Σήμερα στη στήλη «Να σε γνωρίσω καλύτερα» υποδέχομαι τον λογοτέχνη και εικαστικό Ανδρέα Καραγιάν. Ο καλεσμένος μου γεννήθηκε στη Λευκωσία. Σπούδασε Ιατρική στην Αθήνα και κατόπιν ταξίδεψε στο Λονδίνο για να πάρει ειδικότητα. Εκεί εγκατέλειψε την Ιατρική για να σπουδάσει Ζωγραφική και Χαρακτική. Έκτοτε ακολούθησε μια πολύ επιτυχημένη πορεία στη Ζωγραφική ,τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό. Παράλληλα για 26 συναπτά έτη υπηρέτησε τη δημοσιογραφία , την κριτική θεάτρου και κινηματογράφου. Έχει εικονογραφήσει ποιήματα του Καβάφη. Ως ζωγράφος εκπροσώπησε την Κύπρο στην Μπιενάλε της Βενετίας (2001) και στην Μπιενάλε του Καΐρου (2006). Το 2008 εξέδωσε το πρώτο βιβλίο μιας αυτοβιογραφικής πενταλογίας . Τον Νοέμβριο του 2022 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Εστία το Πέμπτο βιβλίο. Έχει τιμηθεί δύο φορές με το Κρατικό Βραβείο μυθιστορήματος στην Κύπρο. Με τον αγαπημένο ζωγράφο και συγγραφέα μοιραστήκαμε πολλές σκέψεις για την τέχνη και τη ζωή. Ας τον παρακολουθήσουμε!
Συνέντευξη: Αγγελική Καραπάνου
- Κύριε Καραγιάν, χαίρομαι απίστευτα που σας φιλοξενώ στο ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ. Για αρχή θα ήθελα να σας ρωτήσω πότε μπήκε στη ζωή σας η δημιουργική γραφή.
Από το Γυμνάσιο μου άρεσε να γράφω διηγήματα που είχαν κάτι το « θνησιγενές», φαντασιώσεις ενός εφήβου. Κάποια από αυτά δημοσιευτήκαν στην «Μαθητική Εστία» το περιοδικό του Παγκύπριου Γυμνάσιου μάλιστα με έκπληξη ανακάλυψα ότι το διήγημά μου «Ναχίμ» είχε επιλεγεί στα 20 καλύτερα διηγήματα των είκοσι χρόνων της Μαθητικής Εστίας ! Μεγάλη μου τιμή ! Το πιο σημαντικό όμως είναι όταν διάβασα, φοιτητής τότε της Ιατρικής, το «Πόλεμος και Ειρήνη» του Τολστόι υποσχέθηκα στον εαυτό ότι θα γράψω και εγώ ένα βιβλίο χιλίων σελίδων και τελικά το κατάφερα με την Πενταλογία μου ,έστω και αν πέρασαν εξήντα χρόνια από τότε !!Μου άρεσε πάντα να ταυτίζω τον εαυτό μου με τους ήρωες που διάβαζα και ήμουν τυχερός ,οι περισσότεροι έρωτές μου να πηγάζουν από τα διάφορα βιβλία. Αυτή η εμπειρία ήταν σημαντική . Είναι ωραίο να σκηνοθετείς τη ζωή σου !!!
- Είχατε ποτέ κάποια εκπαίδευση στην τέχνη της συγγραφής;
Από μικρός χαιρόμουν να διαβάζω βιβλία. Όταν με ρωτούσαν τι δώρο θέλω έλεγα « ένα βιβλίο». Διάβαζα ανελλιπώς και τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα» που συνδύαζαν την εικόνα με το κείμενο και ήμουν ευτυχής . Φυσικά έπαιξε σημαντικό ρολό και η δημοσιογραφία. Ήμουν από το 1978 έως το 2003 κριτικός κινηματογράφου και θέατρου και είχα μια σημαντική επιφυλλίδα στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος» . Όλα αυτά συνέβαλαν σαν « εκπαίδευση» για να καταλήξω από το 2003 να γράφω την Πενταλογία μου .
