Σήμερα, στις 23 Απριλίου έχει γενέθλια ο συνθέτης Μιχάλης Νικολούδης. Θα του ευχηθούμε ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ και θα ταξιδέψουμε με πέντε ονειρεμένα τραγούδια του! Στην ερμηνεία ο Γιάννης Χαρούλης, η Φωτεινή Βελεσιώτου, ο Βασίλης Σκουλάς, η Σωτηρία Λεονάρδου και η Αναστασία Μουτσάτσου.
Έλα πάρε με
Στίχοι: ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΥΜΠΙΟΣ
Μουσική: ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΟΥΔΗΣ
Ερμηνεία: ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΡΟΥΛΗΣ
Έλα πάρε με
μες στο βυθό σου να βρεθώ
ν’ αγαπηθώ να λυτρωθώ
Έλα πάρε με
στα γαλανά σου τα νερά
δώσε στα όνειρα φτερά.
Έλα πάρε με
σ’ άλλα ταξίδια μακρινά
στου δειλινού τα μενεξιά
Έλα πάρε με
δώσε μου αίμα και μιλιά
σε χρυσαφένια ακρογιαλιά.
Έλα πάρε με
εκεί που το κορμί λυγάει
εκεί που το κορμί γελάει
Έλα πάρε με
και θεϊκός μου γίνε στίχος
που τον χορεύει ο ρυθμός
κι ο ψάλτης ήχος.
μες στο βυθό σου να βρεθώ
ν’ αγαπηθώ να λυτρωθώ
Έλα πάρε με
στα γαλανά σου τα νερά
δώσε στα όνειρα φτερά.
Έλα πάρε με
σ’ άλλα ταξίδια μακρινά
στου δειλινού τα μενεξιά
Έλα πάρε με
δώσε μου αίμα και μιλιά
σε χρυσαφένια ακρογιαλιά.
Έλα πάρε με
εκεί που το κορμί λυγάει
εκεί που το κορμί γελάει
Έλα πάρε με
και θεϊκός μου γίνε στίχος
που τον χορεύει ο ρυθμός
κι ο ψάλτης ήχος.
Οι φόνισσες
Στίχοι: ΜΑΓΔΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
Μουσική: ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΟΥΔΗΣ
Ερμηνεία: ΦΩΤΕΙΝΗ ΒΕΛΕΣΙΩΤΟΥ
Πάνω που είχα συνηθίσει μοναχή μου
Κι απ’ τα παλιά είχα γιατρέψει την πληγή μου
Ήρθες εσύ απ’ το πουθενά
Χτύπησες φλέβα που πονά
Κι όταν σ’ αγάπησα βαθιά με περιφρόνησες
Κι ύστερα λένε πως για όλα φταίνε οι φόνισσες
Σου είχα πει ότι δεν είμαι σαν τις άλλες
Μα κάποιο βράδυ στις στιγμές μας τις μεγάλες,
Μου είπες λόγια τρυφερά, πώς να κρατήσει η καρδιά;
Δίχως αντίσταση καμιά σου παραδόθηκα
Και πριν λαλήσει τρεις φορές ξαναπροδόθηκα
Πάνω που είχα συνηθίσει μοναχή μου.
Κι απ’ τα παλιά είχα γιατρέψει την πληγή μου
Ήρθες εσύ απ’ το πουθενά
Χτύπησες φλέβα που πονά
Κι όταν σ’ αγάπησα βαθιά με περιφρόνησες
Κι ύστερα λένε πως για όλα φταίνε οι φόνισσες
Σου είχα πει ότι δεν είμαι σαν τις άλλες
Μα κάποιο βράδυ στις στιγμές μας τις μεγάλες,
Μου είπες λόγια τρυφερά, πώς να κρατήσει η καρδιά;
Δίχως αντίσταση καμιά σου παραδόθηκα
Και πριν λαλήσει τρεις φορές ξαναπροδόθηκα
Πάνω που είχα συνηθίσει μοναχή μου.
Ο Ήλιος Θεός
Στίχοι: ΠΑΡΗΣ ΜΗΤΣΟΥ
Μουσική: ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΟΥΔΗΣ
Ερμηνεία: ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ
Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω
έχω φίλο τον Ήλιο Θεό
με του αγέρα το νέκταρ μεθάω
αγκαλιάζω και γη κι ουρανό.
Και χωρίς τα φτερά δε φοβάμαι
το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά
στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι
στο Αιγαίο να δίνω φιλιά.
Λευτεριά στους ανέμους ζητάω
έχω πάψει να είμαι θνητός
ανεβαίνω ψηλά κι αγαπάω
δίχως σώμα χρυσός αετός.
Και χωρίς τα φτερά δε φοβάμαι
το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά
στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι
στο Αιγαίο να δίνω φιλιά.
Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω
έχω φίλο τον Ήλιο Θεό
με του αγέρα το νέκταρ μεθάω
αγκαλιάζω και γη κι ουρανό.
