Σήμερα, στη στήλη "Στα βαθιά" έχω προσκαλέσει την ποιήτρια Ιωάννα Διαμαντοπούλου. Η καλεσμένη μου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Πατρών . Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στη Γερμανία, κι εδώ και πολλά χρόνια ζει κι εργάζεται εκεί. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια θεάτρου με τον Λεωνίδα Τριβιζά και θεατρικά μαθήματα στη Σχολή Βεάκη. Η πρώτη της ποιητική συλλογή εκδόθηκε στα φοιτητικά της χρόνια από τον Ελεύθερο Τύπο. Από τότε έχει δημοσιεύσει άλλες πέντε ποιητικές συλλογές κι ένα μικρό θεατρικό έργο. Γνωρίζει πολύ καλά αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Μεταφράζει ποίηση, ιδιαίτερα ελληνική και γερμανική. Ποιήματα και κείμενά της έχουν δημοσιευτεί στον ηλεκτρονικό τύπο. Η ποίησή της είναι υπαρξιακή, συμβολική, στοχαστική. Ο λόγος της είναι πολύπλευρος, τολμηρός, με μεθυστικές αλληγορίες κι ισχυρή συγκινησιακή φωνή. Την πένα της δημιουργού απασχολούν ο χρόνος, η απώλεια, τα βαθιά εσωτερικά ερωτήματα, οι ανθρώπινες σχέσεις. Θα δούμε δέκα υπέροχα ποιήματά της!
Δέκα ποιήματα της Ιωάννας Διαμαντοπούλου
Από την ποιητική συλλογή "Προσημειωμένη μέρα", Εκδόσεις βακχικόν 2019
Ταύτιση κόρης και πεθαμένης μητέρας
Παραφράζοντας την Μαρία Βοναπάρτη..
Η μαμά μου, λένε όλοι,
είναι χρόνια νεκρή.
Εγώ όμως ξέρω
πως είναι κάπου ημιλιπόθυμη μέσα μου,
μερικά βράδια ξεδιπλώνει μόνη της τα μέλη της
και με εκλιπαρεί να την αφήσω να πεθάνει.
Θάναι καλλίτερα έτσι και για τις δυο, μού λέει για να με πείσει.
Εγώ όμως, συνεχίζω τον αγώνα κατά τής λήθης,
μεγαλώνοντας τούς φόβους της, σαν νάταν δικοί μου.
Από την ποιητική συλλογή "Διάδοχος Χρόνος ", 2020, Οδός Πανός.
Αγορασμένη φήμη
Η αγορασμένη μου φήμη
πλέχτηκε από διδασκάλους των Γραφών
από γλώσσες διχαλωτές
ύφανση χαλαρή
προέβλεψε κενά για τα επιφωνήματα.
Χειμώνας μόνος
πληθωρικά καλοκαίρια
ξοδεμένος χρόνος
ονειρικοί χάρτες ναρκών
ξεφεύγοντας από τους εφιάλτες
πρώτη συνάντηση
με τη σιωπή
που δεν μιλάει
χτενίζει τα μαλλιά της
μετά τα απλώνει σε μια
νεροτριβή θορύβων.
Θέλω να αγοράσω όλη τη σιωπή τού κόσμου
να τη φορέσω πάνω από τα επιφωνήματα
να μη ντρέπομαι για τη γύμνια
μιας ασταθούς ισορροπίας
Θέλω να αγοράσω τη σιωπή
ρευστή ακόμα
και να περιχύσω τούς διδασκάλους των Γραφών
Θέλω να σφραγίσω τα Σόδομα και Γόμορρα του Λόγου.
Να περνώ κάθε πρωί από μέσα τους
στο δρόμο για τη δουλειά
χειροκροτητές
αγάλματα με στοιχειωμένους συλλογισμούς
στο κεφάλι
και να τους επιστρέφω καθημερινά και λίγα από τα επιφωνήματά τους.
Θέλω να αγοράσω τη σιωπή ζεστή ακόμα
και αν δεν καταφέρω ένα πλήγμα
ένα διάλειμμα, μια διαίρεση στη μέρα
τουλάχιστον για ένα λεπτό σιγής θα φτάσει
και από κει να ξεκινήσω.
Θέλω να αγοράσω τη σιωπή
μα όπως άκουσα δεν αγοράζεται πια
την κλέβεις νύχτες αν την ποθείς
όταν οι φύλακες παραδίδονται στα λόγια.
