Σήμερα, φιλοξενούμενος του ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ είναι ένας καταπληκτικός τραγουδοποιός. Παραγωγικός και πάντα εμπνευσμένος, έχει περάσει μ'επιτυχία από όλα σχεδόν τα είδη του ελληνικού τραγουδιού. Ερμηνευτής κι ο ίδιος ,έχει χαρίσει πολλά τραγούδια σε συναδέρφους του. Με σημαντικές συνεργασίες στο ενεργητικό του, με κορωνίδα τη συνεύρεση με τον κορυφαίο στιχουργό Μιχάλη Μπουρμπούλη, υπηρετεί πάντα τη μεγάλη του αγάπη ,τη μουσική ψυχής! Είναι ο Βασίλης Σαλταγιάννης και τον ευχαριστώ πολύ για την ανταπόκρισή του στο κάλεσμά μου γι'αυτή τη συνομιλία !
Συνέντευξη: Αγγελική Καραπάνου
-Βασίλη μου, πότε άρχισες να μαθαίνεις μουσική;
Σε ηλικία 6 ετών άρχισα να “σκαλίζω” μια κιθάρα που μου είχαν πάρει οι γονείς. Στα 7 ξεκίνησα μαθήματα κλασικής κιθάρας στο Εθνικό ωδείο. Με την ηλεκτρική καταπιάστηκα από μόνος όταν πήγα γυμνάσιο.
-Ως παιδί είχες κάποια μουσικά είδωλα;
Θυμάμαι ότι φάνταζε πάντα πολύ σπουδαίο το όνομα του Andres Segovia, όπως και οι μορφές των Bach και Beethoven με φωτίζαν από τότε.
-Θα ’θελα να μου πεις κάποιες συμπληγάδες που έχει η ζωή του επαγγελματία τραγουδοποιού.
Χρειάζεται αγάπη γι' αυτό που κάνεις όταν είσαι δημιουργός και μεγάλη υπομονή. Αντιμετωπίζουμε οι περισσότεροι προβλήματα χρηματοδότησης, διάχυσης και προβολής του έργου μας, μέσα σε μια “αγορά” μικρή και ως ένα βαθμό κλειστή. Επομένως είναι τεχνικά δύσκολο κανείς να δημιουργήσει αλλά και να κοινοποιήσει το έργο του. Επιπλέον έχεις να αντιμετωπίσεις και όλα τα αρνητικά συναισθήματα που προκύπτουν από τα παραπάνω, την κούραση και τις αμέτρητες ώρες επίπονης εργασίας αλλά και επικοινωνίας του υλικού σου, πολλές φορές και την απογοήτευση.
-Και τι προτερήματα έχει αυτή η ενασχόληση που δεν βρίσκεις σε άλλους χώρους;
Τελικά, κάνουμε αυτό που αγαπάμε, αυτό που έχουμε ανάγκη να κάνουμε για να μπορούμε να το μοιραστούμε με τους γύρω, είναι μια διέξοδος κι ένας καθρέφτης μαζί. Επομένως από αυτής της σκοπιάς είναι κατά τη γνώμη μου κάτι παραπάνω από μία ενασχόληση με προτερήματα. Πιστεύω ότι η Τέχνη είναι Ανάγκη και καθρέφτης της κοινωνίας, συστατικό υγείας.
-Ως συνθέτης και στιχουργός έχεις περάσει από πολλά είδη μουσικής: ροκ, έντεχνο, παραδοσιακό, λαϊκό. Υπάρχει είδος που εκφράζεσαι πιο εύκολα, είναι πιο πολύ κομμάτι της ψυχής σου;
Η αλήθεια είναι ότι κατά περιόδους με εξέφραζε περισσότερο κάποιο είδος, όπως για παράδειγμα μέχρι τα 20 η ροκ και η μπλουζ, σταθερά ως και σήμερα η world music αλλά και η κλασική. Όμως τώρα μπορώ να πω ότι αν και είναι ένα κομμάτι μου πλέον τα προηγούμενα είδη, συντονίζομαι περισσότερο με το ελληνικό τραγούδι, από σύγχρονο έως παραδοσιακό.
-Έχεις γράψει πολλά τραγούδια και για σένα και για άλλους ερμηνευτές. Αν σου έλεγα να μου πεις τα πέντε τραγούδια σου που σε κάνουν να αισθάνεσαι πιο ικανοποιημένος που τα έγραψες , ποια είν’αυτά;
Θα έλεγα την “Εποχή της Αλεπούς” σε στίχους Μιχάλη Μπουρμπούλη από τον τελευταίο ομότιτλο δίσκο, την “Ελπίδα” και το “Θα ’θελα να ’σουν” που ερμηνεύει η Ελένη Νόνη από το δεύτερο δίσκο, το “Μήνυμα” από τον πρώτο δίσκο και το “Είμαι Εσύ” σε στίχους Χαράς Ρίζου που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τον Μικρό Ήρωα.
