Ο καλεσμένος μου είναι ένας καταπληκτικός ποιητής, που ζει κι εργάζεται στη Μελβούρνη της Αυστραλίας. Έχει εκδώσει εννέα ποιητικές συλλογές,ενώ ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε ηλεκτρονικά περιοδικά. Ασχολείται με την ποιητική μετάφραση και την κοινωνική ιστορία. Είναι ακόμη διαχειριστής του μπλογκ "Το κόσκινο". Η ποίησή του κοινωνική,στοχαστική, συνομιλεί με τα προβλήματα της σύγχρονης πραγματικότητας. Η γραφή του σθεναρή, συγκινητική και σαγηνευτική. Ο λόγος του ξεκάθαρος και στακάτος, σ'αιχμαλωτίζει με τη μία. Θα τον γνωρίσουμε μέσα από δέκα υπέροχα ποιήματά του!
Ανασύνθεση πορείας
Κρυώνω
το Σάββατο
το δωμάτιο
φαντάζει τεράστιο
κι εγώ
μια καρικατούρα
που πάει πάνω-κάτω.
Είναι η στιγμή
που προσπαθώ
ν΄ ανασυνθέσω
την πορεία μιου
απ’ την κρεβατοκάμαρα
στο σαλόνι
*Το ποίημα δεν είναι ενταγμένο σε συλλογή ακόμα.
***
Οι τελευταίοι προφήτες της κοσμοχαλασιάς
Λέγαμε ότι ακουμπάμε
την ουτοπία
με στίγματα κόκκινης
και μαύρης
μαρμαρυγής
με κατάργηση
των προϋπολογισμών
και των ενδείξεων
του παράλογου
τρέχουν γυμνά
τα φεγγάρια
της ονειροκριτικής
να προλάβουν
τους ανέμους
τους ούριους
σε μια ύστατη προσπάθεια
ν’ αποφύγουμε
τ’ απάτητα μονοπάτια
τα ιερογλυφικά
της επανάστασης
μένουν στη σιωπή
οι τελευταίοι προφήτες
της κοσμοχαλασιάς
μας κλείνουν την πόρτα
είδωλα οι λέξεις
διασπώνται
σε ακατάληπτα φωνήματα
επιφωνήματα
που χάνουν
στο μέτρημα
*Το ποίημα δεν είναι ενταγμένο σε συλλογή ακόμα.
***
Σέρνεται ο πολιτισμός
Σέρνεται ο πολιτισμός
στους επελαύνοντες ιούς
κυλιέται πάνω στις πλάκες
των πεζοδρομίων
σε λεωφόρους που καίγονται
οι τελευταίες σταγόνες
του ιδρώτα
εξανεμίζονται
από την ακινησία
οι φλέβες τεντώνονται
με τα καθημερινά ανακοινωθέντα
τα πρόσωπα είναι ξαναμμένα
και τα χέρια ψάχνουν
τους πορώδεις αδένες
που συνθέτουν ξεραμένα σώματα
ανοιχτές τρύπες
κάτω από τα πόδια
ξερνούν καυτό νερό
όλα αποκαλύπτονται
ανεπανάληπτα
και τα μάτια δεν δακρύζουν
εξαγνίζονται
εκρύγνηνται
αναζητούν
εξαφανίζονται
*Το ποίημα δεν είναι ενταγμένο σε συλλογή ακόμα.
***
Με μια εμμονή στην κωλότσεπη
Ηχούν οι μέρες μας
όμοιες με σκυρόδεμα που τρίζει
σ΄ ανθρώπων στάσεις
σε μηνύματα
σε φορτία θλίψεων
που τρέχουν πάνω-κάτω στο μυαλό
και χάνονται σε δωμάτια χοάνες
εκεί που βλαστημάς και τρώγεσαι
εκεί που καταξεσκίζεις τις σάρκες σου
κουρελιάζοντας σημαίες κάθε είδους
εκεί που ως άλλος Τειρεσίας
δίνεις αυτοκαταστροφικούς χρησμούς
είναι σαν κάποιες κωμικοτραγωδίες
που διαλύονται σε άσματα
ασματίδια άλγους
ιζήματα σχιζοφρένειας προελαύνοντα
οι τραγωδοί στήνουν χορό
κι ύστερα διαλύονται
εξαερώνονται
από σκιρτήματα καρδιών
και βροντερά συνθήματα
ενάντια στην αφόρητη δυσοσμία
των κανόνων
είναι αδιαπέραστη η σημασία
της ζωής που χάνεται
είναι ταφόπλακα η ιδέα του θανάτου
το ζήτημα είναι
να χαράξεις δρόμους στα ξάγναντα
να ανασάνεις στις αχνοφεγγιές
να συγκρουστείς χειρονομώντας
βρίζοντας στις εμπόλεμες ζώνες
με μια εμμονή στην κωλότσεπη
και μια σιγουριά στην ψυχή
να ξεριζώσεις τις μολυσμένες καρδιές
των νεκροτομείων
η ζωή προσδοκά
την μεγάλη μέρα
να σκορπιστεί μια χούφτα λευτεριά
*Από τη συλλογή “Με μια εμμονή στην κωλότσεπη”, εκδόσεις Στοχαστής, 2020.
