Εφτά τραγούδια για το ψέμα

Μεθυσμένα στενά, χάδια φτηνά
σκόρπια φιλιά στον αέρα
μ’ ένα πόνο παντού κι ένα βλέμμα τρελού
ξημέρωσε η μέρα

Κουρασμένη και συ, ναυαγός σε νησί
σε μια στάση εμβρύου κοιμάσαι
σου θυμίζω πολλά, μα το ξέρω καλά
πως σε λίγο δε θα με θυμάσαι

Ένα μαύρο πρωί, παίρνω μια αναπνοή
και δαγκώνω το πρώτο τσιγάρο
κάποια νύχτα τρελή, μεθυσμένος πολύ
σου’ χα πει από δω θα σε πάρω
στο δικό σου βορρά, άλλη μια φορά
μες το χιόνι βουλιάζω για σένα
μα στο λέω ξανά, σου φωνάζω ξανά
η αλήθεια σου μοιάζει με ψέμα
Ψέμα

Ένα μαύρο πρωί, πριν να φύγει η ζωή
του μυαλού μου τις πόρτες κλειδώνω
ξαφνικά μου γελάς, για το λάθος μιλάς
και στο τέλος εγώ το πληρώνω

Πριν χαθείς εντελώς σε κοιτώ σαν τρελός
και νομίζω πως κάτι θ’ αλλάξει
πεταλούδα εσύ στο δικό μου νησί
που σε λίγο γι’ αλλού θα πετάξει
Ψέμα

Τέρμα τα θαύματα, τα σινεμά κλειστά
Δεν υπάρχεις πια, δεν υπάρχεις...
όλα τα φώτα σβήνω και κρύβομαι ξανά
Δεν υπάρχεις πια, δεν υπάρχεις...

Ψέματα, ψέματα, πες μου πως είναι ψέμα,
Ένα αστείο χαζό ένα όνειρο
Ψέματα, ψέματα, πες μου πως είναι ψέμα,
Ένα αστείο χαζό εγώ χωρίς εσένα,
Εγώ χωρίς εσένα

Μες στη βουή ξεχνιέμαι
κι ο κόσμος προσπερνά.
Δε με ψάχνεις πια,
δε με ψάχνεις.

Ψέματα, ψέματα, πες μου πως είναι ψέμα,
Ένα αστείο χαζό ένα όνειρο
Ψέματα, ψέματα, πες μου πως είναι ψέμα,
Ένα αστείο χαζό εγώ χωρίς εσένα,
Εγώ χωρίς εσένα

Δε θέλω να θυμάμαι, δε θέλω να ξεχνάω
Δε σε έχω πια, δε σε έχω...
την έξοδο κινδύνου δε βρίσκω πουθενά,
Δε σε έχω πια, δε σε έχω...

Πάει καιρός που σ' αγαπώ, καιρός που περιμένω
όμως μπροστά στην πόρτα μου δε φάνηκε κανείς
με δεκανίκι ξύλινο σε ποιο χορό πηγαίνω
πώς λύνεται το αίνιγμα ετούτης της ζωής.

Το πιο μεγάλο ψέμα κράτα το για μένα
το πιο μεγάλο ψέμα της γης
το πιο μεγάλο ψέμα κράτα το για μένα
το πιο μεγάλο ψέμα της γης.

Είναι φορές που σκέφτομαι τη μοίρα των ανθρώπων
ερχόμαστε και φεύγουμε χνουδάκια στο βοριά
κι εσύ γελάς και λούζεσαι στα φώτα ξένων τόπων
και με την άκρη του φρυδιού μου σκίζεις την καρδιά.

Το πιο μεγάλο ψέμα κράτα το για μένα
το πιο μεγάλο ψέμα της γης
το πιο μεγάλο ψέμα κράτα το για μένα
το πιο μεγάλο ψέμα της γης.

Τόσα σωστά που έκανες κάνε και ένα λάθος
με μάτια τόσο όμορφα γιατί με τυραννάς
βούλιαξα μες στα μάτια σου κι έχουνε τέτοιο βάθος
που δε θα ξαναβγώ ποτέ μα εσύ δε μ' αγαπάς.

Το πιο μεγάλο ψέμα κράτα το για μένα
το πιο μεγάλο ψέμα της γης
το πιο μεγάλο ψέμα κράτα το για μένα
το πιο μεγάλο ψέμα της γης.

Ψέμα μου δίνεις μου πουλάς,
ψέμα κι ανάβει ο καυγάς.

Να μου κάνεις νερά
άλλο δεν μπορώ
θα στο πω καθαρά
τέρμα ως εδώ.

Και να πας αλλού
βάρος να μη το 'χω,
αν δε μ’ αγαπάς
παρα να κοιμάσαι αλλού
και να δίνω στόχο στις ανάγκες μας,
βαρέθηκα.

Μια μου λες θα φύγω βιαστικά,
θα λείψω για δουλειά
και τ’ άλλο απόγευμα γυρνάς μισοκακόμοιρος
δε βγάζεις τσιμουδιά.