-Στην εξέλιξη ενός δημιουργού πιστεύεις πως βοηθά πιο πολύ το ταλέντο ή η επίπονη δουλειά;
Σίγουρα το ταλέντο είναι απαραίτητο, νομίζω πάει και με το “μικρόβιο” του δημιουργού. Όμως η επίπονη δουλειά φέρνει αποτελέσματα.
-Ποιο μεγάλο σου μουσικό όνειρο έχει πραγματοποιηθεί;
Ως τώρα θα έλεγα τη Συνεργασία μου με το Μιχάλη Μπουρμπούλη.
-Μπορείς να μας αποκαλύψεις ένα ιδιαίτερο καλλιτεχνικό όραμά σου που δεν έχει υλοποιηθεί ακόμη;
Θα ήθελα να το κρατήσω μυστικό μέχρι να γίνει πραγματικότητα και να το μοιραστώ μαζί σας τότε!
-Αν ήθελες να δώσεις κάποιες συμβουλές προς ναυτιλομένους στους νέους που ξεκινούν τώρα τη μουσική δημιουργία τι θα τους συμβούλευες για να έχουν μια καλή πορεία;
Να κάνουν αυτό που αγαπούν, να εκφραστούν μέσα από αυτό που κάνουν και να είναι τίμιοι απέναντί του.
-Συνηθίζουμε να πιστεύουμε πως πετυχαίνουν αυτοί που τους βοηθάει το σύστημα. Να σου αντιστρέψω το ερώτημα. Κατά την άποψή σου γίνεται να φθάσει κανείς ψηλά χωρίς την εύνοια του συστήματος;
Νομίζω ότι τα έργα τέχνης που έγραψαν ιστορία και είναι διαχρονικά, από μόνα τους έχουν τεράστια αξία. Το πως θα φτάσουν στον κόσμο είναι θέμα εποχής, συγκυριών, καταστάσεων, αλλά και επιλογών. Κατά περιόδους οι μηχανισμοί έχουν λειτουργήσει υπέρ αυτού, που είναι ένα ζητούμενο.
-Πες μας δυο λόγια για την ενασχόλησή σου με το ραδιόφωνο. Πώς προέκυψε αυτό και πώς αισθάνεσαι σ’αυτόν τον ρόλο;
Η αλήθεια είναι ότι αν και είμαι πρωτάρης ακόμα, με συνεπαίρνει η ώρα αυτή που κάνω την εκπομπή. Η Τσαγκαροδευτέρα στο radioparis είναι για μένα μέσο έκφρασης τόσο του δικού μου κόσμου – πέραν του δημιουργού – αλλά και επαφής, γνωριμίας θα έλεγα με ανθρώπους που έχουν δώσει κάτι στον πολιτισμό, ή με ανθρώπους της γειτονιάς που καταθέτουν τα ζητήματα ή τα όμορφα της περιοχής, αν πούμε για την περίπτωση της εκπομπής της Θρυαλλίδας στο Πορτοκαλί.
-Θα μοιραστείς μαζί μας κάποια σχέδιά σου για ζωντανές εμφανίσεις τη νέα χρονιά;
Τα πιο προσεχή είναι μέσα στο Φεβρουάριο στους φιλόξενους χώρους Αλλουστίνες 5/2 και Θρυαλλίδα 23/2 στο Θησείο με την Ελένη Νόνη και το Γιάννη Σταύρου στο μπουζούκι. Σταθερά είμαι κάθε Παρασκευή και Σάββατο στο γνωστό πλέον στέκι Τάκη 13, με Σοφία Σαββουκίδου και Παύλο Εμμανουηλίδη. Μέσα στην άνοιξη άλλες δύο εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές. Και το καλοκαίρι θα ήταν ένα όνειρο να κάνουμε μια συνεχόμενη συναυλία δίπλα στο κύμα μέχρι αρχές Σεπτέμβρη...
-Και κάποια πληροφορία για τραγούδια σου που είναι στον δρόμο για την παραγωγή;
Εκτός από το ΕΙΜΑΙ ΕΣΥ σε στίχους Χαράς Ρίζου που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τον Μικρό Ήρωα, ετοιμάζονται τραγούδια από διάφορους στιχουργούς – κυρίως γυναίκες – κάποια από τα οποία θα βγουν στην επιφάνεια προσεχώς. Ίσως υπάρξει νέα δισκογραφική δουλειά.
-Βασίλη μου,σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ σε όλα σου τα σχέδια!
Αγγελική σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το βήμα που μου έδωσες.
