Σαν σήμερα,το 1959, σε αεροπορικό δυστύχημα στην Αϊόβα των ΗΠΑ σκοτώνονται ο Μπάντι Χόλι, ο Ρίτσι Βάλενε και ο Τζάιλς " Μπιγκ Μπόμερ" Ρίτσαρντσον, μεγάλες μορφές του ροκ εν ρολ. Το γεγονός έμεινε στην ιστορία με τον τίτλο "Η μέρα που πέθανε η μουσική". Η "Ωδή στη μελαγχολία",ένα ξεχωριστό ποίημα του Τζον Κιτς για το ταξίδι της θλίψης στην ψυχή...
Ωδή στη μελαγχολία-ΤΖΟΝ ΚΙΤΣ
Μη! Μην πας στη Λήθη και μην ζητάς το στάλαγμα
Τ’ Ακόνιτου να πιεις. Στο γαλανό σου μέτωπο
Φιλί του Στρίχνου μη δεχτείς ποτέ - κι ας είναι
Εκείνος άλικο της Περσεφόνης δώρο ,
Αλήθεια με καρπούς Ιτάμου θες να φτιάξεις Κομπολόι; Α , τη θλιμμένη σου ψυχή !
Μα πως αντέχεις τριζόνι του θανάτου να τη δεις
Ή πεταλούδα νεκρική και μες στις χώρες της Λύπης
Το μοιρολόι του γκιώνη να `χεις συντροφιά;
Φυλάξου τώρα ! Γιατί θα `ρθει αχνόθωρος ίσκιος πάνω στη σκιά
Και την ασίγητη αγωνία της ψυχής θα πνίξει ...
Αλλ’ όταν ο ζόφος γείρει της μελαγχολίας
Κι έξαφνα από τους ουρανούς το δακρυσμένο σύννεφο κυλήσει
Τα λιπόθυμα τινάζοντας των λουλουδιών κεφάλια , και τους πράσινους
Λόφους σκεπάζοντας , με τ’ Απριλιού το νεκρικό σεντόνι
Τότε τη θλίψη σου χόρτασε , με τη δροσιά του πρωινού τριαντάφυλλου ,
Ή πάνω στο ουράνιο τόξο , που με το κύμα σπάζει στ’ ακρογιάλι
Ή ακόμη πέρα στο βασιλικό της παιωνίας πλούτο
Κι αν την αγαπημένη σου μια μέρα , έξαλλη δεις από θυμό
Το τρυφερό της χέρι αιχμαλώτισε - άσε τη να λυσσομανά
Κι εσύ πιες - πιες ως το τέλος - τη φλόγα που καίει βαθιά
Στα σμαράγδινα μάτια της
Ζει με την Ομορφιά η Μελαγχολία - την Ομορφιά
Που πρέπει να πεθάνει .Και τη χαρά που πάντα
Το χέρι στα χείλη της έχει κι είναι έτοιμη να πει : αντίο .
Εκεί κοντά της Ηδονής ο πόθος - μα φαρμάκι γυρίζει
Την ίδια στιγμή που αχόρταγα πίνει το μελίρρυτο στόμα .
Α, ναι ! Μες στο ναό της Ηδονής , τ’ αληθινό της ιερό
Η πεπλοφόρος Μελαγχολία έχει κεντήσει .
Κι είναι απ’ όλους αθέατη - παρεκτός και αν κάποιου η αδάμαστη γλώσσα
Της Χαράς το σταφύλι να σπάσει μπορεί
Στον κρουστό του ουρανίσκο επάνω .
Αλλά τότε , η πανίσχυρη θλίψη της μεμιάς θ’ αναρπάσει
την ψυχή του
Κι εκεί ψηλά, καταμεσής στ’ αραχνιασμένα της τρόπαια , θα κρεμαστεί !
Μετάφραση: Κώστας Μπουρναζάκης
Πηγές: http://varelaki.blogspot.com
& https://www.ogdoo.gr