- Κι αν θα ήθελα να μάθω τις λογοτεχνικές μορφές που σας συγκίνησαν περισσότερο ως αναγνώστη , τι θα μου λέγατε;
Θα σας εκπλήξω αν πω ότι Το Έπος του Γκιλγκαμές που γράφτηκε 1.400 χρόνια πριν τον Όμηρο ήταν μια σημαντική ανακάλυψη για μένα γιατί ένοιωσα τον Γκιλκγαμές σαν αδελφό μου στην αναζήτηση νοήματος μέσα σε έναν κόσμο που αλλάζει συνεχώς επίσης με συγκίνησε ιδιαίτερα η έντονη φιλία του με τον Ενκίντου. Συγγραφείς που με επηρέασαν πολύ,φυσικά ο μέγας μου έρωτας ο Προυστ, ο Τόμας Μαν, το «Αλεξανδρινό κουαρτέτο» του Ντάρελ που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην κατοπινή πορεία της ζωής μου, όταν για 7 χρόνια έζησα Αλεξάνδρεια ανακαλύπτοντας και ζώντας τους διάφορους χαρακτήρες που περιγράφει. Η Ιουστίνη είναι το πρότυπο της Άννας, μια από τις σημαντικές ηρωίδες μου, η Τζειν Όστιν φυσικά και ο Κοσμάς Πολίτης που λάτρεψα την «Ερόϊκά» του.
- Τα τελευταία χρόνια, τι σας αρέσει να διαβάζετε;
Ένα μίγμα κλασικής και σύγχρονης λογοτεχνίας. Με ενδιαφέρει ιδιαίτερα η κυπριακή λογοτεχνία που πραγματικά ανθεί , έχουμε πιστεύω διαμάντια όπως την Λουΐζα Παπαλοΐζου με το «Βουνί», τον Σωφρόνη Σωφρονίου που «Ο Αργός σίδηρος» είναι ένα μοναδικό και λίαν πρωτότυπο έργο, την Νάσια Διονύσιου και αρκετούς άλλους, επίσης νεοελληνική λογοτεχνία , ότι μου πέσει στα χέρια μου. Πάντα από τις στήλες μου στη δημοσιογραφία και τώρα φυσικά στο μεγάλο (και επικίνδυνο) Facebook, μου αρέσει να προωθώ τους νέους !
- Είστε ένας αναγνωρισμένος ζωγράφος. Πού συναντιούνται οι δρόμοι της ζωγραφικής και της λογοτεχνίας μέσα σας; Βρίσκετε κοινά στοιχεία στη συγκίνηση που σας προκαλεί η δημιουργία ενός έργου στους δύο διαφορετικούς κόσμους σας;
Ο ένας κόσμος συμπληρώνει τον άλλο, η τέχνη μου και η συγγραφή μου είναι καθαρά ερωτική, με την πλατιά έννοια του όρου, και ως εκ τούτου κατά τον Μαρκούζε πολιτική. Είναι προσπάθειες να καθηλώσω στο χαρτί ή στον καμβά φευγαλέες στιγμές εξαπατώντας τον χρόνο και καθηλώνοντας μνήμες εξορκίζοντας την ίδια τη ζωή . Πλην της γοητείας του να αναλύω ένα τοπίο ή τη σχέση δυο γυμνών, είναι και τα δυο εκφράσεις διαμαρτυρία , καθορίζουν την απουσία του άλλου. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν απολαμβάνω στο έπακρον να παίζω με τα χρώματα ή τις λέξεις ή να παίζω παιγνίδια μεταφέροντας έναν κόσμο τριών διαστάσεων στον καμβά ή μια ωραία μνήμη στο χαρτί . Είναι ένα είδος joie de vivre.
- Έχετε εκδώσει μέχρι στιγμής πέντε λογοτεχνικά βιβλία πεζογραφίας που αποτελούν την αυτοβιογραφική πενταλογία σας. Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα; Είχατε από την αρχή στο μυαλό σας το πλάνο των πέντε βιβλίων;
Για να διευκολύνω τον μελετητή του μέλλοντος που θα ασχοληθεί μαζί μου είπα να καθίσω να γράψω όλες μου τις εμπειρίες ερωτικές και καλλιτεχνικές, έτσι δεν αναζητά εδώ και εκεί !!!
