Στις 29 Ιουλίου 1890 , φεύγει από τη ζωή ο μεγάλος Ολλανδός ζωγράφος Βίνσεντ Βαν Γκογκ, σε ηλικία τριάντα επτά ετών. Είχε πυροβολήσει τον εαυτό του δυο μέρες νωρίτερα. Το έργο του , η ζωή του και το τραγικό του τέλος συγκίνησε πολλούς καλλιτέχνες. Ένας απ'αυτούς είναι ο Ουκρανός ποιητής Αρσένι Ταρκόφσκι που του αφιέρωσε ένα εξαιρετικά συγκινητικό ποίημα. Ο Ταρκόφσκι συμπάσχει με τον σπουδαίο ζωγράφο, νιώθει μια ιδεολογική κλωστή να τους δένει και του ζητά συγνώμη που δεν ήταν εκεί στις δύακολες στιγμές να τον βοηθήσει! Ακόμα και ν'αποτρέψει το κακό!
Βίνσεντ Βαν Γκογκ-ΑΡΣΕΝΙ ΤΑΡΚΟΦΣΚΙ
Ας με συγχωρήσει ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ
Που δεν μπόρεσα να τον βοηθήσω,
Που δεν του 'στρωσα χαλί απο χορτάρι
Κάτω απ' τα πόδια του, στο δρόμο τον καμένο,
Που δεν του 'λυσα τα κορδόνια
στα λασπωμένα αγροτικά του παπούτσια,
Που στη ζέστη δεν του 'δωσα νερό να ξεδιψάσει,
Που δεν εμπόδισα τον άρρωστο ν' αυτοκτονήσει.
Στέκω εγώ και πάνω μου κρεμιέται
Το κυπαρίσσι γυρισμένο σαν τη φλόγα,
Αυτό το κίτρινο και βαθύ γαλάζιο
Χωρίς αυτά εγώ δεν θα γινόμουν.
Θα πρόδιδα τα λόγια μου
Αν ξεφορτωνόμουν το ξένο βάρος.
Κι η αγριάδα του η αγγελική
Που συγγενεύει με τους στίχους μου
Σας οδηγεί μεσ' απ' την κόρη του ματιού του
Εκεί όπου αναπνέει τ' αστέρια ο Βαν Γκογκ.
Μετάφραση: Χρήστος Κολτούκης
Πηγές:"Πουλιά ταξίδευαν στο δρόμο μας ", εκδόσεις Ελεγεία, 2007
& https://el.wikipedia.org
