Σήμερα στη στήλη "Στα βαθιά" έχω προσκαλέσει την ποιήτρια Ιωάννα Λεκκάκου. Η καλεσμένη μου γεννήθηκε στην Αθήνα και τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια διαμένει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έχει διδακτορικό τίτλο στον τομέα του Θεάτρου στην Εκπαίδευση. Ασχολείται με τον σχεδιασμό αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών ελληνικής γλώσσας, με τη διδασκαλία και τη λογοτεχνική μετάφραση. Συνεργάζεται συχνά με γνωστά λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει εκδώσει μια ποιητική συλλογή πριν από έντεκα χρόνια, ενώ είναι υπό έκδοση η δεύτερη εκδοτική της απόπειρα. Η ποίησή της είναι υπαρξιακή, προσωποκεντρική, εσωτερική. Εκφράζεται συχνά σε πρώτο ενικό πρόσωπο δίνοντας στην αφήγησή της έναν τόνο εξομολογητικό. Ο λόγος της είναι απέριττος, μεστός, αβίαστος, οικείος. Η ροή του είναι γρήγορη, δυναμική, με αυξανόμενη ένταση. Τα υποκείμενα ζωντανεύουν μέσα από μια καλή σκηνοθεσία. Η δημιουργός εμπνέεται από τον έρωτα, τις σχέσεις, την ουσιαστική ενδοσκόπηση. Θα τη γνωρίσουμε καλύτερα μέσα από δέκα ξεχωριστά ποιήματά της από την πρώτη της ποιητική συλλογή "Του ύψους και του βάθους"!
Από την ποιητική συλλογή: Ιωάννα Λεκκάκου, Του ύψους και του βάθους, ΑΓΡΑ, 2010
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Προ ολίγων λεπτών
έλαβα πρόσκληση.
Τα γράμματα
καλλιγραφημένα.
Σκέφτηκα ν’ αρνηθώ.
Ποιος να ‘ναι αυτός
μες στα μαύρα τα μεσάνυχτα
που με καλεί προς τέρψιν;
Αναθεώρησα γρήγορα.
Σηκώνω το γάντι
και δέχομαι
την πρόσκληση.
Ετοιμάζομαι.
Διώχνω τους πάντες
και μένω μόνη.
Έτοιμη για παν ενδεχόμενο.
Ανοίγω
κι αντικρίζω
κόλλα λευκή,
έτοιμη για όλα.
Ο όρος ένας και μοναδικός,
να ’μαι όμορφη και θαρραλέα.
Δέχομαι.
ΠΙΟ ΠΟΛΥ
Θα ‘θελα να μου μιλάς.
Μίλα μου!
Κάθε εικόνα σου
δαγκωνιά στο μυαλό μου,
ένεση χαλαρωτική στις αισθήσεις μου.
Μίλα μου!
Είμαι καλός ακροατής.
Λαχταρώ για δαγκωνιές.
Όσο περισσότερες οι μελανιές τους,
τόσο μακρύτερα τα ταξίδια μου.
Μίλα μου!
Δάγκωσέ με χωρίς έλεος.
Από τις λέξεις σου τις αιχμηρές
σ’ αναγνωρίζω
και σε ποθώ.
Μίλα μου!
ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ
Ο χώρος μου είναι ένας.
Ο χώρος μου είναι αυτός.
Ποιος θα τον καταλάβει;
Η ωραία ή το τέρας;
Να μην ξεχάσω
ότι οι δείκτες γυρνούν,
ότι οι καθρέφτες
καθρεφτίζουν.
ΤΟ ΠΕΠΛΟ
Πάρτε
το πέπλο
από πάνω μου!
Όχι μόνο
αντέχω δίχως του,
όχι μόνο με βαραίνει πια,
αλλά
το βλέπω κιόλας.
Το βλέπω,
κολλημένη βδέλλα
πάνω μου.
Μα όχι,
δε θα σας περιμένω.
Μόνη μου
το σκίζω
κομματάκι κομματάκι.
Κι ας μην ξέρω
τι θα μείνει
όταν θα φύγει.
