Σήμερα, στις 19 Ιανουαρίου, γεννήθηκε ο συνθέτης Γιώργος Χατζηνάσιος. Θα του ευχηθούμε Χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα! Θ'ακούσουμε πέντε τραγούδια του. Στην ερμηνεία η Δήμητρα Γαλάνη, η Αιμιλία Νομικού,η Μαρινέλλα,ο Δημήτρης Μητροπάνος, ο Γιάννης Πάριος.
Αν μ' αγαπάς φίλα σταυρό
Στίχοι: ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ
Μουσική: ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΝΑΣΙΟΣ
Ερμηνεία: ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΑΛΑΝΗ
Δυο πουλιά, δυο πετροπούλια
δώρο κάνανε στην πούλια
την αγάπη μας.
Ήρθαν και δυο χελιδόνια
ήρθαν κι έστρωσαν σεντόνια
στο κρεβάτι μας.
Αν μ’ αγαπάς φίλα σταυρό
κι εγώ θα ψάξω και θα βρω
κι εγώ θα ψάξω και θα βρω
αν λες αλήθεια.
Κάθε νύχτα που περνάει
η καρδούλα σου πονάει
κι απελπίζεσαι.
Στα ψηλά τα κυπαρίσσια
που 'χουν το κορμί τους ίσια
μην ορκίζεσαι.
δώρο κάνανε στην πούλια
την αγάπη μας.
Ήρθαν και δυο χελιδόνια
ήρθαν κι έστρωσαν σεντόνια
στο κρεβάτι μας.
Αν μ’ αγαπάς φίλα σταυρό
κι εγώ θα ψάξω και θα βρω
κι εγώ θα ψάξω και θα βρω
αν λες αλήθεια.
Κάθε νύχτα που περνάει
η καρδούλα σου πονάει
κι απελπίζεσαι.
Στα ψηλά τα κυπαρίσσια
που 'χουν το κορμί τους ίσια
μην ορκίζεσαι.
Πήρα την άγονη γραμμή
Στίχοι: ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ
Μουσική: ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΝΑΣΙΟΣ
Ερμηνεία: ΑΙΜΙΛΙΑ ΝΟΜΙΚΟΥ
Πήρα την άγονη γραμμή
να δω ποιος βρήκε τη ζωή
και ποιος καημός μου μοιάζει,
να μάθω ξένα μυστικά
τι τέλος πάντων είν’ αυτά
και ποιος με λογαριάζει.
Μα φεύγουν σαν τα σύννεφα
και ξαφνικά τα χρόνια,
ένα πρωί μου φαίνονται
σαν αδειανά βαγόνια.
Πήρα την άγονη γραμμή
κι οι νύχτες ήταν μια στιγμή,
σκαρί χωρίς κατάρτι,
στον πόνο τον παντοτινό
σαν επιτάφιος περνώ
απ’ της ζωής τη στάχτη.
Μα φεύγουν σαν τα σύννεφα
και ξαφνικά τα χρόνια,
ένα πρωί μου φαίνονται
σαν αδειανά βαγόνια.
να δω ποιος βρήκε τη ζωή
και ποιος καημός μου μοιάζει,
να μάθω ξένα μυστικά
τι τέλος πάντων είν’ αυτά
και ποιος με λογαριάζει.
Μα φεύγουν σαν τα σύννεφα
και ξαφνικά τα χρόνια,
ένα πρωί μου φαίνονται
σαν αδειανά βαγόνια.
Πήρα την άγονη γραμμή
κι οι νύχτες ήταν μια στιγμή,
σκαρί χωρίς κατάρτι,
στον πόνο τον παντοτινό
σαν επιτάφιος περνώ
απ’ της ζωής τη στάχτη.
Μα φεύγουν σαν τα σύννεφα
και ξαφνικά τα χρόνια,
ένα πρωί μου φαίνονται
σαν αδειανά βαγόνια.
