Στις 3 Αυγούστου 1887, έρχεται στη ζωή ο Άγγλος ποιητής Ρούπερτ Μπρουκ. Θα γνωρίσουμε ένα ποίημά του εμπνευσμένο από την ελληνική μυθολογία.Στο ποίημά του "Μενέλαος και Ελένη" ,με γλαφυρή φαντασία,εμφανίζει το μυθικό ζευγάρι στη νιότη και στα βαθιά γηρατειά! Η ανατολή κι η δύση μιας σχέσης σ'ένα πανέμορφο έργο!
Μενέλαος και Ελένη- ΡΟΥΠΕΡΤ ΜΠΡΟΥΚ
Ι
Στης Τροίας τα ερείπια χίμηξε ο Μενέλαος ξαναμμένος
με το σπαθί, να εκδικηθεί, στου Πριάμου το παλάτι,
μια τέτοια πόρνην άτιμη, το δέκα χρονών μίσος
και την τιμή του Βασιλιά. Διασκέλιζε τους δρόμους
γεμάτους θάνατο,καπνούς,κραυγές,ωσότου τέλος
την ήσυχη κ'ενδότατη κάμαρα μπρος του βλέπει.
Πάλλοντας το σπαθί χτυπά στον τρυφηλό μισόθαμπο
γυκαικωνίτη,λάμποντας σαν ένας θεός όμοιος!
Ψηλά καθόταν μόνη της θαμπωτική η Ελένη.
Εκείνος δε θυμότανε πως ήταν τόσο ωραία
κι ότι ο λαιμός της λύγιζε με τέτοιο τρόπο χάρης.
Κουράστηκε · και πέταξε το ξίφος του μακριά του,
και μπρος της γονατίζοντας της φίλησε τα πόδια,
σαν τέλειος Ιππότης μπρος στην τέλεια Βασίλισσά του!
ΙΙ
Ο ποιητής ίσια με δω. Πώς ήθελε προβλέψει
το γυρισμό στο σπίτι, τα μακρά του γάμου χρόνια;
Δε σας μιλάει ότι η λευκή Ελένη όλο γεννώντας
παιδί σε νόμιμο παιδί,μια μίζερη είχε γίνει
κι απ'την πολλή αρετήν ωχρή. Του άφοβου Μενέλαου
η φλυαρία του άξαινε, κ'έτρωγε εκατό Τρώες
στο γεύμα και στο δείπνο του. Κι όσο πιο κούφιος,τόσο
στρίγγλιαζε κείνης η χρυσή φωνή. Κ' οι δυο ήσαν γέροι.
Συχνά απορούσε το γιατί πήγε στην Τρωική χώρα,
ή γιατί ο κακομοίρης Πάρης να είχεν έρθει.
Τσιμπλιάρα αδύναμη συχνά θρηνούσε κείνη · μόλις
ο Πάρης αναφέρονταν λυγίζαν τα κανιά της.
Έτσι ο Μενέλαος γκρίνιαζε κ'η Ελένη όλο θρηνούσε,
κι ο Πάρης εκοιμότανε στην όχθη του Σκαμάντρου.
Μετάφραση: Γλαύκος Αλιθέρσης
Πηγές: Παγκόσμια ποιητική ανθολογία "Ταξίδι στην ποίηση", Ναυτίλος
& https://en.wikipedia.org
