1η Ιουνίου. Παγκόσμια ημέρα γάλακτος. Θα δούμε μια αγκαλιά ποιήματα για το γάλα!
Γάλα αντρειάς και λευτεριάς -ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ
Ήταν δεν ήταν έντεκα χρονώ.
Κολύμπαγε στη θάλασσα γυμνό
κι άκρην άκρη στα κρούσταλλα νερά,
φως και χαρά μες στη φωτοχαρά.
Πρωτόβλεπε τη θάλασσα. Και πρώτη
φορά 'μπαινε στην μπλάβη αιωνιότη.
Σε μάκρη καταφάνερη και σε ύψη,
δεν είχε τι να δείξ’ ή τι να κρύψει.
Μάγεμα, θάμα, αλήθεια η Πλάση κι όλη,
πρωί και βράδυ, πάσαν ώρα, σκόλη.
Να 'χε φτερά τ’ αψήλου να πετιέται,
όπου ο Καιρός μ’ αιώνες δε μετριέται.
Δικά της όλα, αγάπη και δροσιά,
κι ένα πράμα ζωή και φαντασιά.
Αληθινή, πρωθόρμητη, πηγαία
απ’ τα πρώτα της ως τα τελευταία.
Μεγάλωσε, πετάχτηκε ζαρκάδα
με γέλιο, με τραγούδι, με σπιρτάδα.
Κι ο κόρφος ο γλυκός να περιμένει
ν’ αναστήσει καλύτερ’ οικουμένη!
Που 'ναι σκλάβα, δεν το 'μαθεν ακόμα,
πουλημένη από κούνια, νους και σώμα
κι εκειό το γλυκοβυζαστό της γάλα,
θα το βυζαίνουν στόματα μεγάλα.
Γλυκά στ’ αυτί θε να της κελαηδούνε:
—"Όχι δικό μας, θέλημα θεού `ναι.
Ρίχ’ το στα θεία, ψευτοβολέψου κάπου
στον ψεύτικο ντουνιά πάππου προσπάππου"!
"Μα εκεί ψηλά θε να βρεις την αιώνια
χαρά και νιότη, τέκνα σου κι αγγόνια,
που άλλα ο Νόμος τα σκότωσε, άλλα η πείνα,
ξαναζωντανεμένα μες στα κρίνα..."!
—"Σώπα, κανάγια! Ξύπνησα"! απ’ τα βύθη
τ’ αφανισμού στριγκά η Σκλαβιά βρυχήθη.
"Κι εκδικήτρα μανάδων κι αδερφώνε
σε μάγκωσ', αγιογδύτη, δολοφόνε"! ...
"Πλια δε θα τρέφει ο κόρφος μου για σένα
σκλάβα, τυφλή κι αλυσωμένη γέννα.
Με γάλ’ αντρείας και λευτεριάς την Πλάση
Μάνα — Λαός θα τηνε ξαναπλάσει!"
Πηγή: "Ελεύθερος κόσμος"
Κουτιά γάλα σκόνη αγοράζω -ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ
Λείπει ένα παιδί και μια φυσαρμόνικα
για ν' αποκτήσουν τ' άστρα αναπνοή,
οι πονεμένοι να φορέσουν ένα χαμόγελο
αυτό που τώρα στρίβουν,
σαν τσιγαρόχαρτο,
αμήχανα, στα δάχτυλά τους.
Λείπει ένας μεσημεριάτικος πλανόδιος
που κυνηγάει τη φωνή του- "κουτιά γάλα σκόνη αγοράζω
οι αντρικές οι κάλτσες δώδεκα, στεφάνια χούλα χουπ"
κι ο σαλο-Γιάννης μπαίνει στην Φρουταγορά
υπό βροχήν κολοκυθιών και γλίσχρων σκόρδων,
το "Λεμονής" σφυρίζει στο λιμάνι,
ενώ στην πόρτα του εκκλησιδίου του
ευλογεί τα κάρα και τα βαγόνια, ο Άη Λευτέρης.
Λείπει ένα πουλί και μια κλαίουσα ιτιά
για να χτυπήσει η καρδιά
ενός καλοκαιριού που δεν υπολογίσαμε ως τελευταίο
επειδή τότε δεν είχε επικρατήσει ο πανικός
που γεννούν αθροίσματα κι αφαιρέσεις.
Πηγή: "Ποιήματα", Εκδόσεις Ενδυμίων,2018
Αφρίζει το γάλα-ΣΤΕΛΛΑ ΔΟΥΜΟΥ
Αμφίκυρτος στους αποχαιρετισμούς
και στις αποχρώσες ενδείξεις μεγαθαυμάτων
μυρώνει τη γραφίδα
κι ένας άγνωστος νωπός κρατήρας ανοίγεται
όπου όλα είναι ρευστά και ζεματάνε.
Κάτω απ' τη γλώσσα του
πηδούνε παρδαλά κατσίκια
έτοιμα να μαρτυρήσουν με χαρά
έναν ουρανό που τον κυκλώνουν
σεισμικοί κουρνιαχτοί.
Αφρίζει το γάλα όταν θυμάται τη μάνα του. Γι’ αυτό.
Γι' αυτό, μυρώνει τη γραφίδα.
[κατά τα άλλα
θα μπορούσε να συναρμολογεί νομίσματα
μα για έναν ανεξήγητο λόγο δεν το κάνει.]
Πηγή:stixoi.info
Το γάλα-ΜΑΡΙΑ ΛΑΓΓΟΥΡΕΛΗ
τον πλησιάζει αθόρυβα
ξοδεμένη μέσα στά τούλια
μυρίζοντας λιβάνι η ανάσα της
φυσάει στό προσωπό του
λέξεις μακρόσυρτες κυματιστές
μέσα από βάθος θάλασσας μαύρης
τά σταυρωμένα χέρια της
λευκά κεριά αλύγιστα
στίλβουν της αγάπης
το άκαυτο μυστήριο.
Τά νύχια της
ξεβαμμένα τώρα
στάζουν αθόρυβα
το αίμα
που σκαλίζει την ψυχή του.
Ποτισμένο γάλα
τό όνειρο έρχεται
και πιέζει τήν θηλή με το ζόρι
στα χείλη του
πίσω εμπρός
εμπρός πίσω
καθώς γέρνει
απτό ξυλοκρέβατό της
στήν κούνια του
με τις βρεμένες αιωνιότητα φασκιές.
Είναι βραδιές
που την ακούει
" κοιμήσου του λέει
καταζητούμενος είσαι
από έρωτα
καί αδικο βόλι"
Πηγή:" Σκόνη πεταλούδας", Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2014
Το γάλα βιτριόλι
Στίχοι: ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ
Μουσική: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ
Ερμηνεία: ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ
Το γάλα βιτριόλι της μητρός μου
ως φαίνεται θα βύζαξα παιδί
γι’ αυτό σηκώνω τ’ όνειρο του κόσμου
Αλλιώς γιατί να φύγει ο Άγγελός μου
Ως φαίνεται θα βύζαξα παιδί
Το γάλα βιτριόλι της μητρός μου
Γι’ αυτό σηκώνω τ’ όνειρο του κόσμου