Από την ποιητική συλλογή "Διάδοχος Χρόνος ", 2020, Οδός Πανός.
Εθεάθη η μοναξιά σου
Εθεάθη η μοναξιά σου
πάλι και πάλι
στο πλευρό ανθρώπων
στο πλευρό καιρών άστατων
στην άκρη του κρεβατιού
περίσσεια κουβέρτας
κρόσσια χαράς
ξέφτια λύπης
εθεάθη
με βλέμμα βαθύ
προβολείς προς τα μέσα
ο κρατούμενος διπλωμένος στα δύο
να μιλάει και να στίβει τις λέξεις
να μικραίνει της αλήθειας το φως
πότε πιάνεται σε κρόσσια χαράς
πότε σε ξέφτια λύπης
ποδοπατήθηκε εγκαίρως ευτυχώς
και ξέρει
πόσο καλά πληρώνει το σκοτάδι
για κάθε διακοπή φωτός εντός του.
Από την ποιητική συλλογή "Διάδοχος Χρόνος ", 2020, Οδός Πανός.
Επαναστάτης ασκητής
Λύθηκε από μένα
ό,τι αγάπησα
ήμουν και σχοινί
και πάσσαλος
και έγνοια
και άχρηστες προετοιμασίες
ήμουν αυτοδίδακτος τύραννος
μικρός επαίτης της μουσικής
έδιωχνα τις σκοτούρες της
και κυνηγούσα έντομα
απ' τα μαλλιά της..
Στα μεσημέρια της ζωής
δεν είχα καμία διήγηση
για να σωπάσω
τις ανησυχίες
όσων δεν ήξεραν από μόνοι τους
να ησυχάσουν..
η σχέση μου με το σύνολο
ήταν και παραμένει
ασαφής
ήμουν μάλλον το ψεγάδι του
ο λεκές από απροσεξία
η διαρροή γκαζιού
και
από τα χαμένα σου πρόσωπα
προτιμώ το πιο βαθύ.
Στα απογεύματα τις ζωής
έπαιζα τάβλι
και έβαζα στοιχήματα
με τον εαυτό μου
και έκανα λογαριασμούς
και έφτυνα κάτω τα λάθη μου
και τόκιζα τα σωστά μου
έγινα μια ειρηνική διαπίστωση
ένα χαμόγελο προς τη μέρα
μια άφεση αμαρτιών
το φωτογραφικό άλμπουμ
ενός ακατοίκητου σπιτιού
ένα δόξα τω Θεώ.
Τα πρωινά της ζωής
ήμουν επαναστάτης
και τα βράδια κουρασμένος
επέστρεφα στην σπηλιά μου
ασκητής..
Αποφεύγοντας πάντα
απογεύματα και μεσημέρια
άδειαζα τον εαυτό μου
με δυο προσευχές στο τραπέζι
ξερό ψωμί κι ελιές
κι ένα κερί να περιγράφει το κενό.
Και ήσυχος κοιμόμουν.
Από την ποιητική συλλογή "Διάδοχος Χρόνος ", 2020, Οδός Πανός.
Μεγάλη Παρασκευή
Μια μέρα θα ξυπνήσω το πρωί
και θα λείπει η μέρα.
Θα έχω πεθάνει.
Θα ακούω γύρω μου
κἀποιες φωνές να λένε
έφυγε νέα, έφυγε γριά,
έφυγε ακαθορίστου ηλικίας.
Ήταν νομάς και έπρεπε να γνωρίζει
τι διαμείβεται μεταξύ χρόνου και άμμου.
Σε μια τέτοια συναλλαγή πάνω θα έγινε το κακό.
Πρόλαβε όμως και είδε την παρακμή
αντιγράψτε την απ' τα μάτια της
γρήγορα προτού σβήσει.
Οι υποδυόμενες τις μυροφόρες
ξέχασαν το θρήνο τους, το Χριστό, τα χάλια μας
μπεκρουλιάζοντας σε παρακείμενες ταβέρνες.
Οι ενοχές των ζωντανών έγιναν
κόκκινα τριαντάφυλλα πάνω στους τάφους των νεκρών.
Ένας πατέρας στα μαύρα αντιμέτωπος με ένα λευκό τάφο
ένα μαύρο συμβάν
όσο και να κλάψει , όλες τις Μεγάλες Παρασκευές της ζωής του
δεν θα το ασπρίσει
ούτε θα διαλευκάνει το μυστήριο
γιατί η βούληση Κυρίου.