Στη ζωή μου συνάντησα εξαιρετικούς ανθρώπους και έκανα πολλές επαναστάσεις. Μεγαλώνοντας σε έναν καταπιεστικό χώρο ήταν φυσικό να αισθάνομαι πιο έντονα τη διαφορετικότητά μου και σε κάποια στιγμή ένιωσα την ανάγκη να καταθέσω στο χαρτί όλες τις εμπειρίες μου. Αφέθηκα στον αφηγητή, που φυσικά έχει τα δικά μου στοιχεία, να με οδηγήσει μέσα από του δικούς του δαιδάλους στην πορεία αναζήτησης αυτογνωσίας. Βασικά η Πενταλογία είναι ΕΝΑ βιβλίο που απλώνεται σε πέντε βιβλία. Είναι ένα Bildungsroman που δεν είναι σύνηθες στην ελληνική γραμματεία όπως έγραψε και το σκεπτικό βράβευσης του τρίτου τόμου. «Το μυθιστόρημα του Ανδρέα Καραγιάν Σκοτεινές ιστορίες ανήκει στην παράδοση των μυθιστορημάτων ενηλικίωσης και καλλιτεχνικής διαμόρφωσης, ένα είδος που σπανίζει στην ελληνική γλώσσα. Το μυθιστόρημα, βαθιά φιλοσοφικό και πολιτικό, αντιστρατεύεται τους μηχανισμούς της βιοεξουσίας που επιχειρούν να ελέγξουν την ερωτική επιθυμία και τη σεξουαλικότητα και προσπαθεί να γκρεμίσει τα κοινωνικά στερεότυπα για να αναδείξει τον σεβασμό στο Διαφορετικό».
Όσο για το πλάνο όχι ακριβώς, ήξερα ότι θα έγραφα πέντε με έξι βιβλία και ακολούθησα πολύ ελεύθερα το πλάνο του Προυστ στο «Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο» !
- Ποιο κομμάτι της ζωής σας πραγματεύεται το καθένα;
Αρχίζοντας από το πρώτο βιβλίο «Η Αληθής Ιστορία» (εκδόσεις Καστανιώτη) με φόντο την belle epoque της κοσμοπολίτικης αποικιοκρατικής Λευκωσίας τη δεκαετία του ’40 και ’50 εξελίσσεται ένα τραγικό ερωτικό τρίγωνο στο οποίο εμπλέκονται οι γονείς του αφηγητή, ενώ ο αφηγητής αντιμετωπίζει τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα και αναρωτιέται για τη δική του διαφορετικότητα. Στο δεύτερο μέρος ζωντανεύει η Αθήνα του ’60 όπου ο αφηγητής σπουδάζει Ιατρική. Ανακαλύπτει τις ομορφιές της Αθήνας, τον κινηματογράφο, τις Τέχνες και τον Έρωτα (φυσικά). Βασική φυσιογνωμία είναι η Σμυρνιά Ευαγγέλια.
Το δεύτερο βιβλίο «Ανήθικες Ιστορίες, Λονδίνο – Αλεξάνδρεια» (εκδόσεις Γαβριηλίδη, τιμήθηκε με Κρατικό βραβείο Μυθιστορήματος Κυπριακής Δημοκρατίας 2011) οδηγεί τον αναγνώστη στο Λονδίνο των ’70s των παιδιών των λουλουδιών όπου όλα είναι δυνατά. Ο αφηγητής εγκαταλείπει την Ιατρική και σπουδάζει ζωγραφική, ζει έντονα τις gay επαναστάσεις και εμπλέκεται κι αυτός σε ένα ερωτικό τρίγωνο. Το δεύτερο μέρος του βιβλίου είναι λίαν σημαντικό, είναι αφιερωμένο στη σύγχρονη Αλεξάνδρεια λίγο πριν την επανάσταση όπου ο αφηγητής ανακαλύπτει τη μαγική πόλη με τους μύθους και τους χαρακτήρες μέσα από τον έρωτά του για την Άννα και τον Αλεξανδρινό Άντχαμ. Σημαντικό ρόλο θα παίξει ο Καβάφης και στη γραφή και στη ζωγραφική του αφηγητή.
Το Τρίτο βιβλίο « Σκοτεινές Ιστορίες» (εκδόσεις της ΕΣΤΙΑΣ, Κρατικό βραβείο μυθιστορήματος Κυπριακής Δημοκρατίας 2013) μας οδηγεί στη Γερμανία τη δεκαετία του ’80 και ζούμε μέσα από την αφηγητή όλα τα κοσμοϊστορικά γεγονότα της Πτώσης του Τείχους και της επανένωσης των Γερμανιών. Ένα σημαντικό κεφάλαιο είναι η ιστορία του Γκέρχαρτ όπου γίνεται εις βάθος ανάλυση της ζωγραφικής του αφηγητή και μια αναδρομή στη μουσική και στην τέχνη.
