Στη στήλη "Στα βαθιά" φιλοξενώ σήμερα τον λογοτέχνη και φωτογράφο Νίκο Καψιάνη. Ο καλεσμένος μου έχει καταγωγή από την Ορεινή Τριφυλία, αλλά γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός. Γράφει ποιήματα και πεζογραφήματα , ενώ λατρεύει τη φωτογραφία. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό λογοτεχνικό τύπο, καθώς και σε συλλογικές εκδόσεις. Είναι μέλος του Φιλολογικού Ομίλου Θεσσαλονίκης, του Φιλολογικού Ομίλου Ελλάδος και της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Κείμενα δικά του, συνοδευόμενα με φωτογραφικό του υλικό, θα συναντήσουμε σε άρθρα του ταξιδιωτικού ιστότοπου «Διήμερες Αποδράσεις». Η ποίησή του είναι λυρική, υπαρξιακή, προσωποκεντρική. Ο λόγος του είναι σμιλεμένος, ζωντανός, παραστατικός, μ' εμπνευσμένα σχήματα και γνήσια συγκίνηση. Τον απασχολεί ο έρωτας, οι ανθρώπινες σχέσεις, τα εσωτερικά ερωτήματα, ενώ στρέφει το βλέμμα του στην κοινωνία και τις πληγές της. Θα δούμε δέκα διαλεχτά ποιήματά του!
Παρακμή
Καληνύχτα πες κι άφησε να ξαποστάσω τη ζωή μου.
Καληνύχτα θα βαδίσω μόνος.
Θα περπατήσω στους ίσκιους των ονείρων,
θα κάνω παρέα στο σκοτάδι,
θα συντροφεύσω τη νύχτα.
Μπήγω τα χέρια στο χώμα, τη γεύση μου να μάθει,
μα κάποτε, την ώρα ποιος ξέρει,
θα με δεχθεί στην αγκαλιά του.
(Πρώτη ποιητική συλλογή «Ιχνοβατώντας στο φως και στο σκοτάδι» – ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΘΕΡΜΑΪΚΟΣ)
Μυρίζει άνοιξη
Κάθε που χαμογελάς,
ένα χελιδόνι φτερουγίζει στη σκέψη.
Κάθε που χαρούμενη γίνεσαι,
ευωδία ζαλίζει τις αισθήσεις.
Να χαμογελάς όσο πιότερο μπορείς,
γιατί το χαμόγελό σου, μυρίζει άνοιξη.
(Πρώτη ποιητική συλλογή «Ιχνοβατώντας στο φως και στο σκοτάδι» – ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΘΕΡΜΑΪΚΟΣ)
Πηλός
Απρόσμενα χρώματα, πλατιά,
που τις αισθήσεις ζωγραφίζουν.
Και γίνεται η στρόγγυλη γη ευθεία,
μια γαλανή ευχή καμωμένη από ουρανούς και θάλασσες.
Κι όπως το αγέρι σιγομιλά τρυφερά στο πρόσωπο,
γλυκά τον στόχο, νέο της ζωής σκοπό ορίζεις,
κι αφήνεσαι με όνειρα στο αύριο,
στους πόθους των να ταξιδεύσεις.
Σεργιάνι κι αγκαλιές να σμίξουν το άκουσμα,
χαμόγελο στην αγκαλιά που κάθε κλάμα θα σωπάσεις.
Και η ζωή στα χέρια σου ζεστός πηλός,
την καρδιά σου πάνω της,
πάλι με το καλό, να πλάσεις...
(Δεύτερη ποιητική συλλογή «Το δάκρυ του φωτός» – ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΡΑΦΗΜΑ)
∆ίχτυα
Ανάμεσα στην ψαριά σας,
η ψυχή της ανεμοδαρμένης θάλασσας.
Κυματισμένη αρμύρα,
ουρές που απάγκιο στα σχοινιά ζήτησαν.
Πλουμιστά κοράλλια που τρέχαν να κρυφτούν,
μα δεν πρόφτασαν.
Απλώσατε στον αφρό της χαϊδευτά,
χτενίσατε τα μαλλιά της,
κι απάνω στο χτένι σας σκάλωσε κάπου κείνη τη μορφή της.
Σκιές που σε κόμπους αφέθηκαν,
ζωγραφισμένες από αλάτι.
Βραδινά από γοργόνες πορτραίτα,
φιγούρες σκαλισμένες από τα βάθη,
έτσι χαλάλι, για την απατηλή παγίδα σας...