Αχ αυτή η καμπάνα
πώς μετρά στενόχωρα
τις διαστάσεις της μέρας
αν χωρά μέσα της κι άλλο κακό.
Δεν είχε πεθάνει, όχι.
Η ίδια άφησε τη μέρα να της ξεφύγει.
Η ίδια Τον απάλλαξε από ένα άνευ νοήματος μαρτύριο
του αφαίρεσε τους ήλους
τα τοποθέτησε στο συρτάρι για κάποια άλλη φορά
τον εδόξασε σιωπηλά το Χριστό της
του είπε μη σταυρωθείς για χάρη μου δε χρειάζεται.
Ήταν Μεγάλη Παρασκευή.
Από την ποιητική συλλογή "Προσημειωμένη μέρα", Εκδόσεις βακχικόν 2019
Πατριδοπαράπονο
Όταν έρχομαι στην πατρίδα
με υποδέχεται με χαρά
μα εγώ αφήνω τις λέξεις μου να πεινάσουν
πριν μιλήσω.
Μετά με βάζει στην ουρά ατελείωτων συσιτίων
κι εγώ αφήνω τις λέξεις μου να πεθάνουν
πριν σιωπήσω.
Από την ποιητική συλλογή "Διάδοχος Χρόνος ", 2020,Οδός Πανός.
Τη εξαιρέσει εμού
Στίχοι όπως τη εξαιρέσει εμού
σηματοδοτούν το δρόμο μου
λάμπει η άσφαλτος τις πρώτες πρωινές ώρες
και πάνω της καθρεφτίζονται οι τίτλοι τής επικαιρότητας
και πάνω της γλιστρούν οι εξαιρέσεις
όσες δεν αναπαύονται τέτοιες ώρες στα όνειρα
και περπατούν διαφεύγοντας από εφιάλτες.
Στον εφιάλτη μου φυτρώνουν πού και πού λέξεις
όπως εξώβεργες
και διηγούνται κάτι για τα βάσανα πουλιών
και για τα έκπτωτα τραγούδια
για πέντε νοματαίους στη δεξιά σου τσέπη..είναι μάλλον οι φίλοι σου
και δέκα στην αριστερά ..πώς διπλασιάζονται οι εχθροί σου
Η δεξιά σου πάντως να μη γνωρίζει τι ποιεί η αριστερά σου
αυτός είναι ο κανόνας
και όταν με πιάνει αυτή η ελεήμων διάθεση
απέναντι στη νύχτα
και όταν παραγγέλνω μέτρα σύννεφα
για την περίσταση
όταν τα φώτα χαμηλώνουν
και οι κίνδυνοι γίνονται αόρατοι
τη εξαιρέσει εμού , ξένος ο στίχος
αλλά τον καταπάτησα με αγαθό σκοπό
και πάνω του στέγασα εξαιρέσεις λογής λογής
βαθειά μέσα στη νύχτα .
Από την ποιητική συλλογή "Στρατός ξυπόλητων λέξεων" ,Εκδόσεις βακχικόν 2018
Νύχτα στην καρδιά μιας επετείου
Όταν ξυπνώ, νύχτα, στην καρδιά μιας επετείου
που δεν φωτίζεται επαρκώς,
ανησυχώ.
Και με το δίκιο μου.
Γιατί έρχονται μέρες να παραμερίσουν άλλες μέρες,
που ευκαιρία ζητάν να το σκάσουν από το παράθυρο,
να φωτογραφηθούν με έναν άγνωστο
και να επιστρέψουν μετά.
Μέρες που ξεγελούν την Ιστορία.
Από την ποιητική συλλογή "Στρατός ξυπόλητων λέξεων" ,Εκδόσεις βακχικόν 2018
Αδειάζουν τις μέρες
Αδειάζουν τις μέρες για να κατοικηθούν αλλιώς,
έτσι που πυκνοκατοικείται ο χρόνος μέρα τη μέρα, λεπτό το λεπτό,
μου λες, ασφυξία.
Φωτογραφίζω δέντρα σου απαντώ, ένα νεοσύστατο δάσος,
εκεί να μείνεις μέχρι να γεννήσουν τα όνειρά σου.
Γιατί έχεις μιαν ανάλαφρη καρδιά, μη σου την πάρει ο αέρας,
γιατί έχεις μια μετάνοια, μη την φυλάς για το Θεό.
