27 Ιανουαρίου, Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος από το ναζιστικό καθεστώς. Ο Ρουμάνος λυρικός ποιητής Ιόν Μπανούτσα απεικόνισε συγκλονιστικά το γνωστό ανθρώπινο κολαστήριο στο ποίημά του "Χειμερινό τοπίο στο Μπούχενβαλντ", που μετέφρασε ο Γιάννης Ρίτσος!
Χειμερινό τοπίο στο Μπούχενβαλντ-ΙΟΝ ΜΠΑΝΟΥΤΣΑ
Φαρδύ το πλάτωμα,βουερό,κ'οι αγχόνες στη σειρά.
πιο πάνω δάσος σκοτεινό,κοράκια και νερά.
Στο πλάι οι φούρνοι,κ'ύστερα το σύρμα αγκαθωτό
και μια μουγγή κραυγή με ξυλοπόδαρα σ'ανήφορο κοφτό
κι ολόγυρα ο αέρας απαθής πάνω απ'το χώμα
όπου το πνεύμα ουρλιάζει πάνω από το συντριμμένο σώμα.
Μέρα είναι τάχα ή νύχτα; Τι συμβαίνει;
Το ρίγος τρυπανίζει τα μελίγγια και βαθαίνει.
Έτοιμοι,ιδού,καθρέφτες από πάγο,χίλιοι,
ο δήμιος φτάνει κάθε τόσο ν'αναγγείλει
στο Χίτλερ και στο Θεό,- φωνή βαρειά,-εν,δυο,εν-
-"Ένας χορός περαστικός μες στο μηδέν!"
Και,ιδού,γυμνόποδος χορός αρχίζει.
Το δάσος μ'όλα του τα φύλλα τουρτουρίζει.
Του κρύου τα τύμπανα ο αγέρας κρούει με το ποδάρι.
Οι χορευτές- γυάλινα μάτια από φεγγάρι-
κύκλο γυρνούν,- των πιστολιών ο κύκλος τους κυκλώνει
κι ο πάγος λειώνει και το χώμα μαλακώνει-
θαρρείς πως άνθη οι φασουλιές τριγύρω ανθούν.
-"Οι σκοτωμένοι μες στους φούρνους να καούν!"
Μα.ανάμεσά τους,κάποιος μια κραυγή ωκεάνεια βάνει:
-"Για κοίτα-το άσπρο δάσος πάει σεργιάνι.
Μα όχι΄τα δέντρα ανασκελώνονται μες σε κοιλάδες γκρίζες
κ'υψώνουν,σάλπιγγες και κόρνα,τις γυμνές τους ρίζες
και γίγαντες τρομπέτες αντηχούνε-τι ύμνοι!-
Είναι νύχτα ΄όχι,όχι΄ έχει ήλιο,έχει σελήνη!".
Το στόμα,για να πάρει μια γουλιά ουρανό,ανοιχτό.
Μέσα του ο δήμιος ρίχνει σίδερο καυτό
να κόψει το νερό,τη γη, τα δάση,
κάτω απ'τη μπότα του ο ανθός κι ο άνθρωπος να σφαδάσει.
Μα το φαρμακερό του νύχι πέφτει κάτου
και να το κτήνος που κυλιέται σε σπασμό θανάτου.
Κι αν κάποιος θα'θελε και πάλι να τον αναστήσει,
το φέρετρό του η ΙΣΤΟΡΙΑ θα του σκαλίσει.
Μετάφραση: Γιάννη Ρίτσου
Πηγή: Παγκόσμια ποιητική ανθολογία "Ταξίδι στην ποίηση",Ναυτίλος