Το τέταρτο βιβλίο «Άκρατος γέλωτας» (εκδόσεις της ΕΣΤΙΑΣ) διαπραγματεύεται το παρόν όπου ο αφηγητής πλέον σαν εβδομηκονταετής βλέπει τα πράγματα εκ του μακρόθεν. Βλέπει τη ζωή του τελικά σαν μια grand όπερα. Καταλαβαίνει ότι : «όσο μεγαλώνεις το απολαμβάνεις αυτό το θέαμα αλλά είσαι πια ένας παρατηρητής, δεν είσαι ο ηθοποιός του δράματος. Την σκηνοθέτησα τη ζωή μου, δεν προσδιόριζα εγώ τις διάφορες καταστάσεις, τις έκανα πιο πλούσιες, τους έδινα μια άλλη διάσταση. Έφτιαχνα τη δική μου ‘Μυθολογία’».
Για να μην πολυλογώ τα βιβλία μου σχηματίζουν ένα μεγάλο ψηφιδωτό. Οι πρωταγωνιστές εξελίσσονται και φανερώνουν μίαν άλλη όψη των πραγμάτων. Εξιστορούνται σημαντικά γεγονότα του τελευταίου ημίσεος του 20 αιώνα και αρχάς του 21ου. Ένα μεγάλο καλειδοσκόπιο όπου παρελαύνουν χαρακτήρες, ιστορίες, έρωτες, τέχνη. Η ανθρώπινη κωμωδία. Και όλα αυτά μέσα από την πορεία αναζήτησης καλλιτεχνικής και ερωτικής ταυτότητας ενός νέου ανθρώπου ούτε ομοφυλόφιλου, ούτε ετεροφυλόφιλου. Ο ήρωας του βιβλίου μου είναι πέραν από τον μύθο του σεξουαλικού προσανατολισμού γιατί μπορεί να δει το ερωτικό, το σεξουαλικό μέσα σε ένα πλούσιο κοινωνικό-πολιτικό πλαίσιο.
- Τι ρόλο παίζει στη σειρά των βιβλίων σας το ρεαλιστικό βίωμα; Υπάρχει καθόλου η οπτική της εξιδανίκευσης του παρελθόντος στην οποία περιπέφτουμε οι περισσότεροι άνθρωποι;
Η επιθυμία να γράψω ένα βιβλίο με βασάνιζε από την εφηβική ηλικία. Συχνά προσπαθούσα να κρατήσω ένα ημερολόγιο, όταν διάβαζα όμως τι έγραφα, το εύρισκα γελοίο. Το εγώ που υπήρξα και έκανε την πράξη που κατέγραφα ήταν κιόλας ένα διαφορετικό εγώ από αυτό που ήμουν τώρα. Ήδη οι σκέψεις μου ήταν διαφορετικές. Πέρασαν σχεδόν πενήντα χρόνια για να κατανοήσω ότι τώρα μπορούσα να στραφώ στον παλιό μου εαυτό με την άνεση και την ελευθερία ενός ανθρώπου που κοιτάζει τα γεγονότα εκ του μακρόθεν, προσθέτοντας ίσως και τη γοητεία των εμπειριών που είχε ήδη αποκτήσει. Η απόσταση έδωσε μια άλλη διάσταση, σχεδόν ονειρική στα πεπραγμένα. Περιγράφω στα βιβλία μου όσα μου συνέβησαν, αλλά όλα έχουν ένα τίμημα. Και το τίμημα είναι πάντα πάρα πολύ μεγάλο. Μπορείς να το αντέξεις; προχωρείς, δεν μπορείς; δεν κάνεις τις επαναστάσεις σου. Σημασία έχει πώς παρουσιάζεις τα πράγματα. Τα βλέπω σήμερα από απόσταση και τα διακωμωδώ χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν είμαι απόλυτα ειλικρινής με ό,τι περιγράφω. Όχι δεν εξιδανικεύω το παρελθόν. Το παρελθόν από μόνο του είναι μαγευτικό όταν ξέρει κανείς να ανακαλύπτει την μαγεία και την αλήθεια των πραγμάτων. Σημαντικό είναι ότι μεγάλωσα στην οδό Ουζουνιάν όπου ζούσαν όλων των ειδών οικογένειες σε μια πολυπολιτισμική Λευκωσία. Αυτό με σημάδεψε και με έμαθε να δέχομαι το Διαφορετικό.
