Το φιλί, η νοσταλγία, η αλληλεγγύη, το φθινόπωρο, ο χειμώνας.... Θα δούμε έντεκα πανέμορφα χαϊκού του Θεοχάρη Παπαδόπουλου!
Έντεκα χαϊκού-ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Φιλί της ζωής
λέγανε το φιλί της.
Τον φαρμάκωσε.
Σελίδα λευκή.
Σε φέρνω στη σκέψη μου
να τη γεμίσω.
Φωνάζοντας γκολ
ξεχνάω τη φτώχεια μου,
που μεγαλώνει.
Αλληλεγγύη
την ψάχνω στις μέρες μας.
Άγνωστη λέξη.
Είναι δωρεάν.
Τζάμπα πράγμα σου λέω.
Το λένε ζωή.
Όλα βιαστικά.
Με γρήγορες κινήσεις
αναλώνομαι.
Βαριά η πέτρα.
Προς τα κάτω με τραβά
μα θα πετάξω.
Σκληρή η νύχτα.
Μου χρέωσε ακριβά
τον κάθε στίχο.
Χειμώνας βαρύς.
Τυλίγομαι στο παλτό
της συντροφιάς σου.
Φθινοπώριασε.
Συννέφιασε γύρω μου.
Μέσα μου βρέχει.
Έβαλε φωτιά
να κάψει το παρελθόν
κι έγινε στάχτη.
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1978 στον Πειραιά. Ασχολείται με την ποίηση από τα παιδικά του χρόνια κι έχει εκδώσει μέχρι σήμερα 8 ποιητικές συλλογές και μια συλλογή διηγημάτων. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα βουλγάρικα, στα αγγλικά, στα ισπανικά, στα αλβανικά, στα σουαχίλι και στα πακιστανικά (ουρντού). Διατηρεί μόνιμη στήλη κριτικής βιβλίου στο ηλεκτρονικό περιοδικό Vakxikon.gr. Διαχειρίζεται τα blogs: «Ποιητικό σταυροδρόμι» και «Πόρτες Κλειστές».
