Το φως της Ανάστασης γεμίζει τις ψυχές μας ελπίδα κι αυτό παλεύουμε να μη διαρκεί μόνο για μια Κυριακή. Οι ποιητές έγραψαν υπέροχα ποιήματα γι'αυτές τις μέρες της γαλήνης και της ομορφιάς!
Η ημέρα της Λαμπρής-ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ
Καθαρότατον ήλιο επρομηνούσε
της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι,
σύγνεφο, καταχνιά, δεν απερνούσε
τ’ ουρανού σε κανένα από τα μέρη·
και αποκεί κινημένο αργοφυσούσε
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ’ αέρι,
που λες και λέει μες στης καρδιάς τα φύλλα:
γλυκιά η ζωή και ο θάνατος μαυρίλα.
Χριστός ανέστη! Νέοι, γέροι και κόρες,
όλοι, μικροί μεγάλοι, ετοιμαστείτε·
μέσα στες εκκλησίες τες δαφνοφόρες
με το φως της χαράς συμμαζωχτείτε·
ανοίξετε αγκαλιές ειρηνοφόρες
ομπροστά στους Αγίους και φιληθείτε·
φιληθείτε γλυκά χείλη με χείλη,
πέστε Χριστός Ανέστη εχθροί και φίλοι.
Δάφνες εις κάθε πλάκα έχουν οι τάφοι,
και βρέφη ωραία στην αγκαλιά οι μανάδες·
γλυκόφωνα, κοιτώντας τες ζωγραφι-
σμένες εικόνες, ψάλλουνε οι ψαλτάδες·
λάμπει το ασήμι, λάμπει το χρυσάφι
από το φως που χύνουνε οι λαμπάδες·
κάθε πρόσωπο λάμπει απ’ τ’ αγιοκέρι
οπού κρατούνε οι Χριστιανοί στο χέρι.
Πηγή: Ο Λάμπρος
Ανάσταση-ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ
Ανάσταση κι αγάπη λαμπερή
κάθε καμπάνα χαρωπά σημαίνει
και ξημερώνει η μέρα και φορεί
στολή μ' αστέρια κι άνθη κεντημένη.
Κι η γη ομορφαίνει και λαμποκοπά
ο άγγελος, που ήρθε να κυλήσει
την πέτρα από το μνήμα διασκορπά
θαρρείς, όλη τη λάμψη του στη φύση.
Και μέσα στην καρδιά μου μυστικά
νιώθω να ξημερώνει μια ημέρα,
με κάλλη πλέον μαγικά,
απ' όσα είναι στη γη και στον αιθέρα.
Η ομορφιά κι η άνοιξη κι η νιότη
φωλιάζουν μέσα μου, τρεις θησαυροί,
και ντύνουν της καρδιάς μου τη γυμνότη
μ' ανάσταση κι αγάπη λαμπερή.
Πηγή: Μεγάλη Ανθολογία Σχολικών Ποιημάτων Μήτσου Κατσίνη, Εκδοτικός οίκος Π.Πατσιλινάκου,1962
Λαμπρή-ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ
Δράμα και θάμα του Απριλιού γιορτή και του Κυρίου,
Λαμπρή,
μυστικό ρόδο που οι σκληροί γεννούν του μαρτυρίου
Σταυροί.
Χαρά των άδολων καρδιών και των ολόασπρων κρίνων,
Λαμπρή,
βόηθα, τη δόξα του ξανά το Γένος των Ελλήνων
να βρει.
Γίνε Ελεούσα Παναγιά ή με το δόρυ η Κόρη,
Λαμπρή,
μεσουρανίς κάμε να πάνε ως πρώτα οι δαφνοφόροι
καιροί.
Στο στόμα ως έχουν το φιλί του Πάσχα όλοι, μεγάλοι,
μικροί,
δείξε φιλί αναστάσιμο και την Ελλάδα πάλι,
Λαμπρή.
Πρόσταξε του όκνου οι δαίμονες να πέσουν και του μίσους
νεκροί.
Στήσε μας της θυσίας βωμούς και της αγάπης Κροίσους,
Λαμπρή.
Από λατρείες παλιές και νέες άναψε Υμέναιον ένα,
Λαμπρή,
για μιαν απίστευτη στο θάμα των Ελλήνων γέννα,
μπορεί.
