«Κι έλεγες», «Καρδιά μου-καρδιά μου», «Γυναίκες- γυναίκες», «Μια σου λέξη»,«Είσαι δικιά μου», «Παπαρούνα», «Δίνει τα φιλιά», «Το τρένο» … Η πένα της κυρίας που συνομιλώ σήμερα, έχει γράψει πολλές επιτυχίες! Όχι του τριμήνου, αλλά απ’αυτές που κέρδισαν το στοίχημα με τον χρόνο, ίσως γιατί όπως λέει κι η ίδια «Το σουξέ δεν είναι σκοπός, είναι κίνητρο!» Αυτά και τόσα άλλα συζητήσαμε με την κ. Σόφη Παππά και την ευχαριστώ θερμά γι’αυτή τη συνέντευξη στο ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ!!!
Συνέντευξη: Αγγελική Καραπάνου
-Σόφη μου, πότε άρχισες να γράφεις στίχους;
Στίχους άρχισα να γράφω από μικρή, στο γυμνάσιο...Απλά δεν ήξερα πως κάποτε αυτή μου η ικανότητα θα γινόταν τρόπος έκφρασης και δημιουργίας τραγουδιών.Μου άρεσε να αλλάζω τους στίχους σε γνωστές επιτυχίες της εποχής και να τους μετατρέπω σε σατιρικούς που τους τραγουδούσαμε στις εκδρομές και είχε πλάκα γιατί σατίριζα τους καθηγητές μας και την καθημερινότητά μας στο σχολείο ...
-Είσαι εντελώς αυτοδίδακτη στη Στιχουργική ή υπήρχαν κάποιοι δημιουργοί στα πρώτα σου βήματα που σου έδειξαν κάποια πράγματα;
Αυτοδίδακτη ναι, μέχρι που έφτασα να γράφω για μεγάλους καλλιτέχνες και έτσι έπαιρνα από τον καθένα πολύτιμες συμβουλές . Αν και ο τρόπος γραφής του καθενός πιστεύω πως είναι κάτι έμφυτο ,δεν διδάσκεται δηλαδή…
-Ποιο ήταν το πρώτο σου στιχούργημα που μελοποιήθηκε;
Το πρώτο μου τραγούδι που έγινε μεγάλη επιτυχία είναι το "Κι έλεγες" σε μουσική Θανάση Πολυκανδριώτη και ερμηνευτή τον Τόλη Βοσκόπουλο!
-Έχουν πει τα τραγούδια σου πολλοί μεγάλοι ερμηνευτές. Συνήθως έγραφες κατά παραγγελία ή πρώτα ερχόταν η δημιουργία του τραγουδιού και μετά σκεφτόσουνα με τους συνεργάτες σου ποιος θα το πει;
Όταν έκανα επιτυχία μου έκαναν προτάσεις συνεργασίας μεγάλοι καλλιτέχνες μέσω εταιριών. Οπότε εγώ ήξερα τι ταιριάζει στον καθένα και έγραφα αναλόγως. Υπήρχαν φορές που κάποιος τραγουδιστής μου έλεγε κάποια πράγματα από τη ζωή του που ήθελε να τα εκφράσει με ένα τραγούδι. Έτσι γεννήθηκαν αρκετά τραγούδια…
-Βγήκες στη δισκογραφία με πολύ μεγάλες επιτυχίες κι έτσι συνεχίστηκε η πορεία σου. Αντιμετώπισες κάποια εμπόδια ως στιχουργός;
Ως στιχουργός υπήρξαν εμπόδια όπως σε όλες τις δουλειές, αλλά με την πένα μου τα ξεπερνούσα...Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί με όπλο μου ένα μολύβι και ένα χαρτί τα κατάφερα αρκετά καλά !
-Το σουξέ είναι ένα συστατικό της ζωής του δημιουργού που χορταίνεται; Εσύ που έχεις κάνει πάρα πολλές επιτυχίες πώς αισθάνεσαι πάνω σ’αυτό;
Το σουξέ είναι το αποτέλεσμα μιας καλής συνεργασίας! Για μένα δεν είναι σκοπός, είναι κίνητρο.Σκοπός μου είναι να έχω έμπνευση , αυτήν δεν θέλω να χορτάσω! Όσο εμπνέομαι ζω!
-Υπήρχε τραγούδι σου που αγάπησες πολύ και δεν έγινε επιτυχία ;
Υπάρχουν πολλά τραγούδια μου που αγαπώ πολύ και δεν έγιναν επιτυχίες αν και η επιτυχία είναι σχετική ...Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.Τα τραγούδια μου όμως τα αγαπημένα δεν πτοούνται .Απλά περιμένουν τη σειρά τους.
-Κατά κανόνα έχεις γράψει στιχουργήματα για λαϊκούς ή ελαφρολαϊκούς καλλιτέχνες. Υπήρχε είδος τραγουδιού που ήθελες ν’ασχοληθείς αλλά αυτό δεν έγινε λόγω συνθηκών;
Στην Ελλάδα υπάρχει ένας διαχωρισμός στο τραγούδι που ελάχιστα κατανοώ.Το λεγόμενο έντεχνο που συνεργάζεται άριστα με τους λαϊκούς όταν επιδιώκει το σουξέ... Την ανάγκη μου αυτή να γράψω με έντεχνο τραγουδιστή την ικανοποίησα με τον Μανώλη Λιδάκη που τραγούδησε υπέροχα τραγούδια μου. Και ίσως προσπαθήσω ξανά με κάποιον άλλον.