Πες μου πού χάνεσαι
και πώς περνάς την ώρα σου
σε άλλη αγκαλιά
αφού κι οι φίλοι σου προχθές Σαββάτο
μου 'πανε πως δε σε βλέπουν πια.

Ψέμα μου δίνεις μου πουλάς,
ψέμα κι ανάβει ο καυγάς.

Λουλούδια μου φέρνεις μάτια μου,
δήθεν μ’ αγαπάς
κι όλα τα ψέματα να μπουν στη μπάντα
πάλι μου ζητάς.

Αχ, πόσες φορές θα πω "ναι"
αχ θα πω "ναι"
μέρες και νύχτες μισές
αν θα πω "ναι".

Περιμένω μα, μαζί σου δε μου βγαίνει πουθενά.
Περιμένω μα, ψέμα μες στο ψέμα σου ποτέ ξανά.
Περιμένω, μη μου κάνεις πως δεν ξέρεις
για το θέμα και με κοιτάς περίεργα.
Περιμένω, ξενύχτια και συμβούλια
στο γραφείο που δεν έγιναν ποτέ.

Περιμένω, ψέμα, ψέμα, ψέμα
δυο φιλιά και άντε γεια
έτσι μου λέει η καρδιά μου
περιμένω μα, ψέμα μες στο ψέμα σου,
δε μου βγαίνει πουθενά.
Περιμένω, σταμάτα να γελάς ειρωνικά
και κόψε το πολύ το αλληλούια.
Περιμένω, τελειώσαμε μωρό μου οριστικά.

Ψέμα μου δίνεις μου πουλάς,
ψέμα κι ανάβει ο καυγάς.

Ψέμα, απόψε είπες το μεγάλο ψέμα
τα χρόνια λες και ήταν όλα ξένα
αυτά που περπατήσαμε μαζί

Ψέμα, απόψε είπες το μεγάλο ψέμα
και ξέρεις πως περίμενα από σένα
ο λόγος σου να έχει υπογραφή

Ένα ψέμα σαν Βαρδάρης σήκωσε θυμούς
τρέχα τώρα να φρενάρεις λύπες και καημούς
ένα ψέμα κι απ’ τ’ αστέρια πιάσαμε βυθό
κι όπως ήρθα μες στη νύχτα έτσι θα χαθώ

Ψέμα, απόψε είπες το μεγάλο ψέμα
να μην υπολογίζεις πια σε μένα
απόφαση είναι αυτό κι όχι απειλή

Ψέμα, απόψε είπες το μεγάλο ψέμα
για σένα είναι μια ντροπή στο βλέμμα
για μένα η χαριστική βολή

Ένα ψέμα σαν Βαρδάρης σήκωσε θυμούς
τρέχα τώρα να φρενάρεις λύπες και καημούς
ένα ψέμα κι απ’ τ’ αστέρια πιάσαμε βυθό
κι όπως ήρθα μες στη νύχτα έτσι θα χαθώ

Ψέμα κι εσύ
στο δρόμο μου ξανά
Ψέμα κι εσύ
που ακόμα τ’ αγαπάω
Πυρκαγιά χρυσή
στο αίμα που γυρνά
και τ’ αρπάζει όλα
κι άδικα σκορπάω
μια καρδιά μισή
που ακόμα τριγυρνά
σ’ αδειανό νησί
κι αλίμονο δεν ξέρει

Στην καρδιά σου αν ζει
το ίδιο πουθενά
Πουθενά μαζί
Κι αυτό το καλοκαίρι
δεν περνά

Ψέμα κι απόψε
Ψέμα βαμμένο
Κι αυτό το σπίτι
που όλα τα θυμάται
Τις φωνές, τα λόγια,
τον ήχο απ’ τα κλειδιά
Το παραμύθι που λέει
για να κοιμάται

Πήρα την τύχη μου στον ώμο
τη μοναξιά φόρεσα ρούχο
και βγήκα νύχτα μες στο δρόμο
με το παράπονο που σου 'χω

Μην απορείς που βρήκα θάρρος
κάτι θα πρέπει να θυμάσαι
σου ήταν η αγάπη βάρος
γι’ αυτό μη λες ότι λυπάσαι

Ψέματα μου `λεγες ψέματα
κι όταν σε ρώταγα γιατί
δειλά άλλαζες θέματα
ψέματα μου `λεγες ψέματα
κι εδώ τελειώσαν της καρδιάς
τα λίγα τ’ αποθέματα

Πήρα την τύχη μου στους ώμους
κι έκλεισα πίσω μου την πόρτα
έχει η αγάπη κάτι νόμους
που δικαιώνουν τον απόντα

Ό,τι κι αν πεις δε θ’ απαντήσω
αφού ήταν όλα μια απάτη
μονάχος μου θα συνεχίσω
στης ερημιάς το μονοπάτι

Ψέματα μου 'λεγες ψέματα
κι όταν σε ρώταγα γιατί
δειλά άλλαζες θέματα
ψέματα μου 'λεγες ψέματα
κι εδώ τελειώσαν της καρδιάς
τα λίγα τ’ αποθέματα
ψέματα μου 'λεγες ψέματα
κι εδώ τελειώσαν της καρδιάς
τα λίγα τ’ αποθέματα