Και πέντε δράμια αλήθεια.
Κρύψου στον ίσκιο μιας λέξης, θα δεις.
Αλλάζουν οι μέρες
και θα κατοικηθούν αλλιώς.
Από την ποιητική συλλογή "Η άστεγη μέρα", εκδόσεις μελάνι 2014
Απάτριδες
Εμείς οι απάτριδες
πάνω σε κόκκινο χαλί βαλμένοι
με τα σκονισμένα μας παπούτσια,
με τα μαλλιά αφρόντιστα.
Έτοιμοι για χειραψίες ρυμουλκά.
Τις εσωτερικές μας σκάλες ανεβαίνουν χρησμοί
μέχρι να σπάσουν από καθαριότητα.
Κλέβουμε ένα χαμόγελο, μια λέξη, αλλά δεν πλουταίνει
ούτε η γλώσσα ούτε η καλοσύνη μας.
Περιμένουμε εδώ ανέκδοτα ερωτηματολόγια,
κάποια μορφή αφαλάτωσης, είναι μια δήλωση
που υποστέλλεται δηλαδή
και μια υπογραφή ακόμη που λείπουν,
μια φωτογραφία μας όταν κλοτσάμε αβαθή νερά,
τέτοια που δεν σηκώνουν κύματα.
Ούτε αντιρρήσεις.
Βιογραφικό σημείωμα
Γεννήθηκα στην Αθήνα . Τη δωδεκαετή σχολική μου πορεία σφράγισε το Τοσίτσειο Αρσάκειο Εκάλης. Παράλληλα με το σχολείο πρώτη επαφή με ξένη γλώσσα ήταν με τα γαλλικά στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθήνας , από το οποίο αποφοίτησα με τα διπλώματα Superieur III και Sorbonne II. Ξένες γλώσσες :γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά. Φοίτησα στο Πανεπιστήμιο Πατρών , του οποίου το πτυχίο στα Μαθηματικά ήταν η αρχή και θεμέλιος λίθος στην μαθηματική μου καριέρα. Παράλληλα με τις σπουδές στο Μαθηματικό παρακολούθησα σεμινάρια θεάτρου οργανωμένα από τον Λεωνίδα Τριβιζά και θεατρικά μαθήματα στη Σχολή Βεάκη. Η πρώτη μου ποιητική συλλογή εξεδόθη αρκετά νωρίς ,στα φοιτητικά μου χρόνια, από τον Ελεύθερο Τύπο με τον τίτλο Παραμύθι στερνό και παράλογο για απογευματινές ώρες. Τα χρόνια του ’90 βρέθηκα στη Γερμανία για μεταπτυχιακά , όπου και μένω μόνιμα πια από τότε με την οικογένεια που εδώ απέκτησα. Από το 2014 μέχρι και σήμερα έχουν εκδοθεί τέσσερις ποιητικές συλλογές μου και ένα μικρό θεατρικό, στις εκδόσεις μελάνι, βακχικόν και η τελευταία ο Διάδοχος Χρόνος από κ.Χρονά, οδός Πανός. Μεταφράζω Ποίηση από αγάπη προς τις γλώσσες , ιδιαίτερα ελληνική και γερμανική , και θεωρώ τον εαυτό μου κουβαλητή λέξεων από τη μια γλώσσα στην άλλη, με κύριο μέλημα μου να προσέχω τα εύθραυστα.
Έχω μεταφράσει Τόμας Μπρας, το ήμισυ Απάντων των Ποιητικών του Τόμας Μπέρνχαρντ και από Πέτερ Χάντκε το Ποίημα για τη Διάρκεια , και μόλις ολοκλήρωσα Άπαντα τα Ποιητικά του επίσης για τις εκδόσεις βακχικόν. Συμμετέχω σε λογοτεχνικά περιοδικά κατά καιρούς με δημοσιεύσεις ή και παρουσιάσεις μου , όπως και σε μεταφραστικά σεμινάρια.
ΣΥΛΛΟΓΕΣ ΜΟΥ από το 2014 ως σήμερα
1.Η άστεγη μέρα, εκδόσεις μελάνι 2014
2.Στρατός ξυπόλητων λέξεων , βακχικόν 2018
3.Προσημειωμένη μέρα, βακχικόν 2019
4.Η ζωή είναι μικρή όταν βρέχει, βακχικόν 2019
5.Διάδοχος Χρόνος , 2020, Οδός Πανός.