Πηγή: Δειλοί και σκληροί στίχοι, Γιορτές
H μετάνοια -ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΟΣΙΝΗΣ
Νύχτα του Πάσχα. Σφαλιστοί στη φυλακή,
Στο ίδιο κελί κ’ οι δυο: από δίκαιη κρίση
φονιάς ο ένας∙ τον άλλο είχεν αδικήσει
του νόμου η πλάνη, αθώο τον έριξαν εκεί!
Χριστός ανέστη! Ακούγεται ξάφνου η ψαλτική
κι ολόχαρη η καμπάνα απ’ το ξωκλήσι.
και του φονιά το μάτι έχει δακρύσει ,
γελά του αθώου η όψη εκστατική.
Και τότε στο κελί περιχυμένο
με φως μύριων λαμπάδων είδαν το Χριστό…
«Ήρθα για σε!» είπε στο μετανοιωμένο.
Και μ’ ένα κίνημα της τρυπημένης
παλάμης, είπε στον αθώο γονατιστό:
«Αθώος εσύ, μπορείς να με προσμένεις».
Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό "Φίλοι φυλακισμένων", τεύχος 6
Πηγή:http://klision.blogspot.com/
Ο χορός της Λαμπρής-ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΥΣΤΑΛΛΗΣ
Σήμερα γιορτή μεγάλη, σήμερα Λαμπρή,
σφάζουν σήμερα και ψένουν φυλαγμέν' αρνιά,
ράβουνε καινούργια ρούχα και στολίζονται,
κι όθε απαντηθούν φιλιούνται και αγκαλιάζονται.
σήμερα στα μεσοχώρια όλα αστράφτουνε
εμορφάδες και στολίδια, κι' όλ' αντιλαλούν
από τα γλυκά τραγούδια που χορεύουνε.
Ροβολούν τα παλικάρια, λεβεντόπαιδα
μ' άρματ' αργυρά στη μέση και με χαϊμαλιά,
ροβολούν κ' οι μαυρομάτες, ρούσες κ' έμορφες
λυγερές σαν κυπαρίσσια, σαν μηλιές γλυκιές,
σαν Ξωθιές και σαν Νεράιδες, που λαμποκοπάν
στο λαχούρι, στο μετάξι και στο μάλαμα.
Πιάνοντ' όλοι χέρι χέρι. Τα τραγούδια τους
και τις πέτρες ζωντανεύουν. Γύρω οι γέροντες
καθισμένοι αράδα-αράδα τους κοιτάζουνε
και γλυκά τους καμαρώνουν και κρυφά-κρυφά
ζευγαρώνουν κάθε νιο με κάθε κόρη τους,
κι ο χορός και το τραγούδι πάν' αδιάκοπα.
Λυγερές και παλικάρια σειούνται και λυγούν
και στους κύκλους οπού πλέκουν αγναντεύονται
και κρυφά γλυκοτηριούνται και γνωρίζονται,
κάθε κόρη τον καλόν της, κάθε νιος τη νια.
Όλες οι ματιές ταιριάζουν,κι όλες οι καρδιές
ώρα μ' ώρα ζευγαρώνουν και κρυφομιλούν.
Κι ο χορός και το τραγούδι πάν' στρωτά-στρωτά.
Πηγή: Άπαντα Κώστα Κρυστάλλη
Ανάσταση-ΡΩΜΟΣ ΦΙΛΥΡΑΣ
Κεντάει δεντρά στ' ολόκρουστο πανί, κεντά κι αηδόνια:
να κελαηδούν κάθε πρωί, να κλαίνε κάθε βράδυ.
κεντάει τα με τα κόκκινα μπουμπούκια πελαργόνια
και στα τελάρα των βραγιών κεντά ο Απρίλης ρόδα.
Κι έτσι στολίζει τ' άνθινα σπίτια του-τα περβόλια-
που ο κουρσάρος ως τα χτες εγύμνωσε ο χειμώνας .
και τώρα μες στην άνοιξη που ο Λυτρωτής υψώθη
ύμνο θα λένε του οι ανθοί, που δε θ'ακούς, Απρίλη.
