
βρεγμένα μου βεγγαλικά
ένα φευγιό παραφυλά.

Κάτι λάμψεις στο λιμάνι
κι ένα βρόχινο δοξάρι
φτάνουν ως εδώ,
χιόνι πορφυρό
να σηκωθεί και να μας πάρει.

Τίποτα δε βλέπεις μάτια μου
Τίποτα απ’ όσα κάνω
Όλα είναι για σένα μάτια μου
Κι ας το νιώθω πως σε χάνω

Δε ρωτάς ποτέ για μένανε
Πού μας πάει αυτή η μοίρα
Μόνο φεύγεις, φεύγεις κι έρχεσαι
Κι από σένα εγώ τι πήρα

Φρέσκο χιόνι
Τα δυο σου χέρια όταν απλώνεις
Στη διψασμένη μου αγκαλιά
Και τι θα γίνει όταν μια μέρα
μου λιώσεις έτσι ξαφνικά
Μάτια μου, φρέσκο χιόνι
Αχ, φρέσκο χιόνι

Στην παγίδα πάλι πιάνομαι
Πάλι το τραγούδι πιάνω
Όλα είναι για σένα μάτια μου
Πόσο ακόμα παραπάνω;

Μες στη σιωπή
μια κρυμμένη απειλή
μια αιχμάλωτη αλήθεια στο στόμα.
Ό,τι θέλεις να πεις
πιο καλά μην το πεις
όσο κρέμομαι επάνω σου λιώμα.
Μη γυρέψεις την πόρτα και μη βρεις το κλειδί
μη μ`αφήνεις μονάχο στο χειμώνα.

Πέφτει χιόνι, πέφτει χιόνι
και οι μόνοι όλου του κόσμου
τέτοια νύχτα ξαγρυπνούν.
Πέφτει χιόνι και θολώνει
το κρασί της λησμονιάς
και δεν ξεχνούν.

Άδεια ματιά
σα σβησμένη φωτιά
μες στ`αόρατα δάκρυα πνιγμένη.
Έτσι αν με κοιτάς
πιο καλά μην κοιτάς
τέτοιο βλέμμα ψυχρό με πεθαίνει.
Κι αν τον πάγο για μένα στην καρδιά σου κρατάς
η δικιά μου η φλόγα επιμένει.

Καλή χρονιά, η πρώτη χωριστά,
καλή σου χρονιά,
εγώ εδώ κι εσύ στο πουθενά,
να σε σκέφτομαι ξανά.

Απ’ την αρχή μια μοίρα το `χε πει,
κατάρα κι ευχή,
πως δεν μπορεί η πέμπτη εποχή
να κρατήσει μια ζωή.

Είν’ η καρδιά φωτιά και χιόνι,
γυρίζει μόνη
στον ουρανό,
σαν αστέρι μακρινό.

Καλή χρονιά, η πρώτη χωριστά,
καλή μοναξιά,
εσύ εκεί κι εγώ στο πουθενά,
λύπη μου στα γιορτινά.

Είν’ η καρδιά φωτιά και χιόνι,
γυρίζει μόνη
να βρει θεό,
θήραμα και κυνηγό.

Καλή χρονιά, ευχή και προσευχή,
καλή μας αρχή,
να μ’ αγαπάς, να ντύνεσαι ζεστά,
κάνει κρύο χωριστά.