***
Χάρισμα
Να χαρίσεις
ένα κομμάτι
ουρανού
στους αδικημένους
να το κάνουν
προσκέφαλο
να θερίσουν με
το δρεπάνι
την ανημπόρια
που θεριεύει σαν
να την έσπερνες
χρόνια.
*Από τη συλλογή “Με μια εμμονή στην κωλότσεπη”, εκδόσεις Στοχαστής, 2020.
***
Λοξές ματιές
Λοξές ματιές
στα κιτρινισμένα δάχτυλα
φοβισμένες
αινιγματικές
σαν λυχναράκι του λαδιού
που αργοσβύνει
σαν τον οριστικό χαμό
που έρχεται στα χείλη
σαν την μαύρη νύχτα
την αφώτιστη
που αλώνεται
στο απέραντο της σιγαλιάς
σκιές μεσίστιες σημαίες
αρώματα φυτών
που ξεστρατίζουν
ρωγμές σε φόντο καταχνιάς
μέσα της κουρνιάζουν
ερπετά
πτηνά
όνειρα
αχτίδες σεληνόφωτος
κραυγές που παρακαλούν
λυγμοί που οικτίρουν
παράταιρα κεραμίδια
σε τριμμένες σκεπές
σκούρα χαμόγελα
σε υποτιθέμενες
θωπευτικές δονήσεις.
*Από τη συλλογή “Λοξές ματιές”, εκδόσεις Στοχαστής, 2019.
***
Η σιωπή
Η σιωπή είναι
ο υπέρτατος
τρόπος επικοινωνίας
καθώς όλα ελέχθησαν
κι όλα τα μελλούμενα
ξεπέζεψαν μπροστά μας
μετά βαΐων και κλάδων
η μόνη αληθινή κίνηση
είναι αυτή των ματιών
όταν αντικαθιστούν
το άγγιγμα της παλάμης
*Από τη συλλογή “Με μια κόκκινη ανάταση”, εκδόσεις Στοχαστής, 2016.
***
6
Περιφέρεσαι μ' ενδυμασίες αρχαϊκές
υποτίθεται κόκκινες, άλλοτε πλουμιστές,
στριφογυρνώντας σε δίνες εναλλασσόμενες
με τις τσέπες βγαλμένες έξω
τρομακτικά τρύπιες
απ’ τη ματαιότητα των ιδεών σου
στέκεσαι εκεί μπροστά
στο βρώμικο παράθυρο
χωρίς ανάσα
σκελετωμένος απ’ τα τρίμματα του χρόνου
ωχρός μιλώντας για αποχαιρετισμούς
πλάσματα που υπήρξαν καρποί σου
και σας χώρισε
μια αγάπη λανθασμένη και άκαιρη.
*Από τη συλλογή “Ωδή στο ανικανοποίητο”, εκδ. Παλινωδίαι, 2017.
***
11
Τους τραχείς αιώνες να απαλύνεις
τ’ αφρούρητα όνειρα να εξαργυρώσεις
με αγάπες στη δύσβατη ζωή
τα γυμνά πόδια των ρακένδυτων
να ντύσεις με ρόδινες φλόγες
σε ήλιο ελεύθερο
ο πύρινος χορός να συνεχιστεί
η ιριδίζουσα αυγήν’ αντιστέκεται
στην πέτρινη πηγή του λόγου
*Από τη συλλογή “Η μοναξιά του χρόνου”, Εκδόσεις Οδός Πανός, 2016.
***
απόπειρα πρώτη
κάθε απόπειρα σκέψης
περιέχει όλες τις απόπειρες μαζί
κάθε κίνηση στο άπειρο
περιέχει όλες τις κινήσεις μαζί
κάθε έμπνευση στα κενά διαστήματα
περιέχει όλες τις γητειές του κόσμου
*Από τη συλλογή “Η μοναξιά του χρόνου”, Εκδόσεις Οδός Πανός, 2016.
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Δημήτρης Τρωαδίτης διαμένει και εργάζεται στη Μελβούρνη της Αυστραλίας. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και μπλογκ στην Ελλάδα και την Αυστραλία, στα ελληνικά και τα αγγλικά. Ασχολείται, επίσης, με την ποιητική μετάφραση και την κοινωνική ιστορία. Συλλογές: Η οργή, το όνειρο και η ζωή (ιδωτική έκδοση), Χωρίς προοπτική (εκδ. Ένεκεν, ένθετο), Η μοναξιά του χρόνου (εκδ. Οδός Πανός), Με μια κόκκινη ανάταση (εκδ. Στοχαστής), Ωδή στο ανικανοποίητο (εκδ. Παλινωδίαι), Δίοδος Διαφυγής (εκδ. Κύμα), Tightrope Walking/Ακροβασίες (Owl Pub-lishing - δίγλωσσο), Λοξές ματιές (εκδ. Στοχαστής) και Με μια εμμονή στην κωλότσεπη (εκδ. Στοχαστής). Διαχειρίζεται, επίσης, το μπλογκ Το Κόσκινο στη διεύθυνση http://tokoskino.me
