Σήμερα, στη στήλη μου "Στα βαθιά" θα σας παρουσιάσω τη φιλόλογο και καταπληκτική ποιήτρια Πόλα Βακιρλή. Έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές . Έργα της έχουν βραβευθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Η ποίησή της σπάνια φλερτάρει με φανταστικούς κόσμους. Συνομιλεί με την πραγματικότητα, την οποία αποδίδει με γλαφυρότητα και ισχυρό συναίσθημα. Προσωπικά η ποίησή της με συγκινεί βαθιά. Θα μοιραστώ μαζί σας δέκα πολύ όμορφα ποιήματά της.
Συνοικία το χάος
Πωλείται οικόπεδο
στη συνοικία “το χάος”
τυχερός ο επίδοξος αγοραστής
γιατί δε θάχει όρια για να χαράξει
ούτε τοπογραφικά για να συντάξει
σε γραφεία ειδικών.
Είναι αχαρτογράφητα συνήθως
τέτοια οικόπεδα
σαν τη ζωή μας
έτσι που διαβαίνει εποχούμενη
σε ναύλους χωρίς πυξίδα
στο ακαθόριστο πλάτος των ωκεανών.
Μετακομίζω
Μετακομίζω την ύπαρξή μου
στο ιερό άβατο της αιδούς,
ξεμπλέκω την αλήθεια από το ψέμα
όπως την ήρα από το στάρι
για να την κάμω ψωμί
για τους ανήμπορους και τους αδικημένους.
Ξορκίζω τους δαιμόνους του κακού
σαν ιεροφάντης στα μυστήρια της Ελευσίνας
με το θυμίαμα του δενδρολίβανου
και τα δαφνόφυλλα του δίκιου.
Κι ύστερα στεφάνι πλέκω από ελιά
και το χαρίζω απλόχερα
στο νικητή της αγάπης.
Όχι, δε συμμετέχω σε τηλεπαιχνίδια
σαν κι αυτά που παράγουν νικητές
με τις μηχανές των νομισμάτων.
Δε θέλω γω τα κίβδηλα βραβεία τους
ούτε το χειροκρότημα ενός κοινού
που το χορτάσαν οι εικόνες.
Εγώ τ' αληθινό γυρεύω
να το κάμω κοσμοχαλαστή.
Γι' αυτό μετακομίζω.
Άσπρα βότσαλα
Λευκά πετράδια σήμαντρα
στις εκκλησιές του Αιγαίου
σπαρμένα στ' ακρογιάλια του
το φως καλωσορίζουν
και με διάφανη φωνή
που δεν τη φθείρει ο χρόνος
πιάνουν κουβέντα πρωινή
στο κιόσκι των ψαράδων.
Χορό στήνουν αντικρυστό
ύστερα με το κύμα
κι ο βιολιτζής απ' τη στεριά
γλυκά τα συντροφεύει
στέλνει τις νότες στο γιαλό
τα βήματα να σύρουν
μαζί με τ' άσπρα βότσαλα
να γίνουνε ζευγάρι.
Γελάγανε τ' αφρόψαρα
με το ζευγάρωμά τους
κοπαδιαστά περνάγανε
γι' άλλα καινούργια μέρη.
Η Κοραλλένια
Κοραλλένια, κοραλλένια
του γιαλού μονάχη έγνοια
στα μαλλάκια σου τα χτένια
απ' ασήμι καμωμένα
έχεις πρόσωπο φεγγάρι
στο λαιμό μαργαριτάρι
κι όλο έρχεσαι σε μένα
κι όλο φεύγεις από μένα
μια σκιά μονάχ' αφήνεις
όταν πέφτει το σκοτάδι
κι αρμενίζεις γι' άλλα μέρη
δίχως και για με μεράδι
μοναχό θαλασσοπούλι
μοιάζει τώρα η καρδιά μου
πού ήσουν που ορκιζόσουνα
πως θα' σουνα κοντά μου;
στήσανε χορό οι αγγέλοι
δε σε βρίσκω
δε με μέλει
άλλη αγάπη θα γυρέψω
άλλης μάτια θα πλανέψω.
Κυρα Δέσποινα
Καθώς θα πέφτει η αυλαία
και στα λουλούδια στολισμένη
την στερνή παράσταση θα δίνεις,
τα ωραία λόγια συγγενών και φίλων
το κρύο χώμα θ' ακουμπάνε
που το πρόσωπό σου θα σκεπάσει,
λόγια λαμπρά, τιμητικά
που ποτέ στο σύντομό σου βίο
δεν τα είχες ακουσμένα
ούτε και τα περίμενες διόλου
επίθετα κοσμητικά , στομφώδεις ρητορείες
κυρίως από στόματα
που καλημέρα δεν σου λέγαν.
Από τα καλοπιάσματα ήσουνα στερημένη
μονάχα από τη μάνα σου τα είχες ακουσμένα
κι αυτή ταξίδεψε νωρίς
περίπου σαν εσένα
δίχως φόρεμα ακριβό και μακιγιάζ θανάτου
και φέρετρο μαόνινο
που στις κυρίες αξίζει.
Στην ίδια τάξη ήσουνα
προβιβασμό δεν πήρες
ήσουνα η κυρα Δέσποινα
ξεσκάτωνες τους γέρους!
