Έξι τραγούδια του Μιχάλη Σουγιούλ (β)

Μες στους δρόμους της Βαγδάτης
είδαν τη κορμοστασιά της
και ζηλέψανε.
Και μια νύχτα δίχως άστρα
μπήκαν στα ψηλά τα κάστρα
και την κλέψανε.

Έτσι το ’θελε η Τύχη
και η Ζεχρά σε έναν σεΐχη
παραδόθηκε.
και από τότε στο φεγγάρι
κλαίει κάποιο παλληκάρι
που προδόθηκε.

Ζεχρά,
πίστεψέ με, Ζεχρά,
πως πονώ κι υποφέρω
δε σε λησμονώ.
Ζεχρά,
με δυο χείλη ωχρά
τ’όνομά σου προφέρω,
κλαίω και θρηνώ.

Γύρω μου είν’ όλα νεκρά,
σου τ’ορκίζομαι Ζεχρά.

Ωωω...
Σβήστε μ’ απ’ το χάρτη
μια γυναίκα αγάπησα και μου βγήκε σκάρτη
μια γυναίκα αγάπησα και μου βγήκε σκάρτη
Σβήστε μ’ απ’ το χάρτη
Σβήστε μ’ απ’ το χάρτη

Ωωω...
Είμαι για κρεμάλα
για φιγούρα μ’ ήθελε και για εκμετάλλα
για φιγούρα μ’ ήθελε και για εκμετάλλα
Είμαι για κρεμάλα
Είμαι για κρεμάλα

Ωωω...
Ωχ και τι θα γίνω
το κρασί μου ανάμικτο με τα δάκρυα πίνω
το κρασί μου ανάμικτο με τα δάκρυα πίνω
Ωχ και τι θα γίνω
Ωχ και τι θα γίνω

Σβήστε μ’ απ’ το χάρτη
μόνο πίκρες μείνανε στη δική μου πάρτη
μόνο πίκρες μείνανε στη δική μου πάρτη
Σβήστε μ’ απ’ το χάρτη
Σβήστε μ’ απ’ το χάρτη

Βρε Μανώλη Τραμπαρίφα
βάλε τη διπλή ταρίφα,
φουλαριστός τράβα ντουγρού
στη λεωφόρο του Συγγρού.
Απόψε το κορίτσι θέλει θάλασσα
κι εγώ ποτέ χατίρι δεν του χάλασα.

Όλη μέρα εργασία
κούραση κι ορθοστασία,
κι από τη ζέστη βρε ζημιά
να σου 'ρχεται λιγοθυμιά.
Απόψε που την έβγαλα τη μπέμπελη
γουστάρω νύχτα δροσερή και ρέμπελη.

Στα θαλασσινά μπαράκια
μπίρες και καλαμαράκια,
κιθάρες, ντέφια και βιολιά
και ξάπλες στην ακρογιαλιά.
Απόψε που υπάρχουνε τα τάλιρα
ρε μάγκες θα οργώσουμε τα Φάληρα.

Άρχισαν τα όργανα
σήκω απ’ τη θέση σου
χόρεψε ζεϊμπέκικο
λύγισε τη μέση σου

Χτύπησε τα πόδια σου
πάνω στον ασίκικο σκοπό
έτσι μου γουστάρεις
έτσι σ’ αγαπώ

Άρχισαν τα όργανα
το παλιό ντερβίσικο
να μη μου το χόρευες
θα 'τανε αφύσικο

Χόρεψε κορίτσι μου
παλαμάκια εγώ θα σου χτυπώ
έτσι μου γουστάρεις
έτσι σ’ αγαπώ

Άρχισαν τα όργανα
το μπουζούκι εργάζεται
να το το κορίτσι μου
σιέται κι τινάζεται

Φτου σου κοπελάρα μου
ε ρε τι μου κάνεις πω πω πω
έτσι μου γουστάρεις
έτσι σ’ αγαπώ

Για σε τραγούδια ερωτικά
λέω τις νύχτες μυστικά με μια χαβάγια
με μιαν αρμόνικα τρελή
μ’ ένα τσιγγάνικο βιολί σου κάνω μάγια

Αν μάθω πως άλλον αγαπάς
όσο μακριά μου κι αν θα πας, θα σ’ έχω άχτι
από μια ψεύτρα σου ματιά
έπεσα μέσα στη φωτιά κι έγινα στάχτη

Κάτι με τραβά κοντά σου
μα δεν ξέρω τι
λαχταρώ τον έρωτά σου
πες μου το γιατί

Όρκο παίρνω στ’ όνομά σου,
πίνω και μεθώ
Κάτι με τραβά κοντά σου
όπου κι αν βρεθώ

Εσύ που έφθασες
μιαν Ανοιξιάτικη γαλάζια ώρα
πού να 'σαι τώρα, πού να 'σαι τώρα
Εσύ που έκανες
να ζωντανέψουνε τα παραμύθια
πού να 'σαι αλήθεια, πού να 'σαι αλήθεια
Εσύ που ένωσες
όλες τις λύπες μου σε μια μονάχα
Εσύ που ζέσταινες
τα κρύα βράδια μου πού να 'σαι τάχα
Εσύ που πέρασες
σαν ένα σύννεφο σαν μία μπόρα
πού να 'σαι τώρα, πού να 'σαι τώρα

Σε συλλογίζομαι, σε περιμένω
ξανθό μου όνειρο, αγαπημένο
κι άλλο Φθινόπωρο ήρθε θλιμμένο
μα εγώ σαν πάντοτε σε περιμένω

Εσύ που έφθασες
μιαν Ανοιξιάτικη γαλάζια ώρα
πού να 'σαι τώρα, πού να 'σαι τώρα
Εσύ που έκανες
να ζωντανέψουνε τα παραμύθια
πού να 'σαι αλήθεια, πού να 'σαι αλήθεια
Εσύ που ένωσες
όλες τις λύπες μου σε μια μονάχα
Εσύ που ζέσταινες
τα κρύα βράδια μου πού να 'σαι τάχα
Εσύ που πέρασες
σαν ένα σύννεφο σαν μία μπόρα
πού να 'σαι τώρα, πού να 'σαι τώρα