Σήμερα έχω τη χαρά να συνομιλώ με μια τραγουδοποιό που ξεχωρίζει. Δημιουργός με έντονη προσωπικότητα, ιδιαίτερο στιλ γραφής κι αμεσότητα! Τραγούδια σαν μικρά μονόπρακτα, με ιστορίες καθημερινές κι ένα αεράκι αισιοδοξίας που συνεπαίρνει! Είναι η Μαρία Κηλαηδόνη και την ευχαριστώ για τη συζήτηση αυτή!
Συνέντευξη: Αγγελική Καραπάνου
-Μαρία μου ,είσαι Ελληνίδα τραγουδοποιός. Έχω την αίσθηση πως στις μέρες μας αυτό δεν είναι επάγγελμα. Είναι καταρχήν μεράκι. Ποια είναι η δική σου άποψη;
Πάντα ήταν μεράκι νομίζω. Θέλει μεράκι για να κάνει κανείς μια τέτοιου είδους δουλειά κι αγάπη γι’αυτό που κάνει. Τώρα στις μέρες μας ,ναι είναι δύσκολα τα πράγματα,αλλά παρ’όλ’αυτά νομίζω ότι πάντα χρειαζόταν να έχει κανείς ενδιαφέρον κι αγάπη .
-Μεγάλωσες σε καλλιτεχνικό περιβάλλον. Σίγουρα άτυπα έχεις μάθει πάρα πολλά πράγματα από τους γονείς σου. Με οργανωμένο τρόπο υπήρξαν δάσκαλοί σου, στην τραγουδοποιία, στη σκηνική έκφραση;
Με οργανωμένο τρόπο όχι. Όλα αυτά ήταν εμπειρικά κι ό,τι έμαθα απ’αυτούς μεγαλώνοντας σ’αυτό το σπίτι μαζί τους. Κανείς δε μου δίδαξε κάτι και δε θελήσαν οι ίδιοι να μ’επηρεάσουν τόσο πολύ μ’αυτό τον τρόπο. Ήταν διακριτικοί και μ’αφήσαν να τραβήξω το δρόμο που ήθελα εγώ.
-Σε ποια ηλικία άρχισες να μαθαίνεις μουσική;
Άρχισα να μαθαίνω κιθάρα στην έκτη δημοτικού. Δώδεκα χρονών, πόσο ήμουνα! Έντεκα, δώδεκα χρονών! Κλασική κιθάρα.
-Θυμάσαι πότε άρχισες να σκαρώνεις τα πρώτα σου τραγουδάκια;
Είναι πρόσφατο σχετικά. Είναι πριν έξι-εφτά χρόνια. Δεν είναι πολύ. Δεν ήμουνα μικρή δηλαδή. Τα πρώτα τραγούδια που έγραψα τα οποία κυκλοφόρησαν στο Τυρκουάζ, που έγινε πριν τέσσερα χρόνια.
-Ήταν παιδικό σου όνειρο ν’ ασχοληθείς επαγγελματικά με τη μουσική ή προέκυψε στην πορεία;
Προέκυψε στην πορεία. Όχι,δεν ήταν από μικρή.Δεν το ήξερα τουλάχιστον. Δεν το είχα συνειδητοποιήσει. Προφανώς και το ήθελα αλλά δεν ήτανε τόσο ξεκάθαρο μέσα μου, γι’αυτό και άργησα να το κάνω κιόλας.
-Έχεις ασχοληθεί επαγγελματικά με κάτι"εξωκαλλιτεχνικό";
Ναι, είμαι κοινωνική λειτουργός και δούλευα ως κοινωνική λειτουργός για αρκετά χρόνια. Αυτό έχω σπουδάσει και σ’αυτό είχα εργαστεί για καιρό.
-Τι μουσική άκουγες ως παιδί;
Παιδί τι εννοείς; Μέχρι ποια ηλικία δηλαδή;
-Και μέχρι την εφηβεία.
