Σαν σήμερα, στις 5 Ιανουαρίου 1463 απαγορεύεται η κυκλοφορία των έργων του Φρανσουά Βιγιόν στο Παρίσι. Θα γνωρίσουμε το ποίημά του "Η μπαλάντα των κρεμασμένων"!
Η μπαλάντα των κρεμασμένων-ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΒΙΓΙΟΝ
Άνθρωποι,αδέρφια,που ύστερά μας ζείτε,
Σκληρή για μας μην έχετε καρδιά.
Γιατί αν εμάς τους δόλιους σπλαχνιστείτε,
Πιότερη ο Θεός για σας θα'χει σπλαχνιά.
Πεντέξι εδώ κρεμιόμαστε κορμιά.
Κι η σάρκα μας, που πλούσια είχαμε θρέψει,
Φαγώθηκε μπουκιές, σάπια έχει ρέψει,
Κι ο σκελετός στάχτη θε να πέσει.
Τα χάλια μας κανείς μην κοροϊδέψει,
Μονάχα πέστε: «Ο Θεός να τους σχωρέσει!»
Την ικεσία μας την καταφρονείτε,
Αδέρφια, κι ας μας σκότωσε έτσι δα
Η δικαιοσύνη. Μόνο, αφού σκεφτείτε
Πως όλων τα μυαλά δεν είν' σωστά,
Μ' ήσυχη μεσιτέψετε καρδιά
Στης Παρθένας το γιο να μη στερέψει
Τη χάρη του για μας και να μην πέψει
Τη φλόγα τ’Άδη απάνου μας να πέσει.
Πεθάναμε, κανείς μη μας παιδέψει,
Μονάχα πέστε: «Ο Θεός να τους σχωρέσει!»
Απ’ τις βροχές πλυμένους μας θωρείτε,
Μαύρους, ξερούς απ’ του ήλιου τη φωτιά.
Τα όρνια μας κούφωσαν τα μάτια, μήτε
Φρύδια μάς μείναν μήτε και μαλλιά
Ανάπαψη δε βρίσκουμε καμιά.
Εδώθε, εκείθε, απ' όπου ο άνεμος πνέψει
Στο κέφι του φριχτά θα μας χορέψει
Τσίμπιους σα δαχτυλήθρες. Να ξεπέσει
Στην παρέα μας κανείς σας μη γυρέψει,
Μονάχα πέστε: «Ο Θεός να τους σχωρέσει!»
Ή ισχύ σου αφέντη Ιησού, ας μας προστατέψει.
Ο Άδης λογαριασμούς μη μας σκαλέψει,
Στα νύχια του η ψυχή μας να μην πέσει.
Άνθρωποι, εδώ τ’ άνάμπαιγμα ας τελέψει.
Μονάχα πέστε:«Ο Θεός να τους σχωρέσει!»
Μετάφραση: Σπύρος Σκιαδαρέσης
Πηγή: Νέα Παγκόσμια Ποιητική Ανθολογία Ρίτας Μπούμη-Νίκου Παππά, Εκδόσεις Διόσκουροι, 1976