Μονάχα η θάλασσα
Μόνο η θάλασσα
μπορεί να μας γιατρέψει τις πληγές
Μπορεί να μας σκεπάσει
με το απέραντο γαλάζιο της του ουρανού αποτύπωμα
Να γαληνέψει με το κύμα της την κουρσεμένη
ευτυχία
Αυτή που τα μεσάνυχτα
ληστές κουρσάροι μας εκλέψαν με φωτιά και θάνατο
Να φτάνει το κύμα ολόρθο
στην έρημη ακτή δίχως αναστολές και τη φωτιά να σβήνει
όχι των αστεριών που φλόγες άμετρες γεννοβολάνε μήτε του φεγγαριού που άθελά του
φωτίζει το δρόμο των κουρσάρων
μα τιμωρός να γίνεται της φλόγας του κακού
που ρίζωσε στην άμμο
Μονάχα η θάλασσα λόγια
γλυκά μπορεί στο αυτί
να σιγομουρμουρίσει
Γι'αυτό γύρε πάνω στο σώμα της
και με τη γύμνια του
τη δική σου να σκεπάσεις
Λεωφόρος Απόκοσμου
Ένας άνθρωπος!
Καταμεσής μιας πλατιάς λεωφόρου μόνος
τον ακολουθεί η σκιά του
βυθισμένη κι αυτή στο σκοτάδι
κι από πίσω η σκιά της
και πίσω απ' αυτή η σκιά της σκιάς της
χιλιάδες οι σκιές στη λεωφόρο του Απόκοσμου
φαντάσματα στους δρόμους βγήκαν απόψε
την αποκλειστικότητά τους σε αυτούς
μοναδική εμπειρία να γιορτάσουν
Τώρα που οι άνθρωποι στα σπίτια τους κλειστήκαν
ερμητικά σα στρείδια στα κελύφη
την ευκαιρία βρήκαν τα φαντάσματα
Κι εγώ που πίστεψα πως ήταν μια ψευδαίσθηση όλο ετούτο
πλανήθηκα “πλάνην οικτράν”
μες στην ασημαντότητά μου!
H σβούρα
Δεν την ορίζουν τη ζωή σου
λεγεωνάριοι και μανδαρίνοι,
μονάχα εσύ κρατάς στη χούφτα σου
της τύχης το κουβάρι!
Μονάχα εσύ ξετυλίγεις το νήμα του
όπως ένα παιδί το νήμα της σβούρας,
ξετυλίγει με τέχνη και τη βλέπει
να γυρίζει να γυρίζει, να στροβιλίζεται.
Έτσι κι η ζωή σου στροβιλίζεται
στο πλακόστρωτο της μοίρας
και ξετυλίγεται το νήμα μέχρι να σωθεί
και ν' αράξει η πολύχρωμη η σβούρα
σε μια γωνιά του πολύβοου καλντεριμιού.
Ασυνήθιστη συνάντηση
Θα σε ξανάβρω στου you tube τα μέρη
σε μια συνάντηση εικονική
εγώ από τον καναπέ μου στο σαλόνι
κι εσύ όπως τόσοι άλλοι,
θα είσαι εκεί.
Μέσα στη μοναξιά σου βουτηγμένη
τη συναυλία θα παρακολουθείς,
θα μοιάζεις εκστασιασμένη
σαν ένας live θεατής.
Και θ' ανταλλάσουμε μηνύματα
αντί για τα χειροκροτήματα,
θα στείλουμε και στον καλλιτέχνη
που μοναχός παρουσιάζει τέχνη.
Ώσπου να γίνει αυτό συνήθεια,
χρειάζεται κάποια βοήθεια.
Ματώνει η ψυχή του θεατή,
μαζί και η δική μου θρηνεί
που ψάχνω να σε βρω στη συναυλία
μα εσύ είσαι ακόμα παραλία!
Περίπτερο
Κάποτε σ' αυτή την τρύπα
ένα μικρό κτίσμα ακουμπούσε
περίπτερο το λέγανε
εκεί τρέχαμε να ξοδέψουμε
το φτωχικό μας χαρτζηλίκι
αυτό που μας έδινε η μάνα
εις αντάμειψιν του καλού μας
χαρακτήρα
Το έδιωξε από τη θέση του
το διπλανό σούπερ μάρκετ
δεν χρειάζεται να υπάρχεις εσύ
στα ράφια μου τώρα
σε υπολογίζω
Κι εκείνο έπεσε και σκοτώθηκε
απ' τον καημό του
Στον κουρνιαχτό της σκόνης του
έβαλα τα κλάματα
Βιογραφικό σημείωμα
Κατάγομαι από την Ακράτα Αιγιαλείας,σπούδασα φιλολογία στο ΕΚΠΑ και εργάσθηκα στη Β/θμια Εκ/ση ως καθηγήτρια φιλόλογος από όπου και συνταξιοδοτήθηκα. Ασχολούμαι με την ποίηση και με τη συγγραφή άρθρων και δοκιμίων, πολλά από τα οποία έχουν δημοσιευτεί στον ηλεκτρονικό και έντυπο τύπο. Έχω εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές: ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΧΝΙΑΣ εκδ. Bookstars 2014, ΜΙΚΡΟ ΑΛΩΝΙ εκδ.Γαβριηλίδη 2015, ΜΕ ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΙ ΑΡΩΜΑΤΑ εκδ. Βεργίνα 2016 και ΣΤΗ ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΤΟ ΧΑΟΣ εκδ. Βεργίνα 2018.Ποιήματά μου έχουν αποσπάσει βραβεία και διακρίσεις σε Πανελλήνιους ποιητικούς αγώνες και έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά. Είμαι παντρεμένη κι έχω δυο γιους.