- Τον Νοέμβριο του 2022 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Εστία το Πέμπτο βιβλίο. Σας δυσκόλεψε κάτι στην εκπόνησή του;
Τον Ιανουάριο του 2023 έγινα 80 χρονών ,έτσι «Το Πέμπτο Βιβλίο», που κλείνει την Πενταλογία μου, ήρθε σαν ένα ωραίο δώρο. Στα 80 μου τελικά έκλεισα αυτόν τον μεγάλο συγγραφικό κύκλο που κράτησε σχεδόν είκοσι χρόνια, την Διαθήκη μου, το Magnum Opus μου! Ευχαριστώ την ΕΣΤΙΑ που με εμπιστεύτηκε και έβγαλε τρία από τα βιβλία μου το «Σκοτεινές Ιστορίες», το «Άκρατος Γέλωτας» και τώρα «Το Πέμπτο Βιβλίο». Το ότι τα βιβλία μου φέρουν το λογότυπο της ΕΣΤΙΑΣ είναι μεγάλη τιμή για μένα. Το Πέμπτο Βιβλίο είναι πολύ σημαντικό επειδή είναι το απαύγασμα της όλης Πενταλογίας. Το δούλεψα για τέσσερα χρόνια. Τα βιβλία μου δεν είναι «μυθιστορήματα» έχουν μίαν ελεύθερη δομή και κάνουν και χρονικά άλματα, η συγγραφή μου επιτρέπει το παιγνίδι με τον χρόνο. Ένα σημαντικό μέρος αναφέρεται και στα σύγχρονα γεγονότα όπως τον εγκλεισμό για τον κορονοϊό, επίσης ο αφηγητής παρατηρεί τις αλλαγές στο ίδιο του κορμί. Η σκιά της μητέρας έρχεται να τον αποχαιρετίσει και όλοι οι έρωτές του και οι εμπειρίες στην Τέχνη γίνονται σαν ένα απόσταγμα, όπως το ροδόσταμο βγαίνει από τα ρόδα! «Μια σκιά ομορφιάς τελικά περιγράφουμε, ίσως επειδή και η ομορφιά που δημιουργούμε έχει μέσα κάτι από τα δικά μας τα σκοτάδια!» λέει και ο αφηγητής. «Το Πέμπτο Βιβλίο» τελειώνει με ένα Grand Finale όπου όλα ανατρέπονται και όλα αρχίζουν από την αρχή .
- Θα μας χαρίσετε ένα μικρό απόσπασμα;
Grand Finale
Η πομπή προχωρούσε με αργά βήματα μέσα στη βροχή. Αναγνώρισα συγγραφείς, μουσικούς, ζωγράφους και σημαντικά ιστορικά πρόσωπα που επηρέασαν τη ζωή μου. Περνούσαν σαν σκιές κάτω από το παράθυρό μου, ανάμεσα στον γκριζωπό ουρανό και τη βρεγμένη γη, οι νεκροί μαζί με τους ζωντανούς, και παρατήρησα ότι στα πέτα τους ο καθένας έφερε μια ταυτότητα με το όνομα και την ιδιότητά του. Ζωντάνεψαν εικόνες και μνήμες, τα βιβλία, η μουσική, η ζωγραφική που αυτοί οι σκυθρωποί άνθρωποι άφησαν σαν δώρα και σφυρηλάτησαν τον χαρακτήρα μου. Η πομπή χάθηκε μέσα στην ομίχλη. Ένιωσα χαρά για την επικοινωνία που είχα με την τέχνη τους αλλά συγχρόνως και θλίψη για όσα πράγματα χάθηκαν ή δεν ειπώθηκαν.
Στεκόταν όπως ο Νώε. Δεν μετάνιωνε για τίποτα καθώς τα νερά του Πάνω Κόσμου και τα νερά του Κάτω κόσμου πλημμύριζαν τη γη. Δεν μετάνιωνε για τίποτα. Αν ήταν να ξαναζήσει, την ίδια ζωή θα ζητούσε. Οι Θεοί του Κάτω Κόσμου και οι Θεοί του Πάνω Κόσμου τρόμαξαν από τη δύναμη των κυμάτων καθώς η γη πνιγόταν και στριμώχτηκαν στα πιο ψηλά δώματα του Ουρανού. Ύστερα όλα καταποντίστηκαν, άνθρωποι, τέχνη, μουσική, πολιτισμός, όλα έγιναν μια λευκή μάζα από χιόνι καθώς η γη πάγωνε και ο ήλιος πέθαινε. Ακριβώς αυτή τη στιγμή, τη στιγμή της απόλυτης σιωπής, του τέλους των πάντων ακούστηκαν οι μουσικές νότες της πρωταρχικής μουσικής κλίμακας και αργά όπως η κλίμακα ακουγόταν σαν επαναλαμβανόμενα κύματα, άρχισαν να σχηματίζονται οι ωκεανοί, να διαχωρίζεται η γη από το στερέωμα και οι κόρες του Ρήνου, μισές ψάρια, μισές γυναίκες, ασημένιες γοργόνες να γυροφέρνουν, φυλάγοντας τον προαιώνιο χρυσό, ενώ η ζωή ξανάρχιζε δειλά-δειλά.
