Ωδή στη μελαγχολία-ΤΖΟΝ ΚΙΤΣ

Ωδή στη μελαγχολία-ΤΖΟΝ ΚΙΤΣ

Σαν σήμερα,το 1959, σε αεροπορικό δυστύχημα  στην Αϊόβα των ΗΠΑ σκοτώνονται ο Μπάντι Χόλι, ο Ρίτσι Βάλενε και ο Τζάιλς " Μπιγκ Μπόμερ" Ρίτσαρντσον, μεγάλες μορφές του ροκ εν ρολ. Το γεγονός έμεινε στην ιστορία με τον τίτλο "Η μέρα που πέθανε η μουσική". Η "Ωδή στη μελαγχολία",ένα ξεχωριστό ποίημα του Τζον Κιτς για το ταξίδι της θλίψης στην ψυχή...

Ωδή στη μελαγχολία-ΤΖΟΝ ΚΙΤΣ

Μη! Μην πας στη Λήθη και μην ζητάς το στάλαγμα
Τ’ Ακόνιτου να πιεις. Στο γαλανό σου μέτωπο
Φιλί του Στρίχνου μη δεχτείς ποτέ - κι ας είναι
Εκείνος άλικο της Περσεφόνης δώρο ,
Αλήθεια με καρπούς Ιτάμου θες να φτιάξεις Κομπολόι; Α , τη θλιμμένη σου ψυχή !
Μα πως αντέχεις τριζόνι του θανάτου να τη δεις
Ή πεταλούδα νεκρική και μες στις χώρες της Λύπης
Το μοιρολόι του γκιώνη να `χεις συντροφιά;
Φυλάξου τώρα ! Γιατί θα `ρθει αχνόθωρος ίσκιος πάνω στη σκιά
Και την ασίγητη αγωνία της ψυχής θα πνίξει ...

Αλλ’ όταν ο ζόφος γείρει της μελαγχολίας
Κι έξαφνα από τους ουρανούς το δακρυσμένο σύννεφο κυλήσει
Τα λιπόθυμα τινάζοντας των λουλουδιών κεφάλια , και τους πράσινους
Λόφους σκεπάζοντας , με τ’ Απριλιού το νεκρικό σεντόνι
Τότε τη θλίψη σου χόρτασε , με τη δροσιά του πρωινού τριαντάφυλλου ,
Ή πάνω στο ουράνιο τόξο , που με το κύμα σπάζει στ’ ακρογιάλι
Ή ακόμη πέρα στο βασιλικό της παιωνίας πλούτο
Κι αν την αγαπημένη σου μια μέρα , έξαλλη δεις από θυμό
Το τρυφερό της χέρι αιχμαλώτισε - άσε τη να λυσσομανά
Κι εσύ πιες - πιες ως το τέλος - τη φλόγα που καίει βαθιά
Στα σμαράγδινα μάτια της

Ζει με την Ομορφιά η Μελαγχολία - την Ομορφιά
Που πρέπει να πεθάνει .Και τη χαρά που πάντα
Το χέρι στα χείλη της έχει κι είναι έτοιμη να πει : αντίο .
Εκεί κοντά της Ηδονής ο πόθος - μα φαρμάκι γυρίζει
Την ίδια στιγμή που αχόρταγα πίνει το μελίρρυτο στόμα .
Α, ναι ! Μες στο ναό της Ηδονής , τ’ αληθινό της ιερό
Η πεπλοφόρος Μελαγχολία έχει κεντήσει .
Κι είναι απ’ όλους αθέατη - παρεκτός και αν κάποιου η αδάμαστη γλώσσα
Της Χαράς το σταφύλι να σπάσει μπορεί
Στον κρουστό του ουρανίσκο επάνω .
Αλλά τότε , η πανίσχυρη θλίψη της μεμιάς θ’ αναρπάσει
την ψυχή του
Κι εκεί ψηλά, καταμεσής στ’ αραχνιασμένα της τρόπαια , θα κρεμαστεί !

Μετάφραση: Κώστας Μπουρναζάκης
Πηγές: http://varelaki.blogspot.com
&  https://www.ogdoo.gr

 

 

Έννεπε Μούσα

Έννεπε Μούσα!
Για τους εραστές της ποίησης και της στιχουργικής!
Για προβολή γνωστών κι άγνωστων δημιουργών!
Για επικοινωνία μέσα από έργα αγαπημένα!
Έννεπε Μούσα!
Με όχημα την πένα, το ταξίδι, τ’ όνειρο!!!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος διαδικτυακού τόπου ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό ή άλλο, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια της διαχειρίστριας.

Βρείτε το βιβλίο:
https://www.ianos.gr/
https://www.protoporia.gr

Τα Cookies βελτιώνουν την απόδοση της σελίδας μας. Δεν αποθηκεύουμε προσωπικές σας πληροφορίες. Μας επιτρέπετε να τα χρησιμοποιούμε;