Στις 9 Σεπτεμβρίου 1908 γεννήθηκε ο Ιταλός ποιητής Τσέζαρε Παβέζε. Θα γνωρίσουμε έναν λατρευτικό ύμνο της φύσης. "Από αρμύρα κι από γη"!
Από αρμύρα κι από γη -ΤΣΕΖΑΡΕ ΠΑΒΕΖΕ
Από αρμύρα κι από γη
Είναι το βλέμμα σου.
Μια μέρα απόσταξες τη θάλασσα.
Δίπλα σου φύτρωσαν χόρτα ζεστά,
Κρατήσανε τη γεύση σου.
Ήταν η φτέρη,η αμαρυλλίδα.
Κλείνεις τον κόσμο στα μάτια σου.
Από αρμύρα κι από γη
Είναι οι φλέβες σου,η ανάσα σου.
Αφρέ του ζεστού αέρα,
σκιά ενός μεγάλου ήλιου,
όλα τα κλείνεις μέσα σου.
Είσαι η βραχνή φωνή του κάμπου,
η φωνή του κρυμμένου ορτυκιού,
η θέρμη του χαλικιού.
Ο κάμπος είναι κούραση,
ο κάμπος είναι πόνος.
Έρχεται η νύχτα, ο χωρικός
τελειώνει τη δουλειά του.
Είσαι η μεγάλη κούραση,
η νύχτα που χορταίνει.
Όπως η χλόη κι ο βράχος,
όπως η γη, είσαι κλειστή,
όπως η θάλασσα σκιρτάς.
Μια λέξη δεν υπάρχει
που να σε κλείσει να σε καταχτήσει
Όπως η γη
δέχεσαι τα χτυπήματα
και τα μεταμορφώνεις σε ζωή,
σε ήρεμη ανάσα και σιωπή.
Είσαι καμένη όπως η θάλασσα,
είσαι ένας επικίνδυνος καρπός,
ο λόγος σου είναι η σιωπή
και κανείς δε σε ρωτά.
Πηγές: Παγκόσμια Ποιητική Ανθολογία Κλέωνος Παράσχου,Παρουσία
& https://el.wikipedia.org