(Δεύτερη ποιητική συλλογή «Το δάκρυ του φωτός» – ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΡΑΦΗΜΑ)
Χαμαιτυπείο
Κατέβηκα τα σκαλοπάτια με τη σκούρα πόρτα.
Χώθηκα μέσα στην τζούρα του τεκέ
κι άναψα σα χασικλής χόρτο με αγκάθι.
Ποτίζω με σφηνάκια τον καημό,
αφήνοντας υγρό φιλί στο πρόθυμο μπούστο,
σκουπίζοντας στο δέρμα των χειλιών τη μέθη.
Της πουκαμίσας την ντροπή σκόρπισα στο σκοτάδι,
λευκό λινό κοκκίνισα απάνω στο κραγιόν
Κι όπως αργά ρούφαγα κάθε υγρό σου
έκαμα το χαμαιτυπείο της βραδιάς, παράδεισο.
(Τρίτη ποιητική συλλογή «Αγοραίοι Λογισμοί » – ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΡΑΦΗΜΑ)
Η ματιά
Η φευγαλέα σου ματιά
μαχαίρι με πληγώνει
σαν προσπερνάς αγέλαστη
χωρίς να με αντικρίσεις.
Κλωνάρια μάζεψα χλωρά
τα έβαλα στην καρδιά μου
και το φθαρμένο ρούχο
ρούφηξε τη φρεσκάδα.
Αύριο πρωί θα καρτερώ
ένα χαμόγελό σου
θα φέρω και τριαντάφυλλα
μπας και ματιά μου δόκεις
(Τρίτη ποιητική συλλογή «Αγοραίοι Λογισμοί » – ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΡΑΦΗΜΑ)
Το πρώτο κλάμα
Στο κλάμα που πρωτοξιστόρησες
από την μήτρα της μάνας μόλις βγήκες
κι ο αδαής δεν κατάλαβα
την πικρία που φανέρωνε,
καθώς της φωνής σου η αγνότητα,
τον κόσμο δεν θα διόρθωνε.
(Ανέκδοτο – 2023)
Ορτανσία
Αγάπη, μίσος, προδοσία
καμώματα από μήτρα που γέννησε,
δίχως να καταφέρει με σιγουριά
το μέλλον να ορίσει.
Παλεύουν μάνα μέσα μου
ο Ναζωραίος με τον Ισκαριώτη
και συ περίμενες του Μάη την Κυριακή
μιαν ορτανσία να σου φέρω.
Μωβ φέτος τα άνθη στο λουλούδι σου,
καμωμένα σε κλαδί τρυφερό,
που διάλεξε για σένα
η ψυχή μου.
(Ανέκδοτο – 2023)
Πρόσφυγας
Χαράζει στην ανατολή.
Στρώμα κι απόψε, το υγρό χώμα έκανα.
Μουσκεμένα σκεπάσματα.
Ρούχα καιρισμένα πάνω στο κορμί,
παπούτσια κολλημένα με την κάλτσα.
Μπήγω με θυμό στη λάσπη τα δάχτυλα.
Αγναντεύω κουρασμένος, της αυγής το ξημέρωμα.
Ξυπνώ κάθε χάραμα,
λίγη ηρεμία την ώρα αυτή γυρεύοντας.
Ακούω πρωινά κελαηδίσματα,
κι αφήνω το νου στο γαλάζιο φως,
να ονειρευτεί την γη, αλλιώτικη."
(Πρώτη δημοσίευση – Εξιτήριον Μάης 2022)
Φουρτούνα
Η γυάλινη λάμπα
κρεμασμένη στο άγκιστρο
κουνιέται πέρα δώθε,
φωτίζοντας τον θάλαμο του καϊκιού.
Κοιτάζω από το βρεγμένο τζάμι,
τη φουρτουνιασμένη θάλασσα•
στην άκρη των βράχων
ο φάρος τού Άη Νικόλα αναβοσβήνει.
Βαστώντας στην παλάμη το ξύλινο τιμόνι,
τον σταυρό μου σχηματίζω και μονολογώ:
«να περάσω τα αφρισμένα κύματα
να φτάσω με την βάρκα ως το Βουρκάρι, σώος»
(Πρώτη δημοσίευση – Λογοτεχνικό δελτίο Φιλολογικού Ομίλου Ελλάδος Μάρτης 2023 )
Βιογραφικό σημείωμα
Νίκος Καψιάνης
Πολιτικός Μηχανικός, φωτογράφος, ποιητής - συγγραφέας
Κατάγεται από την Ορεινή Τριφυλίας που βρίσκεται στην Μεσσηνία και είναι γεννημένος το 1974 στην Αθήνα, από οικογένεια εμπόρων.