ΤΟΥ ΥΨΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΑΘΟΥΣ
Πάντα το ύψος
όχι το πλάτος,
το ύψος, και πάντα,
το ύψος, καθώς μεταμορφώνεται
καθώς λικνίζεται
καθώς ερωτοτροπεί με το πλάτος
μα εντέλει επιλέγει το βάθος.
Πάντα και ξανά.
Ύψος που γίνεται βάθος
και καθώς όλο και πιο πολύ βαθαίνει
τόσο πιο πολύ υψώνεται.
Ώσπου να σπάσει.
Και φτου κι απ' την αρχή.
ΡΟΔΟ
Το ρόδο
που δωρήθηκε μ’ αγάπη
κι έγινε δεκτό
μ’ ευγνωμοσύνη,
άνθισε.
Μα δε γίνεται
να μαραθεί.
ΠΡΙΝ
Αντί να γράψω,
θέλω να χορέψω.
Γράμματα που χορεύουν.
Το λαχάνιασμά τους
δίνει το ρυθμό
πριν κλείσει ο κύκλος,
πριν τα υψωμένα χέρια
ακουμπήσουν πάλι τη γη.
Θα προλάβω;
ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ
Στο φως του κεριού πετάριζα
ασφαλής και ήσυχη.
Κι αναπάντεχα αγάπησα
και το κερί και τη φλόγα,
άνευ όρων.
Ρίχτηκα στη φλόγα
αλλά εκείνη με αναίδεια
συνέχιζε να φλογίζει όπως πριν, όπως πάντα
σα να μη με είχε κατασπαράξει
μόλις.
Το περίμενε.
Κι εγώ.
ΔΡΟΜΕΑΣ
Στέκεσαι.
Κι όλα δείχνουν
πως στέκεσαι.
Ακίνητος.
Μα εσύ τρέχεις.
Σε προδίδουν
τα μαλλιά.
Ανεμίζουν
στο Μαΐστρο,
στη φωτιά.
Σαν σημαία ανεμίζουν,
λάβαρο πολέμου.
Μαλλιά που μάχονται.
ΤΡΑΓΩΔΙΑ ;
Πόσες φορές
την έχεις δει;
Της τραγωδίας τη μάσκα.
Στόμα πάντα ανοιχτό
και μάτια παγωμένα.
Αντικρίζοντας Αυτό.
Ποιο;
Αυτό
που δε γνώριζες.
Μέχρι που το ’δες.
Είδες
τη μάσκα σ’ εσένα.
Τι αντίκρισες;
Τη γλύκα
να μένεις εδώ.
Να μένεις -να μένεις-
Μένεις;
Να η κραυγή
της μάσκας.
Ποιος βλέποντάς την
ακούει;
Άκουσες;
Βιογραφικό σημείωμα
Η Ιωάννα Λεκκάκου γεννήθηκε στην Αθήνα και τα τελευταία 15 χρόνια ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι διδάκτωρ του πανεπιστημίου Αθηνών με ειδίκευση στο θέατρο στην εκπαίδευση. Σχεδιάζει αναλυτικά προγράμματα σπουδών ελληνικής γλώσσας, διδάσκει και τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στο ρόλο της λογοτεχνίας κατά τη διδασκαλία της γλώσσας. Επίσης, είναι επαγγελματίας μεταφράστρια λογοτεχνίας: E.E. Schmitt, Ο Επισκέπτης στο «Σύγχρονο Ευρωπαϊκό Θέατρο» (Καστανιώτης), J.J.Pauvert «Η ερωτική λογοτεχνία» (Άγρα), J. Bouquillard «Χοκουσάι. Οι τριανταέξι όψεις του όρους Φούτζι» (Άγρα), B. Geoffroy-Schneiter «Κυκλαδικά ειδώλια» (Άγρα) κλπ. Η πρώτη της ποιητική συλλογή, «Του Ύψους και του Βάθους», εκδόθηκε από την ΑΓΡΑ (2010), ενώ συνεργάζεται συχνά με λογοτεχνικά περιοδικά («Χάρτης», ««Δέ_κατα»,», «Φρέαρ» κλπ).
