Θα δούμε εφτά ποιήματα "για την τέχνη της ποίησης" της λογοτέχνιδας Χριστιάνας Καμένου από την Κύπρο. Έχουν δημοσιευθεί στις ποιητικές της συλλογές "Οι ελιγμοί της σκέψης" και "Ενδοσκόπηση" και στην ανθολογία "Οι νεότεροι Κύπριοι ποιητές και ποιήτριες (1981 - 2001)".
Η τέχνη της ποιήσεως
Επίμοχθη η σκέψη
που αφορά την έμπνευση,
ημιτελής αν δεν ειπωθεί
και ασυγκράτητη εαν επιτύχει την ανύψωση
του λόγου,
ορμή τρικυμιασμένης θάλασσας
με νηνεμία στην ψυχή να ακολουθεί
στο ψυχανέμισμα του πρώτου αναγνώστη.
Ποιητής, ως είθισται
Τι καταργώ;
Τι θα μπορούσε να καταργήσει ένας ποιητής;
Θέτω ερωτήματα...
Κυριαρχώ στις λέξεις,
δαμάζω συναισθήματα,
και ακόμα μπροστά σου απορώ,
πού φτάνεις;
Πόσα μπορείς να δεις;
Να συνδυάσεις;
Να επικροτείς;
Να επικρίνεις;
Να διαψεύσεις;
Εσύ ο γνώστης, άνω των λέξεων, των γνώσεων,
και εγώ από μακριά να γίνω θεατής σου,
να επικροτώ,
να επικρίνω,
και ακόμα να απορώ.
Να παίζω ακόμη σε μια σκηνή....
Για όσα μπορείς να δεις.
Ήρωας ανέκαθεν
και ποιητής εξ επαφής (μην το ξεχνάς)
εξ επαφής χειροκροτώ
εξ επαφής πυροβολώ
Μα που στοχεύω;
ακόμα απορώ...
Σημεία στίξης και παρενθέσεις (τολμάς;)
σημεία στίξης,
ήρωας ανέκαθεν
και ποιητής ως είθισται (τολμάς;)
Το ποίημα
Ένα ξεχωριστό ποίημα
ενέχεται στη σκέψη μου
-ενδέχεται να συμβεί -
τροχιοδρομήθηκαν οι συμβάσεις
επιχειρήθηκε κάθε δυνατή προσπάθεια
-επιμένω να συμβεί-
ακόμα κι η διάθεση των λέξεων
ιδιαιτέρως θετικά προσκείμενη
η στίξη επιμελημένη
τα νοήματα συνωμοτικά
και κάπως έτσι,
απλά,
συνέβει.
Η πλάνη της ποιήσεως
Ατακτοποίητα συναισθήματα
προκαλούν μια ταραχή
που κάπως πρέπει να ημερεύσει.
Υπάρχει βέβαια και αυτός ο φόβος
της διαχείρισης των λέξεων
που δεν αντέχουν να μην εκφραστούν
κι αραδιάζονται στριμωγμένες στις γραμμές
δημιουργώντας συντμήσεις, παρηχήσεις
κι άλλα παρόμοια
εν ονόματι της ωραιότητος.
Υπάρχουν βέβαια και αυτές οι λέξεις
που παραμένουν κρυμμένες
που θέλουν να παραμένουν κρυμμένες
έτσι, εν ονόματι της πλάνης της ποιήσεως.
Μια άλλη διάσταση
Αυτή η γυναίκα με τη μελαγχολία της
πηγαινοέρχεται στο μυαλό μου
χρειάζεται ίσως να μιλήσει
να βγει το φεγγάρι
να το πιάσει στην κουβέντα.
Παράξενη όψη
τα μαλλιά της έχουν μακρύνει πολύ
τόσο που αγγίζουν το πάτωμα,
όχι… απλά μια παρατήρηση έκανα
και να, είναι και αυτή η χωρίστρα στη μέση,
που ασπρίζει,
σαν βγει το φεγγάρι.
Τώρα κάθεται στο μπαλκόνι της
πίνει το τσάι της
και τα μάτια της φέγγουν
τα αστέρια στον ουρανό.
Κάποτε, όταν ήταν κοριτσάκι
παρατηρούσε με τις ώρες τον ουρανό
όχι όμως το βράδυ, όχι όπως τώρα
τότε παρατηρούσε τα σύννεφα, τον ήλιο
ή μετρούσε τη βροχή.
Πότε πιο χαμηλά και πότε πιο ψηλά,
δεν έχει σημασία η δομή
το πριν και το μετά
και έτσι τα πράγματα αποκτούν μια άλλη διάσταση
δεν έχει σημασία η δομή
ακόμη και τα χρώματα τριγύρω δεν έχουν σημασία
μπορεί και αυτά να ξεβάψει
ή και να τα ξαναβάψει.
Το τσάι ήταν ότι πρέπει απόψε
τώρα ας πάω μέσα
ξημέρωσε μια όμορφη μέρα.
Η μορφή της τέχνης
Όλοι εμείς που προσπαθούμε να δώσουμε μορφή
σε αυτή την τέχνη
εξακολουθούμε να γράφουμε,
να γράφουμε πάνω στα κύματα
πάνω στα σύννεφα
έτσι απλά ή σύνθετα
για να σχοινοβατούν οι σκέψεις
να ασφυκτιούν τα μάτια
και να πυροδοτούν συνθήματα.
Η ασύμμετρη λιακάδα
Χρειάζεται μια συγκροτημένη σιωπή
στο άκουσμα της ασύμμετρης εκείνης βροχής
που συμβαδίζει με την έγνοια μας
για εκείνα τα απλά
τα καθημερινά
που έτσι απλά μας προσπερνούν
και αλλάζουν, εξελίσσονται
και μεγαλώνουν, μας μεγαλώνουν.
Χρειάζεται και μια αυτοπεποίθηση
στη λιακάδα
στην ασύμμετρη εκείνη λιακάδα
που φωτίζει το δρόμο μας,
γράφει, πλάθει, δημιουργεί
έτσι απλά
και αποστασιoποιείται έπειτα
καθώς μας αφήνει και προχωράμε
συνοδοιπόροι
με το φως της.
Βιογραφικό σημείωμα
Η Χριστιάνα Καμένου κατάγεται από την Κύπρο. Έχει σπουδάσει Ελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και έπειτα συνέχισε για μεταπτυχιακές σπουδές στο ίδιο Πανεπιστήμιο όπου απέκτησε μεταπτυχικό δίπλωμα ειδικεύσεως στον Τομέα Μεσαιωνικής και Νέας Ελληνικής Φιλολογίας. Εργάζεται ως καθηγήτρια στο International School of Paphos. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές, Οι ελιγμοί της σκέψης, το 2016 και Ενδοσκόπηση, το 2020 και παράλληλα ασχολείται με τη ζωγραφική. Το 2013 της απονεμήθηκε το Α΄ βραβείο στον ποιητικό διαγωνισμό «Καβάφης διαχρονικά επίκαιρος, 150 χρόνια μετά» που διοργανώθηκε από το πολιτιστικό ρεύμα Πάφου, το 2019 της απονεμήθηκε το Β΄ βραβείο Νέου Λογοτέχνη στον 1ο Παγκύπριο ποιητικό διαγωνισμό Εις μνήμην Ναδίνας Δημητρίου που διοργανώθηκε από την Πολιτιστική κίνηση Λάρνακας και το 2020 της απονεμήθηκε έπαινος ποίησης στον Γ΄ Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό από τους Πνευματικούς Ορίζοντες Λεμεσού.
