Έξι τραγούδια σε μουσική του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα

Εκεί στο Νότο
που τρίζει ο θάνατος κι η αγάπη κάνει κρότο
σαν άδειο κάθισμα ταξίδεψα για χρόνια
ψάχνοντας να 'βρω το κατάλληλο κορμί

Εκεί στα φώτα
εύρισκε η νύχτα τα σημάδια της τα πρώτα
είχα ξεμείνει από τσιγάρα και συμπόνια
και συ με κέρασες καπνό μ’ ένα φιλί

Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
σωπαίνεις, θυμάσαι
και μεθυσμένη μες τον ύπνο σου γελάς
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα

Εκεί στο Νότο
εκεί μου κλήρωσε ο έρωτας στο Λόττο
κουλουριασμένος σαν τη σαύρα στη σκιά του
σαν νόμισμα έπεφτα στο μαύρο σου βυθό

Χλωμά καντήλια
άναβε η φτώχεια σου τα τάιζε με ζήλεια
μα συλλαβίζαν σ’ αγαπώ τα βογγητά σου
σαν ένα άρρωστο στην κούνια του μωρό

Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
σωπαίνεις, θυμάσαι
και μεθυσμένη μες τον ύπνο σου γελάς
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα

Το '76 λίγο πριν να φέξει
πήρα ένα πλοίο άσπρο σαν ψυγείο
σαν νοσοκομείο

Το '76 σαν χοντρό αστείο
κρύο χειρουργείο το εθνικό θηρίο
μ’ έστειλε στη Χίο

Θρυλικός κομπάρσος με προφίλ κουρέλα
λούτσα στον ιδρώτα σάπιο καλοκαίρι
κουρεμένοι σβέρκοι

Εθνική διχόνοια τράκες και καψόνια
ίδια πελατεία απ’ το σινέ Ομόνοια
σαν φτηνή κολώνια

Το '76 έκλεισα τα μάτια
κάπνισα μια γόπα σβήστηκα απ’ το χάρτη
κόλαση του Δάντη

Σαν παροπλισμένος ψευτοεπαναστάτης
είχα τ’ άλλοθί μου το κουτσό σκυλί μου
την αποστολή μου

Τραύλιζα διατάξτε έσυρα δυο μήνες
μείναν άλλοι δέκα να 'μαι στο Χαϊδάρι
παίδες εν καμίνω

Το 'κρυβα απ’ όλους σαν παραχαράκτης
είπα θα περάσει ήμουνα προστάτης
Δώρο κι Εφιάλτης

Διδυμότειχο blues
Διδυμότειχο blues
Διδυμότειχο blues

Δίπλα μου η Αθήνα του Οδυσσέα σειρήνα
λαϊκή βιτρίνα ομφαλός του κόσμου
πίσω μου κι εμπρός μου

Χρόνια σαν ταβέρνα σαν καλικατζούρα
κράτος φιλελλήνων του κενού η λατρεία
ποιητική αδεία

Εν πάση περιπτώσει πίσω στα δικά μου
στα χακιά άπλυτά μου στα εγερτήριά μου
στη μουγκή σκοπιά μου

Στη μετάθεσή μου στο τρελό βιολί μου
στο βραχνό πρωινό μου στο έτσι αλλιώς κι αλλιώτικο
μπρος στο Διδυμότειχο

Διδυμότειχο blues με ξεκούρδιστη κιθάρα
Διδυμότειχο blues η χαμένη μου πεντάρα
Διδυμότειχο blues η λιγδιασμένη μου τσατσάρα
τα βρεγμένα μου τσιγάρα σάπια φρούτα στα τελάρα
Διδυμότειχο blues

Διδυμότειχο blues τ’ όνομά του είναι αιτία
Διδυμότειχο blues τρύπα στη γεωγραφία
Διδυμότειχο blues αδειανή φωτογραφία
του παράλογου η θητεία αγχωμένη μαλακία
Διδυμότειχο blues