Ξύπνησα στο υπνοδωμάτιό μου με τους τοίχους βαμμένους κίτρινους. Άκουσα τη μητέρα να με φωνάζει. Το δωμάτιό μου στεκόταν άθικτο μέσα στα χαλάσματα. Γύρω μου οι τοίχοι άρχισαν να φτιάχνονται από μόνοι τους, η πόρτα άνοιξε και είδα τη γιαγιά στον κήπο να φυτεύει κλάρκιες, και ευωδιαστές λιβανούδες. Ο ήλιος έμπαινε στην κρεβατοκάμαρα μέχρι τα μισά του κρεβατιού. Η οδός Ουζουνιάν ζωντάνευε, γέμιζε και πάλι με ήχους, χρώματα, ζωή. Ένιωθα να με πλημμυρίζει μια ανείπωτη χαρά βλέποντας την μητέρα να φτιάχνει το πρωινό, ενώ τον πατέρα τον ξύριζε ο κουρέας στον μεγάλο ηλιακό και ο εφημεριδοπώλης, όπως κάθε Κυριακή, μου έφερε τα «Κλασικά Εικονογραφημένα»! Ήταν όλα όπως έπρεπε να είναι.
- Ποιο είναι το σχόλιο αναγνώστη των βιβλίων σας που θυμάστε πιο έντονα;
Μια κυρία που μου έγραψε ότι διαβάζοντας τα βιβλία μου ξεπέρασε πολλές από τις προκαταλήψεις της και άρχισε να βλέπει διαφορετικά τα πράγματα! Μια άλλη κυρία μου έγραψε ότι « κρίμα που δεν είχαν κυκλοφορήσει τα βιβλία σου πιο πριν επειδή ένας γνωστός της υπερηφανευόταν ότι ο γιος του ήταν ήρωας επειδή όταν κατάλαβε ότι ήταν ομοφυλόφιλος αυτοκτόνησε» και κατέληξε «ίσως αν είχε διαβάσει τα βιβλία σου να αντιμετώπιζε τον γιο του διαφορετικά» και τα δυο σχόλια ήταν πολύ συγκινητικά για μένα .
- Έχετε κερδίσει δυο κρατικά βραβεία μυθιστορήματος στην Κύπρο για δύο από τα βιβλία σας. Σας ενδιαφέρει περισσότερο η άποψη των απλών καθημερινών ανθρώπων για τη γραφή σας ή του ειδικού κοινού των κριτικών;
Και τα δυο. Φυσικά πρώτιστα όταν γράφει κάποιος βιβλία σκοπός είναι η επικοινωνία και ο σκοπός μου είναι ο αναγνώστης να δει τα πράγματα και από τη δική μου σκοπιά. Ναι , χάρηκα πολύ την επιβράβευση επειδή μου έδωσε κίνητρα για να συνεχίσω να γράφω και το ότι άνθρωποι όπως τους αποκαλείτε «ειδικό κοινό κριτικών» εκτίμησαν το έργο μου είναι για μένα σημαντικό. Βασικά όμως εκείνο που θέλω είναι να γίνω φίλος με τον αναγνώστη και να χαίρεται τη συγγραφή μου όπως την χάρηκα και εγώ .
- Θα μοιραστείτε μαζί μας ένα συγγραφικό σας όνειρο;
Φυσικά το βραβείο …Νόμπελ !!!
Να σας πω θέλω τώρα να αρχίσω μια νέα σειρά βιβλίων με γενικό τίτλο «Παραμύθια και άλλες ιστορίες» όπου θα διηγούμαι ιστορίες φανταστικές ή πραγματικές με βάση τους πίνακές μου και τις εικόνες που έχουν καθηλώσει. Όταν είναι κάνεις 80 χρονών είναι γεμάτος όνειρα για το μέλλον και την Δημιουργία .
Σας ευχαριστώ θερμά γι’ αυτά που μοιραστήκατε μαζί μου.
Βρείτε το "Πέμπτο Βιβλίο" του Ανδρέα Καραγιάν στον παρακάτω σύνδεσμο:
https://hestia.gr
