Τέσσερα τραγούδια για πρωθυπουργούς

Όταν τα βρήκαν δύσκολα στο ωραίο Κουτορνήσι
Καθίσαν και σκεφτήκανε ποιος να τους κυβερνήσει
Κάποιος σαν του παραμυθιού τον γάτο τον λεβέντη
Που ως και το μυλωνόπουλο το έκανε αφέντη

Βρήκαν στις γάτες του νησιού μια του δικού τους γούστου
Ο γάτος του παραμυθιού θα ήτανε παππούς του
Του βάλαν μπότες ακριβές και μια ασημένια ζωνη
Μ’ ένα καπέλο με φτερά τον βγάλαν στο μπαλκόνι

Να’ τος, να 'τος, να 'τος, να 'τος!
Ο παπουτσωμένος γάτος
Δωσ’ μας, δώσ’ μας, δώσ’ μας, δώσ’ μας!
Είσαι ο πρωθυπουργός μας

Μα ο γάτος στρογγυλόκατσε στην πρώτη μαξιλάρα
Έτρωγε μόνο κι έπινε, δεν έδινε δεκάρα
Κι αγόραζε με δανεικά ελβετικές πραλίνες
Σαμπάνιες, ακριβά κρασιά, κι εγγλέζικες ποπλίνες

Να’ τος, να 'τος, να 'τος, να 'τος!
Ο παπουτσωμένος γάτος
Δωσ’ μας, δώσ’ μας, δώσ’ μας, δώσ’ μας!
Είσαι ο πρωθυπουργός μας

Καμιά δεν είδαν προκοπή λοιπόν στο Κουτορνήσι
Ο γάτος μόνο πάχαινε και ζήταγε μπαξίσι
Και τότε καταλάβανε πως γάτος με παπούτσι
Να σε γλιτώσει δεν μπορεί χωρίς μυαλό κουκούτσι

Να’ τος, να 'τος, να 'τος, να 'τος!
Ο παπουτσωμένος γάτος
Κι είναι εύκολο μιλάμε, σαν πεινάμε να τον φάμε.

Πέθανε ο Κονδύλης μας
πάει κι ο Βενιζέλος
την πούλεψε κι ο Δεμερτζής
που θα 'φερνε το τέλος

Όσοι γινούν πρωθυπουργοί
όλοι τους θα πεθάνουν
τους κυνηγάει ο λαός
απ’ τα καλά που κάνουν

Βάζω υποψηφιότητα
πρωθυπουργός να γίνω
να κάθομαι τεμπέλικα
να τρώω και να πίνω

Και ν’ ανεβαίνω στη Βουλή
εγώ να τους διατάζω
να τους πατώ τον αργιλέ
και να τους μαστουριάζω

Λα λα ριλα λιλα λο

Αν ήμουνα πρωθυπουργός,
θε δείτε μεγαλεία
θα μοίραζα εδώ κι εκεί
αβέρτα υπουργεία.

Λα λα ριλα λιλα λο

Τον Γκρέγκορυ τον σερ Μπιθι
τον λόρδο Μπιθικώτση
θα βάλω αντιπρόεδρο
τον Τάτση Μήτση Κώτση.

Λα λα ριλα λιλα λο

Τον Πάριο θα έστελνα
μια βόλτα στο Παρίσι
να βρει τραγούδια εμπορικά
να τα μεταγλωττίσει.

Λα λα ριλα λιλα λο

Και τον Σταμάτη Κόκοτα
σ’ Ανατολή και Δύση
θα στείλω αρχιπρόξενο
να μας εκπροσωπήσει.

Λα λα ριλα λιλα λο

Τον Καζαντζίδη, θα 'στελνα
να βρούνε αν υπάρχει
στο πάλκο να τον φέρουνε
κι ας πάρει όσα λάχει.

Λα λα ριλα λιλα λο

Σκοπίμως επαρέλειψα
να δώσω υπουργεία
στους ντε κουλτούρ
του τραγουδιού
και στην κουτσή Μαρία.

Λα λα ριλα λιλα λο

Και πρωθυπουργός να γίνω
αχ, χωρίς εσένα εγώ τι θ’ απογίνω.

Λεφτά και αξιώματα
είναι στη ζωή μπαλώματα.

Μόνο σαν ο έρωτας βροντά κι αστράφτει
μέσα μου ανθίζει κάτι.
Κάτι σαν λουλούδι να στο δώσω,

Σ’ αγαπάω να μη σώσω
και ψυχή μην παραδώσω.

Και πρωθυπουργός να γίνω
αχ, χωρίς εσένα εγώ τι θ’ απογίνω.

Με νόμο αν θέλω σε κρατώ,
μάταια πάλι θα πονώ.

Μόνο σαν ο έρωτας βροντά κι αστράφτει
μέσα μου ανθίζει κάτι.
Κάτι σαν λουλούδι να στο δώσω,

Σ’ αγαπάω να μη σώσω
και ψυχή μην παραδώσω.