Δεν είναι που φεύγεις
Στίχοι: ΜΑΝΟΣ ΚΟΥΦΙΑΝΑΚΗΣ
Μουσική: ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΝΑΣΙΟΣ
Ερμηνεία: ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ
Δεν είναι που φεύγεις κι όλα τελειώνουν
δεν είναι που τώρα τα μάτια βουρκώνουν
δεν είναι που μένει σε μένα ο πόνος
και χάνονται οι μέρες οι ώρες ο χρόνος
Μα είναι που πρέπει εγώ να ξεχάσω
εγώ να πονέσω μονάχη να κλάψω
Δεν είναι που φεύγεις και τώρα σε χάνω
δεν είναι που πρέπει να δω τι θα κάνω
δεν είναι η πίκρα που έχω στο στόμα
δεν είναι που θέλω τα χείλη σου ακόμα
Μα είναι που πρέπει εγώ να ξεχάσω
εγώ να πονέσω μονάχη να κλάψω
Δεν είναι που μένει σε μένα ο πόνος
και χάνονται οι μέρες οι ώρες ο χρόνος
μα είναι που πρέπει εγώ να ξεχάσω
εγώ να πονέσω μονάχη να κλάψω
Δεν είναι που φεύγεις
δεν είναι που τώρα τα μάτια βουρκώνουν
δεν είναι που μένει σε μένα ο πόνος
και χάνονται οι μέρες οι ώρες ο χρόνος
Μα είναι που πρέπει εγώ να ξεχάσω
εγώ να πονέσω μονάχη να κλάψω
Δεν είναι που φεύγεις και τώρα σε χάνω
δεν είναι που πρέπει να δω τι θα κάνω
δεν είναι η πίκρα που έχω στο στόμα
δεν είναι που θέλω τα χείλη σου ακόμα
Μα είναι που πρέπει εγώ να ξεχάσω
εγώ να πονέσω μονάχη να κλάψω
Δεν είναι που μένει σε μένα ο πόνος
και χάνονται οι μέρες οι ώρες ο χρόνος
μα είναι που πρέπει εγώ να ξεχάσω
εγώ να πονέσω μονάχη να κλάψω
Δεν είναι που φεύγεις
Η αγάπη χάθηκε
Στίχοι: ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΗΣ
Μουσική: ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΝΑΣΙΟΣ
Ερμηνεία: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ
Πες μου ποιος μας κυνηγάει
πες μου ποιος παλιός εχθρός,
κι η αγάπη σου έχει γίνει
μια μικρή φωτιά που σβήνει,
και λυπάμαι εγώ για σένα
και για μένα ο Θεός.
Η αγάπη χάθηκε σαν ένα καράβι
ψάχνοντας για νά ’βρει κάπου μια στεριά.
Η ζωή μας κύλησε και έφτασε στο τέρμα
όπως ένα κέρμα στην κατηφοριά.
Το απέναντι φεγγάρι
σαν ανθός λουλούδισε.
Στόμα ήμουνα κλεισμένο
σε έναν κόσμο ξεχασμένο,
στόμα ήμουνα κλεισμένο
που για σε τραγούδησε.
πες μου ποιος παλιός εχθρός,
κι η αγάπη σου έχει γίνει
μια μικρή φωτιά που σβήνει,
και λυπάμαι εγώ για σένα
και για μένα ο Θεός.
Η αγάπη χάθηκε σαν ένα καράβι
ψάχνοντας για νά ’βρει κάπου μια στεριά.
Η ζωή μας κύλησε και έφτασε στο τέρμα
όπως ένα κέρμα στην κατηφοριά.
Το απέναντι φεγγάρι
σαν ανθός λουλούδισε.
Στόμα ήμουνα κλεισμένο
σε έναν κόσμο ξεχασμένο,
στόμα ήμουνα κλεισμένο
που για σε τραγούδησε.
Τι θέλεις να κάνω
Στίχοι: ΚΩΣΤΑΣ ΡΟΥΒΗΝΕΤΗΣ
Μουσική: ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΝΑΣΙΟΣ
Ερμηνεία: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ
Μου λες να κρατήσω ψηλά το κεφάλι
Μου λες να γελάσω σαν πρώτα και πάλι
Να μη σταματάω στη μέση του δρόμου
Να βγάλω τη μάσκα τη μάσκα του πόνου
Τι θέλεις να κάνω τι θέλεις να κάνω
Πιστεύω σε σένα σε σένα που χάνω
Απ’ αύριο σκέψου που θα 'σαι που θα 'μαι
Τι κι άντρας που είμαι φοβάμαι φοβάμαι
Αν πίσω μια άδεια καρδιά θα μου φέρεις
Πως θες να σε ξέρω πως θες να με ξέρεις
Κι οι δυο που σαν ένα η αγάπη μας δένει
Θα μείνουμε τότε δυο ξένοι δυο ξένοι
Μου λες να γελάσω σαν πρώτα και πάλι
Να μη σταματάω στη μέση του δρόμου
Να βγάλω τη μάσκα τη μάσκα του πόνου
Τι θέλεις να κάνω τι θέλεις να κάνω
Πιστεύω σε σένα σε σένα που χάνω
Απ’ αύριο σκέψου που θα 'σαι που θα 'μαι
Τι κι άντρας που είμαι φοβάμαι φοβάμαι
Αν πίσω μια άδεια καρδιά θα μου φέρεις
Πως θες να σε ξέρω πως θες να με ξέρεις
Κι οι δυο που σαν ένα η αγάπη μας δένει
Θα μείνουμε τότε δυο ξένοι δυο ξένοι