Διάφορα πράγματα,διάφορα ακούσματα είχα.Και πιο ροκ! Από την εφηβεία και μετά θα έλεγα ότι άκουγα περισσότερο ροκ. Ως παιδάκι,εντάξει. Ό,τι ακούγανε όλα τα παιδάκια της ηλικίας μου. Ακούγαμε όμως και ωραίες μουσικές σπίτι. Και Μπιτλς, πράγματα μελωδικά. Fifties, αμερικάνικα, διάφορα τέτοια, Έλβις...
-Είχες είδωλα; Κόλλαγες αφίσες στους τοίχους; Έλεγες εγώ θέλω να γίνω σαν αυτόν;
-Όχι, δεν είχα τέτοια τόσο πολύ,ως παιδάκι.
-Οι γυναίκες τραγουδοποιοί που δραστηριοποιούνται στον χώρο είναι πιο λίγες από τους άντρες. Πιστεύεις έχουν επικρατήσει οι άντρες λόγω του ότι η κοινωνία μας είναι ανδροκρατούμενη ή γράφουν λίγες γυναίκες μουσική;
Νομίζω ότι είναι λιγότερες. Βέβαια αυτό είναι περισσότερο στην Ελλάδα. Γιατί στην Αμερική που παρακολουθώ αρκετά τη σκηνή τη μουσική, δεν υπάρχει τέτοια μεγάλη διαφορά μεταξύ αντρών και γυναικών. Εδώ για κάποιο λόγο δεν ασχολούνται τόσο πολύ οι γυναίκες μ’αυτό το κομμάτι. Είναι περισσότερο ερμηνεύτριες, παρά τραγουδοποιοί. Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω ακριβώς αυτό, πάντως σίγουρα ισχύει.
-Ποιες Ελληνίδες και ποιες ξένες τραγουδοποιούς θαυμάζεις ιδιαίτερα;
Από Ελληνίδες ,η Αφροδίτη Μάνου θεωρώ ότι είναι εξαιρετική τραγουδοποιός. Εντάξει είναι πιο παλιάς γενιάς. Αλλά κι η Αρλέτα. Από ξένες μου αρέσει πολύ η Νόρα Τζονς που είναι Αμερικάνα. Και κάποιες που δεν είναι τόσο γνωστές, , μικρότερης σκηνής, περισσότερο της κάντρι. Αυτά μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή.
-Τα τραγούδια σου είναι κατά κανόνα χαρούμενα. Έτσι σου βγαίνουν όταν γράφεις λόγω ιδιοσυγκρασίας ή συνειδητά στοχεύεις στα φωτεινών συναισθημάτων τραγούδια ως μια μορφή αντίπραξης στην κοινωνική μιζέρια;
Όχι γίνεται ασυνείδητα αυτό. Νομίζω ότι είμαι αισιόδοξη σαν άνθρωπος. Όχι νομίζω, είμαι σίγουρα στον πυρήνα μου δηλαδή κι αυτό το πράγμα ότι και να συμβεί θα βγαίνει. Kι ακόμα και σε μελαγχολικά τραγούδια που έχω γράψει, παρ’όλ’αυτά κάπως υπάρχει τελικά μια αισιόδοξη πλευρά των πραγμάτων.
- Οι στίχοι των τραγουδιών σου είναι απλοί χωρίς να είναι απλοϊκοί, ευθύβολοι και κατανοητοί απ’όλους. Ως ακροάτρια ακούς κομμάτια μ’αυτές τις αρετές ή ακούς και πιο σύνθετα πράγματα;
Όχι αυτά μ’αρέσουν. Ό,τι γράφω συνήθως είναι κι οι μουσικές που μ’αρέσουν κι ακούω η ίδια.
- Τα τραγούδια σου είναι μικρές ιστορίες που παρουσιάζονται με έντονη θεατρικότητα. Φλερτάρεις με το θέατρο. Θα ήθελες να γράψεις μουσική για θέατρο ή να παίξεις ως ηθοποιός;
Να γράψω μουσική θα μου άρεσε πάρα πολύ. Το να παίξω νομίζω δε μου ταιριάζει πάρα πολύ σαν χαρακτήρας. Δεν το’χω κάνει ποτέ. Δεν είχα σκεφτεί και ποτέ να το κάνω. Αλλά το κομμάτι της μουσικής για θεατρικές παραστάσεις θα μου άρεσε να το έκανα κάποια στιγμή ,ναι.