Είναι θέμα φαντασίας
Και κατάχρηση εξουσίας
Η αγάπη σου
Γιατί πρόσωπα έχει χίλια
Και το αίνιγμα στα χείλια
Το φαρμάκι σου
Γιατί πρόσωπα έχει χίλια
Και το αίνιγμα στα χείλια
Το φαρμάκι σου
Είναι θέμα φαντασίας
Και κατάχρηση εξουσίας
Η αγάπη σου

Σε στιλ να μην ξεχνιόμαστε
Βλεπόμαστε, φιλιόμαστε, αγαπιόμαστε
Σε στιλ να μην ξεχνιόμαστε
Σε στιλ να μην ξεχνιόμαστε
Αγάπη μου βρισκόμαστε, αποχωριζόμαστε
Σε στιλ να μην ξεχνιόμαστε

Έλα μες στη νύχτα χάρε
Κι όσο αίμα έχω πάρε
Στο καμάκι σου
Μ’ αγαπάει, δε μ’ αγαπάει
Φιλαράκι είμαι και πάει
Στο σοκάκι σου
Μ’ αγαπάει, δε μ’ αγαπάει
Φιλαράκι είμαι και πάει
Στο σοκάκι σου
Έλα μες στη νύχτα χάρε
Κι όσο αίμα έχω πάρε
Στο καμάκι σου

Αχ η αγάπη που χάθηκε στη σκόνη
αχ η ζωή που χάθηκε στη σκόνη

Αχ το φεγγάρι που έσβησε
τ’ ασημένιο φεγγάρι
η αγάπη που χάθηκε στη σκόνη

Η μέρα μου έρημη κίτρινη μέρα
χαρές που βουλιάξατε
πνιγμένες χαρές μου

Ζωή μου που καίγεσαι
στον κίτρινο αέρα
η αγάπη που χάθηκε στη σκόνη
η ζωή που χάθηκε στη σκόνη

Για να σου κάνω νούμερα και να πουλήσω κέφι,
θέλω βροχή τα κέρματα να πέφτουνε στο ντέφι.
Έκλεισα τα περάσματα κι άμα σε παίρνει πέρνα,
μονο αγάπες μη ζητάς, σε ένα τραγούδι κόλλησα σαν γέρικη λατέρνα.

Δεν έχω χρόνο μάτια μου...δεν έχω χρόνο.

Μην ψάχνεις μες τα μάτια μου μια φλόγα να χορεύει,
το πάθος μου το έχασα και κάπου αλητεύει.
Δεν έχω χρόνο μάτια μου να ψάχνω για ελπίδες,
το πιο πολύ το έζησα,
τώρα μου μένουν τα μικρά
δυο τελευταίες αχτίδες.

Δεν έχω χρόνο μάτια μου...δεν έχω χρόνο.

Με κάνα δυο στιχάκια μου για πρόσχημα
παρκάρω τ’ όχημα και σου μιλάω
και συ που ξέρω πως δε νοιάζεσαι
τάχα ταράζεσαι που σ’ αγαπάω

Παίζεις με την ευαισθησία μου
μα την ουσία μου δεν την προσέχεις
και στης καρδιάς μου τα σκιρτήματα
άλλα προβλήματα λες ότι έχεις

Και τι ζητάω, τι ζητάω;
Μια ευκαιρία στον Παράδεισο να πάω...

Με κάνα δυο στιχάκια μου για πρόσχημα
κερνάω ρόφημα στο κυλικείο
κι ενώ να 'ρθω μου απαγόρευες
εσύ αγόρευες μ’ αυτούς τους δύο

Είπες μετά πως με περίμενες
δε με περίμενες η μοίρα το 'χει
κι όταν στα χέρια μου σε κράτησα
εκεί την πάτησα και είπες όχι

Και τι ζητάω, τι ζητάω;
Μια ευκαιρία στον Παράδεισο να πάω...