Μεγάλωσε και μαθήτευσε στην κοινότητα Μελισσίων.
Στην ηλικία των 16 ετών η γραφή έγινε μυστικό πάθος.
Το 1992 επέτυχε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο όπου σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός.
Είναι παντρεμένος, πατέρας δύο παιδιών, ενώ παράλληλα με την άσκηση της επαγγελματικής του δραστηριότητας, συγγράφει ποιήματα, πεζογραφήματα, φωτογραφίζει και αρέσκεται να ταξιδεύει.
Το έτος 2021 εκδόθηκαν οι ποιητικές συλλογές "Ιχνοβατώντας στο φως και στο σκοτάδι" από τις εκδόσεις Θερμαϊκός και "Το δάκρυ του φωτός" από τις εκδόσεις Γράφημα. Το ίδιο έτος ποιήματά του φιλοξενήθηκαν έντυπα στις σελίδες Ποιητικά Τοπία της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Θεσσαλονίκης. Το 2022 εκδόθηκε η τρίτη του ποιητική συλλογή "Αγοραίοι λογισμοί" επίσης από τις εκδόσεις Γράφημα. Τον Μάρτη του 2022 έγινε μέλος του Φιλολογικού Ομίλου Θεσσαλονίκης, στο Λογοτεχνικό δελτίο του οποίου περιοδικό του οποίου φιλοξενήθηκαν ποιήματά του και αποτελεί εξακολουθητικά μέλος του Φιλολογικού Ομίλου Ελλάδος που αποτέλεσε την μετεξέλιξη του Ομίλου Θεσσαλονίκης. Από τον Γενάρη του 2022 είναι μέλος και της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών.
Ποιητικά έργα του έχουν δημοσιευτεί ηλεκτρονικά σε λογοτεχνικούς ιστότοπους και σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Το 2023 έχει ήδη συμμετάσχει με ποιητικά του έργα στις συλλογικές ποιητικές εκδόσεις, «Η Μελωδία της ψυχής» που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Ρουμελιώτη και «Ο Βαρδάρης» που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Γράφημα, ενώ προσανατολίζεται στην έκδοση της τέταρτης ποιητικής του συλλογής και παράλληλα στην συμμετοχή του, σε συλλογικούς τόμους ποίησης και διηγημάτων που θα εκδοθούν εντός του έτους.
Μεταξύ 2019 και 2021 παρακολούθησε μαθήματα φωτογραφίας από τον Ανδρέα Κατσικούδη. Το ίδιο διάστημα υπήρξε μέλος της φωτογραφικής ομάδας Διάφραγμα 26 στην σελίδα της οποίας φιλοξενήθηκαν φωτογραφίες του. Φωτογραφίες του έχουν επίσης φιλοξενηθεί σε εκθέσεις φωτογραφίας τα έτη 2019, 2020 και 2021 στους χώρους Cinemarian και Braziliana. To 2021 η συμμετοχή του στο διαγωνισμό φωτογραφίας Photo Sunday με θέμα τα τοπία πόλης διακρίθηκε, ενώ τον Μάρτη του 2022 φωτογραφία του με θέμα την μητρότητα δημοσιεύτηκε από το Driphf-Drama Inti Photo Fest. Τον Αύγουστο του 2023 φωτογραφικό του πορτρέτο επελέγη να εκτεθεί στο διεθνές φεστιβάλ φωτογραφίας Χανίων CIP festival.
Είναι υπεύθυνος της Φωτογραφικής Ομάδας του Φιλολογικού Ομίλου Ελλάδος εποπτεύοντας και οργανώνοντας εκθέσεις φωτογραφιών σε ηλεκτρονικά μέσα και σελίδες.
Από το 2021 ίδρυσε και έκτοτε γράφει τακτικά, για την καλλιτεχνική Ομάδα «Λόγου Αφύπνιση Τέχνης κάλεσμα».
Άλλες αγαπημένες του δραστηριότητες αποτελούν ο περίπατος και το ταξίδι.
Από το 2017 κείμενα μαζί με φωτογραφικό του υλικό, αναρτώνται σε άρθρα του ταξιδιωτικού ιστότοπου «Διήμερες Αποδράσεις».