- Μπορείς να σκεφτείς πέντε κομμάτια της ελληνικής δισκογραφίας που θα ήθελες να τα έχεις γράψει εσύ;
Ε, σίγουρα του μπαμπά μου είναι αρκετά. Πέντε τώρα δεν ξέρω. Θέλει σκέψη αυτό. Σίγουρα του μπαμπά μου είναι πάρα πολλά τα οποία θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά.
-Πες μας τουλάχιστον ένα!Τώρα, μη σε βάζω και σκέφτεσαι.
Υπάρχει ένα τραγούδι που λέγεται «Χαμηλή πτήση» του μπαμπά μου. Η οποία θα είναι και στο νέο δίσκο που θα κυκλοφορήσει τώρα. Το έχω κάνει διασκευή, επανεκτέλεση κατά κάποιο τρόπο. Αυτό θα ήθελα να το έχω γράψει. Θεωρώ ότι είναι ένα πάρα πολύ ωραίο τραγούδι .
- Ποια τραγούδια σε απωθούν;Ποια είναι τα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα;
Με απωθούν; Αυτά που οι ερμηνευτές φωνάζουν, έχουν νεύρα ή μουσικές πολύ περίπλοκες, με ένταση κλπ. Δεν είμαι της έντασης πολύ σαν άνθρωπος.
-Αυτό τον καιρό κυκλοφορεί η δισκογραφική σου δουλειά ΡΟΖ.
Θα κυκλοφορήσει σε δυο βδομάδες περίπου.
-Ναι θα κυκλοφορήσει.Πες μας λίγα λόγια γι’αυτή!
Είναι η δεύτερη δισκογραφική δουλειά μου.Πάλι με προσωπικά τραγούδια. Είναι εννιά τραγούδια. Τα οχτώ από τα εννιά έχω γράψει εγώ μουσική και στίχους.Το ένα είναι, αυτό που σας είπα, η "Χαμηλή πτήση". Νομίζω ότι είναι πιο ώριμη δουλειά από την πρώτη μου δουλειά, πιο ολοκληρωμένη. Τα τραγούδια είναι πιο τραγουδάκια, τέλος πάντων τραγουδένια. Έχει απ’όλα . Έχει και πιο χαρούμενα τραγούδια και λίγο πιο μελαγχολικά.Νομίζω ότι είναι πολύ καλή δουλειά. Θα το κρίνει το κοινό αυτό!
-Αν και κανένα όνειρο δεν είναι τρελό μπορείς να μοιραστείς μαζί μας ένα τρελό σου καλλιτεχνικό όνειρο;
Τρελό καλλιτεχνικό όνειρο,ε; Να’παιζα στο εξωτερικό θα ήθελα πάρα πολύ. Να’κανα συναυλίες στην Αμερική, σε πόλεις της Ευρώπης. Γιατί μ’αρέσουν τα ταξίδια πάρα πολύ οπότε θα’θελα πολύ να το συνδύαζα αυτό.
-Μαρία σ'ευχαριστώ πολύ για τη συζήτηση αυτή!
Να'σαι καλά Αγγελική!
Το δεύτερο προσωπικό της album με τίτλο «ΡΟΖ» κυκλοφόρησε η τραγουδοποιός και ερμηνεύτρια Μαρία Κηλαηδόνη από την Walnut Entertainment.
Υπογράφοντας τους στίχους και τη μουσική στα οκτώ από τα εννέα τραγούδια που αποτελούν αυτή τη δισκογραφική δουλειά -περιλαμβάνεται και μια διασκευή της «Χαμηλής Πτήσης» του πατέρα της, Λουκιανού Κηλαηδόνη- η Μαρία Κηλαηδόνη έχει σα στόχο να μείνει πιστή στο προσωπικό της αποτύπωμα που έχει αφήσει με το πρώτο της album, το «Τυρκουάζ».
Φανερά επηρεασμένη από τα ακούσματα της αμερικανικήςjazzκαι country μουσικής σκηνής η Μαρία Κηλαηδόνη προσθέτει τη γονιδιακή αισιοδοξία και δημιουργεί τραγούδια που σαν μια αχτίνα φωτός μέσα στο σκοτάδι της σύγχρονης καθημερινότητας, δημιουργούν μια όαση που μέσα της κρύβει έναν καλύτερο κόσμο.
