Σήμερα στη στήλη "Στα βαθιά" φιλοξενώ την ποιήτρια Χρύσα Αλεξίου. Η καλεσμένη μου γεννήθηκε στη Λάρισα, όπου μένει μέχρι σήμερα. Έχει εργαστεί στο Υπουργείο Οικονομικών. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί στον λογοτεχνικό τύπο κι έχουν μεταφραστεί σε τρεις γλώσσες. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές. Η ποίησή της είναι βιωματική, εξομολογητική, υπαρξιακή. Ο λόγος της είναι μεστός, ζωντανός, στακάτος. Εκφράζεται συχνά με ελλειπτικές προτάσεις, κάνοντας τη ροή του λόγου της γρήγορη, δυναμική, με αυξανόμενη ένταση. Η γραφή της διακρίνεται για την αμεσότητα και το αίσθημα εγγύτητας που προκαλεί στον αναγνώστη. Εμπνέεται από τον έρωτα, την καθημερινότητα, τη συνομιλία με τις βαθύτερες επιθυμίες. Θα ταξιδέψουμε με δέκα ξεχωριστά ποιήματά της!
*********************
να πούμε
δύο λόγια
εδώ δίπλα στο νερό
όπως θα κυλάει
το ρυάκι στο δρόμο
γράμμα
σε άγνωστο
παραλήπτη
έρωτας
ενός
νεκρού
το κρύο
μπαίνει μέσα
στην αυλή
του πατρικού
μια λεύκα
όμορφη
γέρνει στα κλειστά
τα μάτια
χιόνι
στα νύχια μπαμπά
σκέφτομαι
ο πόνος
να γίνει
μπάλα
να παίξουμε
τους
ήρωες
τα δέντρα
*********************
απόλυτη σιωπή
δυο άνθρωποι
που αγαπήθηκαν
δεν μιλάνε ποτέ
για το άρωμα
της νύχτας
που φεύγει
*********************
δεν έχω χρόνο
πρέπει
να σε κλείσω
σ'ένα βιβλίο
βιαστικά
όπως έφυγα
χωρίς
υποσχέσεις
η αγάπη
έρχεται
στο απόλυτο
σκοτάδι
*********************
ωραίο το άγγιγμα
ενός μοναχού
υπερκόσμιο
το χέρι
μισάνοιχτο
μοιάζει
με
ζεστό καρβέλι
ή με την βαθιά
πίστη
ότι εχθές
με ονειρεύτηκες
*********************
πολλές φορές
μπαίνω στη θέση του άλλου
ακριβώς
σαν το ξεχασμένο ποτήρι
στο πάνω ράφι
ούτε ένα στόμα
να το υπερασπιστεί
να το ραγίσει με ξαφνική
προοπτική
ακίνητο
να βλέπει τις χαρές
των άλλων
ούτε κουβέντα
για τον καιρό που φεύγει
ούτε να σπάσει
το διπλανό τον πόνο
από απροσεξία
κι αυτό το χρώμα
όλο το χάνει
χωρίς ένα νεύμα
πώς να το γράψεις
το ποίημα
*********************
μια μικρή διαδρομή
στο κατώι της θείας
Σάββατο βράδυ
με ψιλόβροχο
χιονόνερο το λες
μια παρέα
σκυφτή
θα μπορούσαν να είναι
φίλοι
σχημάτιζαν
απόνερα αρραβώνα
η κοπέλα έσφιγγε
τα χείλη
τις γραμμές
το πρωί
ήταν όλοι εκεί
η βέρα το σταφιδόψωμο
ο ξένος
*********************
ερημιά στο σπίτι
το ψυγείο γεμάτο
ελιές Καλαμών
φέτα σε απόγνωση
η πείνα χαρίζεται
σε μία συσκευασία
ανοίγω τη ντουλάπα
κόκκινο φόρεμα
χορεύει με το σμόκιν
δυο κορμιά πάλλονται
εντός μου
άγνωστα
*********************
μη σταματάς να υπάρχεις
έστω σαν όμικρον
μια μολυβιά στο σύμπαν
ανάσα που σε χρέωσα
με έρωτα
μη σταματάς να υπάρχεις
είσαι ο λόγος που ζουν
οι ορχιδέες στον ύπνο
αυτός που με στεφάνωσε
στο όνειρο
απών
σε λογαριάζω στα χαμένα
χρόνια και δεν μεγαλώνω
πια
*********************
ζω κι εγώ
σ' αυτή την πόλη
πάει καιρός
κυκλοφορώ
διάφανη
κανείς δεν βλέπει
την γεωμετρία
μιας σχεδίας
κάθε πρωί
ανασηκώνω
το θρίαμβο
να υπάρχεις
μετά από
τόσες δολοφονίες
ιδεών
αόρατη
σχεδιάζω τον κόσμο
που θα ζήσω
χωρίς νεκρούς
ηγέτες
*********************
πάλι βρέχει
αιώνες τώρα
στέλνει απουσίες
να γλύψουνε το χώμα
να μοσχομυρίσει
η γυαλάδα τ'ουρανού
βγήκα στο δρόμο
όρθιος λυγμός
να με προσέξεις
μα εσύ με κέρασες
τις μνήμες
μια σταγόνα ο έρωτας
μια κι ο θάνατος
που μοιάζει αδελφός
μια και η ελπίδα
που ξέχασε να με γυρέψει
μια σταγόνα έγινα κι εγώ
κι έτσι με νίκησες
ήθελα απλώς να σε φιλήσω
να γίνω θέμα
στο νερό
Βιογραφικό σημείωμα
Η Χρύσα Αλεξίου γεννήθηκε στο Συκούριο Λάρισας το 1963. Εργάστηκε στο Υπουργείο Οικονομικών. Εξέδωσε δύο ποιητικές συλλογές (Ποιήματα, Αθήνα, 2011, και Δωμάτιο 202, Ενδυμίων, 2013), κι ένα μονόπρακτο (Η μπάρα, Θράκα, 2014). Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα περιοδικά (Ποιείν, Στάχτες, Θράκα, Φτερά Χήνας, Εξιτήριον, Biblioteque, Φρέαρ κ.α.). Έχει μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γερμανικά και Ιταλικά. Η συλλογή «Πέντε Ποτήρια», σε μορφή e-book είναι η τρίτη κατά σειρά και διανέμεται δωρεάν από το Εξιτήριον.