-Μπορείς να μου πεις πέντε μάχιμους ερμηνευτές-ερμηνεύτριες που δεν έχεις συνεργαστεί και θα ήθελες να γράψεις κάτι γι’αυτούς;
Θα μπορούσα να σου πω ονόματα αλλά θα προτιμούσα να με βρουν εκείνοι αν το δείγμα γραφής μου τους λέει κάτι. Εγώ είμαι εδώ για ερμηνευτές με μεγάλες φωνές !
-Σου έχει τύχει να μετανιώσεις για μια συνεργασία; Γενικά, ποιους χαρακτήρες δεν μπορείς επαγγελματικά;
Για συνεργασίες μου δεν έχω μετανιώσει γιατί θεωρώ τιμή που με τραγούδησαν αφού όλοι τους είναι σπουδαίοι ερμηνευτές! Στους χαρακτήρες δεν στέκομαι γιατί η σχέση μας είναι καθαρά επαγγελματική! Δεν θα πω όχι σε μια υπέροχη φωνή ανεξάρτητα τι λέγεται για τον χαρακτήρα του, που δεν ξέρω και αν αντιπροσωπεύουν την αλήθεια...Έτσι κι αλλιώς δεν τον επιλέγω για φίλο , τον επιλέγω για την φωνή του που θα ταξιδεύει επάξια το τραγούδι μου μέσα στον χρόνο! Επομένως αυτούς που δεν προτιμώ για συνεργασία είναι οι άφωνοι που νομίζουν πως τραγουδάνε.
-Έχεις ζήσει τη μεγάλη άνθιση της δισκογραφίας ,στην οποία όμως οι εταιρίες παρενέβαιναν απόλυτα στη δημιουργία και τη μεγάλη πτώση της όπου όμως η τραγουδοποιία είναι αδέσμευτη , με οικονομική και καλλιτεχνική ευθύνη των δημιουργών. Ποια εποχή προτιμάς;
Προτιμώ την εποχή που υπήρχε φροντίδα και καθοδήγηση από έμπειρους και με αισθητική ανθρώπους! Την εποχή που τραγουδιστές και τραγουδοποιοί ήταν γύρω από ένα τραπέζι και μιλούσαν με αγάπη για τα τραγούδια που επρόκειτο να γεννηθούν… Που οι συντελεστές ήταν υπαρκτά πρόσωπα και όχι παραπεταμένα cd σε συρτάρια…Μου λείπει δηλαδή η προσωπική επαφή, η ανταλλαγή απόψεων, η συγκίνηση στο άκουσμα ενός καινούργιου τραγουδιού, η πρώτη επιβράβευση της στιγμής που την ένιωθες στα βλέμματα και την ένιωθες στα χαμόγελα του τραγουδιστή , του παραγωγού, του εταιριάρχη πως έγραψες κάτι πολύ καλό! Μου λείπει το ανθρώπινο από το απόλυτα ηλεκτρονικό που είναι σήμερα…
-Τα τελευταία χρόνια σε βλέπουμε να μελοποιείς τα στιχουργήματά σου. Η σύνθεση είναι παλιά ενασχόληση που τώρα βγαίνει σε κοινή θέα ή είναι έρωτας των τελευταίων χρόνων;
Με τη σύνθεση φλέρταρα πάντα για έναν απλούστατο λόγο . Ως συνήθως τους στίχους που μου έρχονται στο μυαλό τους λέω τραγουδιστά . Μοιραία λοιπόν κάποια στιγμή ήταν να συμβεί και αυτό… Να υπογράφω δηλαδή και στην μουσική εφόσον αυτή άρεσε. Η πρώτη μου απόπειρα άλλωστε έγινε πανελλήνια αποδεκτή με το τραγούδι " Παπαρούνα" που τραγούδησε ο Νότης Σφακιανάκης και ακολούθησαν και άλλα πολλά.
-Έχεις γράψει και βιβλία που γνώρισαν πολύ ζεστή αποδοχή. Ετοιμάζεις κάτι καινούργιο αυτή την εποχή;
Εδώ και αρκετό καιρό δουλεύω το τρίτο βιβλίο μου που είναι ουσιαστικά η ιστορία που κρύβεται πίσω από το τραγούδι μου " Το τρένο" που ερμήνευσε εκπληκτικά η Άννα Βίσση και ο κόσμος το λάτρεψε! Σκέφτηκα λοιπόν να γράψω την ιστορία του που πάντα με ρωτούσαν όσοι το είχαν αγαπήσει… Γιατί πάντα πίσω από τα μεγάλα τραγούδια κρύβονται και μεγάλες αγάπες!
-Είσαι μια σπουδαία φωνή και ξεκίνησες το τραγούδι μ’ένα βραβείο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Σ’αυτή τη φάση της ζωής σου έχεις «παντρέψει» τους ρόλους της δημιουργού και της τραγουδίστριας. Ποια είναι τα όνειρά σου αυτή τη στιγμή;
Σ' ευχαριστώ πολύ για τον χαρακτηρισμό " σπουδαία φωνή" .Ονειρεύομαι λοιπόν μια παράσταση όπου η στιχουργός θα συναντήσει την τραγουδίστρια και δίνοντας το χέρι θα βρεθούν σε μια αγκαλιά επί σκηνής ώστε να κλείσει ο κύκλος μιας μεγάλης διαδρομής με μεγάλες χαρές αλλά και πίκρες και δάκρυα...Όλα αυτά δηλαδή που λέγονται ζωή! Μια ζωή που όσο εμπνέομαι και ονειρεύομαι συνεχίζω με την ίδια εκείνη τρέλα που είχα από παιδί…!
-Σόφη μου σ’ευχαριστώ γι’αυτή τη συνομιλία στο ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ!
Κι εγώ σ' ευχαριστώ γιατί μέσα από τις ερωτήσεις σου ένιωσα όμορφα που μοιράστηκα μαζί σου το χθες, το σήμερα και το αύριο…!