Με διάθεση συναισθησίας η Μαρία Κηλαηδόνη ταυτίζει τα άλμπουμ της με χρώματα. Το ουράνιο τόξο της Μαρίας με διευρυμένο φάσμα χρωμάτων δεν μένει στα βασικά. Έτσι, σαν φυσική συνέχεια του«Τυρκουάζ»και μετά από τέσσερα χρόνια «εγκυμοσύνης» ήρθε το δεύτερο άλμπουμ της, το «Ροζ».
Το προσωπικό της σημείωμα που συνοδεύει την έκδοση αποκαλύπτει γιατί η στάση απέναντι στη ζωή που προτείνει μέσα από τα τραγούδια της, δεν είναι άσπρο ή μαύρο αλλά γκρι και στην προκειμένη περίπτωση… Ροζ! :
«Τέσσερα χρόνια πέρασαν από την κυκλοφορία του πρώτου μου δίσκου, του «Τυρκουάζ». Τέσσερα πολύ γεμάτα με εμπειρίες χρόνια. Καλές και κακές. Μια μεγάλη απώλεια και μια τεράστια χαρά. Ένα τέλος και μια αρχή.
Όλα αυτά τα έντονα συναισθήματα αποτυπώνονται στα εννέα τραγούδια αυτού του δίσκου. Τραγούδια άλλοτε φωτεινά και άλλοτε μελαγχολικά. Πάντα όμως απ’ ότι φαίνεται τελικά αισιόδοξα.
Ελπίζω να περάσετε καλά ακούγοντας αυτόν τον δίσκο. Τόσο καλά όσο πέρασα και εγώ φτιάχνοντάς τον.
Και η ζωή συνεχίζεται. Με μεγάλη όρεξη ξανά.»
Στο ακόλουθο link απολαύστε το «Δεν πειράζει», ντουέτο με ένα καλλιτέχνη που σέβεται και αγαπά πολύ, το Γιάννη Γιοκαρίνη:https://youtu.be/LCHmrT4_kno
Η ΜΑΡΙΑ ΚΗΛΑHΔΟΝΗ ΜΕ “ΡΟΖ” ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΤΗ ΣΦΙΓΓΑ
Ένα κεφάτο, νοσταλγικό, και μελωδικό live γεμάτο τρυφερότητα και ευαισθησία θα παρουσιάσει η Μαρία Κηλαηδόνη μαζί με την επταμελή μπάντα της την Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου στη μουσική σκηνή Σφίγγα.
Αφορμή η παρουσίαση της νέας της δισκογραφικής δουλειάς με τίτλο «Ροζ» που θα κυκλοφορήσει από την Walnut Entertainment.
Τραγουδοποιός και ερμηνεύτρια, η Μαρία Κηλαηδόνη θα παρουσιάσει κομμάτια από τα δύο προσωπικά της άλμπουμ, διασκευές αγαπημένων τραγουδιών της ελληνικής και αμερικάνικης blues και country μουσικής σκηνής που μπλέκονται γλυκά με τραγούδια του πατέρα της Λουκιανού Κηλαηδόνη αλλά και άλλων αγαπημένων της συνθετών όπως η Αρλέτα, ο Βαγγέλης Γερμανός κ.α. ενώ δεν θα λείψουν και οι specialguests όπως ο Γιάννης Γιοκαρίνης.
Μαζί της oι μουσικοί:
Βύρων Τσιμπλάκης: ηλεκτρική κιθάρα
Αλέξης Στενάκης: πιάνο, κλαρινέτο
Σταμάτης Κυρλαγκίτσης: ηλεκτρικό μπάσο
Βαγγέλης Τσιμπλάκης: ντραμς
Μελέτης Πόγκας: ακουστική και slide κιθάρα
Σταύρος Παργινός: μαντολίνο και τσέλο
ΣΦΙΓΓΑ
Ζωοδόχου Πηγής & Κιάφας 13, Αθήνα
Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου
Ώρα έναρξης 9.30μ.μ.