έχω φίλο τον Ήλιο Θεό
με του αγέρα το νέκταρ μεθάω
αγκαλιάζω και γη κι ουρανό.
Και χωρίς τα φτερά δε φοβάμαι
το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά
στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι
στο Αιγαίο να δίνω φιλιά.
Λευτεριά στους ανέμους ζητάω
έχω πάψει να είμαι θνητός
ανεβαίνω ψηλά κι αγαπάω
δίχως σώμα χρυσός αετός.
Και χωρίς τα φτερά δε φοβάμαι
το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά
στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι
στο Αιγαίο να δίνω φιλιά.
Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω
έχω φίλο τον Ήλιο Θεό
με του αγέρα το νέκταρ μεθάω
αγκαλιάζω και γη κι ουρανό.
Γυναίκες
Στίχοι: ΜΑΓΔΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
Μουσική: ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΟΥΔΗΣ
Ερμηνεία: ΣΩΤΗΡΙΑ ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ
Γυναίκες ηθών ελευθέρων
Γυναίκες παθών κατωτέρων
Γυναίκες ανδρών πρεσβυτέρων
Γυναίκες ημών κι ημετέρων
Γυναίκες κακόφημων δρόμων
Γυναίκες ερώτων συντόμων
Γυναίκες αστών παρανόμων
Γυναίκες οργίων ανόμων
Γυναίκες ανήθικων βίων
Γυναίκες λυγμών υπογείων
Γυναίκες των καταγωγίων
Γυναίκες μικρών ναυαγίων
Γυναίκες στης γης τα λιμάνια
Στου κόσμου την ένοχη αδράνεια
Γυναίκα κι εγώ στην αφάνεια
Με θέλουν δίχως περηφάνια
Γυναίκες παθών κατωτέρων
Γυναίκες ανδρών πρεσβυτέρων
Γυναίκες ημών κι ημετέρων
Γυναίκες κακόφημων δρόμων
Γυναίκες ερώτων συντόμων
Γυναίκες αστών παρανόμων
Γυναίκες οργίων ανόμων
Γυναίκες ανήθικων βίων
Γυναίκες λυγμών υπογείων
Γυναίκες των καταγωγίων
Γυναίκες μικρών ναυαγίων
Γυναίκες στης γης τα λιμάνια
Στου κόσμου την ένοχη αδράνεια
Γυναίκα κι εγώ στην αφάνεια
Με θέλουν δίχως περηφάνια
Αγάπες της ζωής μου
Στίχοι: ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΥΜΠΙΟΣ
Μουσική: ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΟΥΔΗΣ
Ερμηνεία: ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΜΟΥΤΣΑΤΣΟΥ
Αγάπες της ζωής μου,
της θάλασσας βυθός,
χιλιάδες ψεματάκια
στα χείλη μου ψαλμός.
Τη νύχτα σάς θυμάμαι,
τη μέρα σάς ξεχνώ,
τη μια στιγμή λυπάμαι,
την άλλη όμως γελώ.
Αγάπες της ζωής μου,
φεγγάρια δίχως φως,
του χρόνου μεσημέρια,
του κόσμου στεναγμός.
Αγάπες της ζωής μου,
γυμνές στον ουρανό,
σε ποιον χαμένο κόσμο,
αχ, να σας ξαναβρώ.
Τη νύχτα σάς θυμάμαι,
τη μέρα σάς ξεχνώ,
τη μια στιγμή λυπάμαι,
την άλλη όμως γελώ.
Αγάπες της ζωής μου,
φεγγάρια δίχως φως,
του χρόνου μεσημέρια,
του κόσμου στεναγμός.
Αγάπες της ζωής μου,
γυμνές στον ουρανό,
σε ποιον χαμένο κόσμο,
αχ, να σας ξαναβρώ.
της θάλασσας βυθός,
χιλιάδες ψεματάκια
στα χείλη μου ψαλμός.
Τη νύχτα σάς θυμάμαι,
τη μέρα σάς ξεχνώ,
τη μια στιγμή λυπάμαι,
την άλλη όμως γελώ.
Αγάπες της ζωής μου,
φεγγάρια δίχως φως,
του χρόνου μεσημέρια,
του κόσμου στεναγμός.
Αγάπες της ζωής μου,
γυμνές στον ουρανό,
σε ποιον χαμένο κόσμο,
αχ, να σας ξαναβρώ.
Τη νύχτα σάς θυμάμαι,
τη μέρα σάς ξεχνώ,
τη μια στιγμή λυπάμαι,
την άλλη όμως γελώ.
Αγάπες της ζωής μου,
φεγγάρια δίχως φως,
του χρόνου μεσημέρια,
του κόσμου στεναγμός.
Αγάπες της ζωής μου,
γυμνές στον ουρανό,
σε ποιον χαμένο κόσμο,
αχ, να σας ξαναβρώ.
