Πέντε τραγούδια του Γιάννη Καραμπεσίνη

Κρίμα τους κόπους μου και τις θυσίες μου
και όσα τράβηξα τόσο καιρό για σένα
κρίμα τα όνειρα και τις ελπίδες μου
τα πήρε ο άνεμος και πήγανε χαμένα

Εσένα δε σου άξιζε αγάπη
εσένα δε σου άξιζε στοργή
έχεις στο αίμα σου την αμαρτία
είσ’ ένα ψέμα χωρίς ψυχή

Πόσο προσπάθησα πόσο κουράστηκα
πόσο υπόφερα για να σε συμμορφώσω
όμως γελάστηκα βαριά πληγώθηκα
εσύ δεν άξιζες καρδιά για να σου δώσω

Εσένα δε σου άξιζε αγάπη
εσένα δε σου άξιζε στοργή
έχεις στο αίμα σου την αμαρτία
είσ’ ένα ψέμα χωρίς ψυχή

Μες στην ψυχή μου
το δάκρυ στάζει
μα δεν μπορώ να κάνω και αλλιώς

Πρέπει να φύγω
Πρέπει να φύγω
έτσι με δίκασε η μοίρα δυστυχώς

Αντίο αγάπη μου
αντίο χαρά μου
τα δάκρυα πνίγουνε
την κρύα καρδιά μου

Μα όρκο σου κάνω
ώσπου να γυρίσεις
θα πάψω να ζω
θα ζω μ’ αναμνήσεις

Είναι αγιάτρευτος καημός
ο ζωντανός ο ζωντανός ο χωρισμός

Αντίο αγάπη μου
αντίο χαρά μου
τα δάκρυα πνίγουνε
την κρύα καρδιά μου

Μα όρκο σου κάνω
ώσπου να γυρίσεις
θα πάψω να ζω
θα ζω μ’ αναμνήσεις

Είναι αγιάτρευτος καημός
ο ζωντανός ο ζωντανός ο χωρισμός

Βραδιάζει και πέφτει η νύχτα βαρειά,
και έχω τη θλίψη πιστή συντροφιά,
κι ο πόνος σπαράζει βαθιά την καρδιά
την καρδιά.

Πού είσαι, αγάπη μου να 'ρθεις κοντά μου
δεν τον αντέχω το χωρισμό,
πού είσαι, αγάπη μου, γύρνα κοντά μου,
μου έχεις λείψει τόσον καιρό.

Το χέρι της μοίρας σε πήρε μακριά
και έμεινα μόνη, χωρίς συντροφιά,
μονάχη να ζήσει, ποτέ δεν μπορεί,
καμιά καρδιά.

Πού είσαι, αγάπη μου να 'ρθεις κοντά μου
δεν τον αντέχω το χωρισμό,
πού είσαι, αγάπη μου, γύρνα κοντά μου,
μου έχεις λείψει τόσον καιρό,
δεν τον αντέχω το χωρισμό,
μου έχεις λείψει τόσον καιρό.

Ήταν της μοίρας μου γραφτό να σ’ αγαπήσω
και τέτοια αγάπη νιώθω πρώτη μου φορά.
Και περιμένω με αγωνία να μου δώσεις
στην κουρασμένη μου καρδιά λίγη χαρά.

Λίγη αγάπη σου ζητώ και τίποτα άλλο.
Λίγη αγάπη, λίγη αγάπη.
Αν αρνηθείς θα κάνεις έγκλημα μεγάλο.
Λίγη αγάπη σου ζητώ και τίποτα άλλο.

Μπορεί να έκανα πολλά πριν σε γνωρίσω.
Μπορεί να είχα περιπέτειες πολλές.
Όμως της τύχης μου ήταν να σ’ αγαπήσω
όπως κανείς δεν αγαπήθηκε ποτές.

Χαμένη μου αγάπη, γύρνα ξανά,
γύρνα ξανά, γύρνα ξανά
και στην ζωή μου την τόσο θλιμμένη
να ξαναφέρεις την χαρά.

Έφυγες κι όλα γίναν μαύρα
κι έμεινα έρημο πουλί
κι η αγκαλιά μου είναι άδεια
στεγνά τα χείλη μου από φιλί.

Χαμένη μου αγάπη, γύρνα ξανά,
γύρνα ξανά, γύρνα ξανά
και στην ζωή μου την τόσο θλιμμένη
να ξαναφέρεις την χαρά.

Σε είχα τόσο συνηθίσει
κι είναι το χτύπημα βαρύ
αν δε γυρίσεις πάλι κοντά μου
δε θα υπάρχει για μένα ζωή.

Χαμένη μου αγάπη, γύρνα ξανά,
γύρνα ξανά, γύρνα ξανά
και στην ζωή μου την τόσο θλιμμένη
να ξαναφέρεις την χαρά.