Σήμερα έχω τη χαρά να φιλοξενώ στη στήλη "Στα βαθιά" τη λογοτέχνιδα Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη. Η προσκεκλημένη μου γεννήθηκε στην Αθήνα κι εργάστηκε για πολλά χρόνια στον ΟΤΕ. Ασχολείται με τη συγγραφή από τα χρόνια του γυμνασίου και μαθήτευσε κοντά στον ποιητή Γιάννη Κουτσοχέρα. Πολιτιστικά άρθρα της έχουν δημοσιευθεί στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό τύπο. Συνεργάζεται με την ιστοσελίδα e-pieria και είναι ανταποκρίτρια του Bookia στην Πιερία και την Τήνο. Έχει εκδώσει έξι ποιητικές συλλογές, τρία μυθιστορήματα και μια βιογραφία, ενώ έργα της έχουν συμπεριληφθεί σε συλλογικές εκδόσεις. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα ιταλικά. Έχει βραβευτεί για το έργο της από διάφορους φορείς. Η ποίησή της είναι λυρική, στοχαστική, υπαρξιακή. Ο λόγος της είναι νευρώδης, καίριος, γνήσιος, ανθρώπινος. Την πένα της απασχολούν η αγάπη για την Ελλάδα, η ηθική και κοινωνική ελευθερία, η αναζήτηση των πραγματικών αξιών, οι συντροφικές σχέσεις. Η γραφή της είναι οπτιμιστική, άφοβη, αδέσμευτη. Θα ταξιδέψουμε με δέκα διαλεχτά της ποιήματα από την ποιητική της συλλογή "Αντανακλάσεις" (με την εικαστική ματιά του Παναγιώτη Φτάρα)!
Μισοτιμής
«Αν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.»
Οδυσσέας Ελύτης
Ένα καράβι
μια ελιά
κι ένα αμπέλι
ξαναχτίζουν την Ελλάδα,
είπε ο μεγάλος Ποιητής.
Μα εσύ δεν άγγιξες τις χορδές του,
δεν πήρες την αγωνία του.
Πούλησες τον αέρα,
έσκισες τη γη,
έκαψες την βάρκα,
χάρισες τη ζωή σου.
Τα έδωσες όλα μισοτιμής.
Τους έκανες τη χάρη..
Άκουσες τα γλυκόλογα
που σου χάιδεψαν τα αυτιά.
Και μετά;
Για ποια πατρίδα θα μιλάς τώρα
ένθερμε πατριώτη
αφού μια σπίθα γης
δεν κράτησες για τα παιδιά σου;
Αρκεί να το πιστέψεις
Αλήθεια;
Ποιος μπορεί πια
το όνειρο να φέρει πάλι
σε τούτο τον παράδεισο;
Ποιος μπορεί να ζωντανέψει
τους νεκρούς τούτων των χρόνων;
Ποιος μπορεί
στα γκρεμισμένα σπίτια του Αιγαίου
την κλεμμένη ανάσα να επιστρέψει;
Μόνο εσύ!
Ναι, εσύ μπορείς να αντιστρέψεις
τον θάνατο.
Έστω να τον σταματήσεις,
Να μπει πάλι το χαμόγελο στα χείλη,
να νιώσεις πάλι δυνατός.
Η γη σε περιμένει.
Αρκεί να το πιστέψεις.
Η ζωή σε περιμένει
Αφαίρεσε τα περιττά ψήγματα
από το νου.
Βγες γυμνός στον ήλιο
και δέξου το φως.
Κατάματα.
Αφαίρεσε τα πέπλα που σου φόρεσαν.
Είναι πολλά.
Και σε βαραίνουν.
Δεν είναι δικά σου.
Εσύ γεννήθηκες γυμνός.
Πέταξε τις αλυσίδες.
Επίστρεψέ τες σ’ αυτούς
που σου τις φόρεσαν.
Η ζωή σε περιμένει.
Καρδιά μου….
Αν υπήρχε μονάχα λογική
δεν θα είχαν γίνει επαναστάσεις.
Μικρές ή μεγάλες.
Θα υπήρχαν ακόμη
δούλοι φοβισμένοι,
ψυχές σκιαγμένες
χωρίς όνειρα.
Δεν θα είχαν στρωθεί
κόκκινα τριαντάφυλλα.
Ούτε θα ανεμίζανε σημαίες.
Καρδιά μου,
χτύπα πιο δυνατά
τα αγκάθια περιμένουν .
Λουσμένα στο φως
Στον σύντροφο της ζωής μου
Στα άσπρα σπίτια
με τα κόκκινα παράθυρα
λουσμένα στο φως ,
του είχες πάρει το χέρι
και του έδωσες
το πιο γλυκό φιλί
στα ερειπωμένα από το χρόνο
πέτρινα σπίτια.
Έγειρες στην καφέ πέτρα,
και μύρισες της ρίγανης το άρωμα.
Άκουσες τη μουσική της θάλασσας
του Σκαλκώτα
στα σοκάκια του Μαμάδου
και ταξίδεψες.
Όχι, δεν σβήνεται ο έρωτας
όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Παντοτινός θα μείνει.
