Σήμερα έχω προσκαλέσει στη στήλη "Στα βαθιά" την ποιήτρια Άντζελα Σαλίου. Η καλεσμένη μου γεννήθηκε στους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας. Ζει κι εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε Ειδική Αγωγή κι ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στη Σχολική Ψυχολογία. Εκτός από την ποίηση ασχολείται με τα εικαστικά και τη φωτογραφία. Η ποίησή της κινείται κυρίως στα μονοπάτια της υπερρεαλιστικής γραφής. Ο λόγος της είναι σύγχρονος, αφαιρετικός, πολύχρωμος, ζωηρός. Ο ρυθμός του είναι ασθματικός, γεγονός που προσθέτει στην ένταση. Μιλά με χτυπητές εικόνες και πρωτότυπα σχήματα. Θα τη γνωρίσουμε καλύτερα μέσα από δέκα ξεχωριστά της ποιήματα. Την άκρως καλλιτεχνική φωτογραφία της συνοδεύει ένα μήνυμα στα ιαπωνικά: "Ποιήματα για τα παιδιά μέσα μου"! Εκπληκτικό!
*
Μέσα απ' την θάλασσα
Ζούνε άλογα μικρά
Τόσο μικρά
Που κάποιοι τα φωνάζουν
πέτρες
*
Δεν είχα μάνα εγώ
Εγώ δεν είχα μάνα
είχα πειρατή
Και στα νερά επέπλεαν
χωρίς χρυσά, χωρίς ομήρους
μόνο δύο ξύλινα πόδια
Προσπαθούσαν βλέπετε
να μας βαστάξουν
Όσο για τον γάντζο
αντί των χεριών
ο πόνος
αναλύεται
σε άλλο ποίημα
*
Κοντά στην αγκαλιά
η δική μου γροθιά
σαν ένας φύλακας ψηλός
με μπλε καπέλο
*
Η αδερφή μου η καπνίστρια
(Στην Γεωργία)
Έχω μια αδερφή
με χαλκάδες
με παπούτσια
με γυαλιά
Τρώει
Πίνει
Και καπνίζει η αδερφή μου
αλλά δεν κοιμάται καλά
Υπνοβατεί της θέλησης
Υπνοβατεί της πράξης
Φίλες δεν έχει η αδερφή μου
παρά μόνο μια σιωπή
Τέρας ανεβάζει τον εαυτό της
Τέρας το κατεβάζει
Κι όταν πάλι
λέει πως αγαπάει το μυαλό της
κατά βάθος
ντρέπεται πολύ
Διαβάζει
Γράφει
Παίζει
και υπομένει
η αδερφή μου
Την συγγένεια κρατά
*
φύω ληθαργοκέφαλη
τα τυφλά σαλονίτικα περιστέρια
στρέφουν τα ράμφη
πυνθάνομαι από αυτά
τα γεύομαι
ακαταμέτρητα αμάσητα
μηνύματα σκουλήκια
*
Πάτερ ημών
Τι φταίξαμε και μας θέλεις για παιδιά σου;
*
Αν παίρναμε στα σοβαρά
ήδη απ' τα εφτά
την απώλεια των μπροστινών μας δοντιών
η ζωή μας μετέπειτα
θα 'ταν αλήθεια
πολύ πιο ελαφριά
*
Κουλοί άγιοι
Φέρτε όσα μπορείτε
*
Η γυναίκα με τα μούρα για στήθος
θα τρώγεται από τον άνδρα με την εφημερίδα στο χέρι
Η γυναίκα θα έχει δύο κεφάλια
Τα παιδιά θα μετρούν αντίστροφα έχοντας ανοιχτά τα μάτια
Το ένα κεφάλι της γυναίκας θα κλαίει
Τα μούρα θα πέφτουν κάτω
Το κομμένο κεφάλι της γυναίκας θα σιδερώνει την δίψα του
Ο άνδρας με όλο το τσαγιερό στο στόμα θα μουγκρίζει πως κανείς πια δεν διψά
Το παιχνίδι θα λέγεται «Φανερό»
Κερδίζει το παιδί που καταφέρνει να θηλάσει τον εαυτό του
*
Είχαμε στο σπίτι μας
σε ένα ράφι σκουριασμένο
πάντα
βάζα μαρμελάδα σύκο
Δέντρα κοντά δεν υπήρχαν φυτεμένα
κι είναι πράγμα αυτό
που συχνά με κάνει να αναρωτιέμαι
Από που φτάνει τελικά
στους ανθρώπους
Η πρώτη ύλη
Βιογραφικό σημείωμα
Η Άντζελα Σαλίου γεννήθηκε το 1997 στους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας. Σπούδασε Ειδική Αγωγή και ακολούθησε σε μεταπτυχιακό επίπεδο τον κλάδο της Σχολικής Ψυχολογίας. Ασχολείται με τα εικαστικά, την φωτογραφία και την ποίηση. Το όνειρό της είναι να γεμίσει τον κόσμο πολύχρωμα χαλιά. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