Σ’ ευχαριστώ για όλα αγαπημένε μου
που μου γνώρισες την αρμονία της ζωής!
Σκοτεινή η θάλασσα
Αγωνίζομαι να κολυμπήσω
στα θέλω
και στα πρέπει.
Τα μην και τα δεν.
Σκοτεινή η θάλασσα.
Πέτρες κοφτερές με πληγώνουν.
Να βγω, να ανασάνω.
Σπρώχνω με δύναμη το σώμα
στο φως.
Βλέπω τον ήλιο.
Σώθηκα. .
Πνοή
Σκάλισα την άγονη πέτρα,
χάραξα μια καρδιά
άγγιξα το λείο μάρμαρο,
το κορμί της γοργόνας
που έψαχνε τον έρωτα.
Έσκισα της καρδιάς
τα τοιχώματα
και της έδωσα
πνοή.
Να γράψει
τα ανείπωτα.
Τόσα χρόνια
βαθιά κλειδωμένα ήταν.
Οι δεσμώτες
Ασφυκτιώ.
Μα, τις αλυσίδες δεν τις αφήνω.
Ούτε τους χαλκάδες από τα πόδια μου
ελευθερώνω.
Η ανάσα;
Μέχρι πότε θα με σέρνουν
Οι δεσμώτες;
Φτάνει, μέχρι εδώ!
Σηκώνω το χέρι ψηλά,
βάζω εμπόδια
σε όσους σαρκαστικά
με χαμογελούν.
Το ξέρω,
είναι δύσκολο το μονοπάτι.
Τι είναι εύκολο πια;
Δεν θα τους το χαρίσω.
Θα το νικήσω…
Ενθύμια
Στη μνήμη της μητέρας μου
Μια δακτυλήθρα
Μια κίτρινη φωτογραφία
Ένα περιοδικό με σταυρόλεξα
Κεντήματα αριστουργήματα
Ένας δίσκος βινυλίου
με του Louis Armstrong τη τρομπέτα
για να θυμίζει εσένα.
Το χαμόγελό σου, μητέρα.
Όλα κείτονται στο πάτωμα
Κι εσύ στην ανυπαρξία.
Βιογραφικό σημείωμα
Γεννήθηκε στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 1963. Εργάστηκε είκοσι επτά χρόνια στον ΟΤΕ. Ξεκίνησε να πειραματίζεται με τη συγγραφή από τα γυμνασιακά της χρόνια. Μαθήτευσε δίπλα στον Ποιητή, πολιτικό και πρεσβευτή της Unesco Γιάννη Κουτσοχέρα. Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπες και ηλεκτρονικές εφημερίδες του νομού Πιερίας με πολιτιστικά θέματα. Σήμερα συνεργάζεται με την ηλεκτρονική ενημερωτική ιστοσελίδα e-pieria και είναι ανταποκρίτρια του Bookia στην Πιερία και Τήνο. Έχει βραβευτεί για το έργο της από διάφορους φορείς. Είναι παντρεμένη και έχει δυο παιδιά.
Μέλος της Παγκόσμιας Ένωσης Ποιητών.
Ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Συγγραφέων Πιερίας
Συντονιστικό Μέλος της Εστίας Πιερίδων Μουσών Ν. Πιερίας
Μέλος του PEN GREECE
Έργα
1«Χωρίς ταυτότητα» Ποίηση 1988
2.«Ιριδίσματα» Ποίηση 1990 εκδόσεις Γκοβόστη
3.«Ηώ» 1992 Ποίηση εκδόσεις Γκοβόστη.
4.«Το ταξίδι του Έρωτα από τον Όλυμπο στου Αιγαίου τα κύματα» Ποίηση 2008 από την Εκδοτική Όλυμπος.
5.«Καθρέφτης ψυχής» από τις εκδόσεις Άνεμος 2011
6.“Ζωή σε θαλασσοσταλιές” 2014 εκδόσεις Έναστρον
7.«Στο κόκκινο τ’ ουρανού» 2017 εκδόσεις Πνοή
8.Ποιητική συλλογή «Αντανακλάσεις» με την εικαστική Ματιά του Παναγιώτη Φτάρα-2019 –Αυτοέκδοση
9. «Πατρίδα Ξένη» μυθιστόρημα εκδόσεις Άπαρσις
Μεταφράστηκαν ποιήματά της στο ιταλικό πολιτιστικό έντυπο I Paesaggi Dell' Anima των εκδόσεων Edizioni Universum
Συλλογικό-Λογοτεχνικές εκδόσεις, μαρτυρίες και αφηγήσεις στην Πιερία (1918-2010).
Συμμετοχή με διήγημα στον συλλογικό τόμο «Διηγήματα Εγκλεισμού» και με ποίημα στο «Ημερολόγιο 2021» των εκδόσεων Άπαρσις
Ηλεκτρονικό βιβλίο
“Ο Ασυμβίβαστος: Πάνος Μεϊντάνης-Γέρο-Ανένδοτος” Βιογραφία 2015
Προσωπική ιστοσελίδα www.magdapapadimitriou. Gr.
E-mail Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