Πηγή: Μεγάλη Ανθολογία Σχολικών Ποιημάτων Μήτσου Κατσίνη, Εκδοτικός οίκος Π.Πατσιλινάκου,1962
Χριστός Ανέστη-ΜΗΤΣΟΣ ΚΑΤΣΙΝΗΣ
Φως αναστάσιμο, χρυσό κι ο κόσμος λάμπει,
ο σταυρωμένος σήμερα ξανάζησε Χριστός.
ευώδιασεν ο άνεμος, σκορπίστηκαν τα θάμπη
και τραγουδάει τη λύτρωση, της γης, κάθε πιστός.
Αναστημένες οι ψυχές, αγάπη, καλοσύνη,
άρχοντες, σκλάβοι, ορφανά, χιλιάδες οι φτωχοί,
τη στράτα τα μεσάνυχτα θα πάρουν μ’ ευφροσύνη,
ίδια να πουν, καλόδεχτη, τ’ ανθρώπου μιαν ευχή:
Χριστός Ανέστη αδελφοί! Παντού ας πάψει ο θρήνος,
δώστε τα χέρια, φίλημα, σαν να ’μαστε παιδιά,
τα πάθη συντριφτήκανε, τα γκρέμισεν Εκείνος,
στον ήλιο τώρα διάπλατα ν’ ανοίξει κι η καρδιά.
Χριστός Ανέστη αδελφοί! Τα μίση να σβηστούνε,
χέρι με χέρι να πιαστούν ο πόνος κι η χαρά,
φίλοι κι εχθροί αχώριστα σ’ ένα χορό να μπούνε,
να πάψει κάθε δάκρυ μας, να φύγ’ η συμφορά.
Χριστός Ανέστη αδελφοί! Στην άγια τούτη ώρα
καρπός ο θείος Λόγος Του κι εμείς οι μαθητές.
τη διδαχή Του υψώνουμε λαμπάδα ειρηνοφόρα,
κι οδεύουμε να φτάσουμε σ’ Αυτόν προσκυνητές.
Πηγή: Μεγάλη Ανθολογία Σχολικών Ποιημάτων Μήτσου Κατσίνη, Εκδοτικός οίκος Π.Πατσιλινάκου,1962
Πάσχα-ΜΗΤΣΟΣ ΚΑΤΣΙΝΗΣ
Ανέστη ο Χριστός! Ηλιού αχτίδα,
το μίσος που ματώνει την καρδιά
τ' απόδιωξε, και μια τρανήν ελπίδα
θεμέλιωσε γλυκιά παρηγοριά.
Το σκότος που' χε κρύψει την αλήθεια
εσβήστηκε σαν πρόβαλ' η αυγή,
ανάσαναν τα δύστυχα τα στήθια
και λούλουδα φυτρώσανε στη γη.
Ανέστη ο Χριστός! Και στα ουράνια
στεριώθηκεν ανέσπερο το φως.
Αγάπη στους λαούς, τα πυροφάνια,
στη σκέψη μας να γίνουνε σκοπός.
Του τάφου τα δεσμά εσυντριφτήκαν
κι απλώθηκε παντού μια Λευτεριά.
ψυχές αμαρτωλές ελυτρωθήκαν
στα πάθη που στενάζαν τα βαριά.
Ανέστη ο Χριστός! Τα χέρια δώστε
ο σκλάβος αδερφός ν' αναστηθεί.
Τα βάρβαρα τα πάθη ξεριζώστε,
Ειρήνη πια στον άνθρωπο να' ρθει.
Πηγή: Μεγάλη Ανθολογία Σχολικών Ποιημάτων Μήτσου Κατσίνη, Εκδοτικός οίκος Π.Πατσιλινάκου,1962
Ήρθε η Πασχαλιά-ΧΑΡΗΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ
Ήρθε η πασχαλιά!
λένε τα πουλιά
πάνω στα κλαδάκια.
Ήρθε η πασχαλιά
λεν όλο χαρά
και τα λουλουδάκια.
Ήρθε η πασχαλιά!
Λέει, καθώς κυλά
και το ποταμάκι.
Ήρθε η πασχαλιά!
και τσουγκρίζει αυγά
το μικρό παιδάκι.
Πηγή: Μεγάλη Ανθολογία Σχολικών Ποιημάτων Μήτσου Κατσίνη, Εκδοτικός οίκος Π.Πατσιλινάκου,1962
Χριστός Ανέστη-ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ ΠΡΟΒΕΛΕΓΓΙΟΣ
Χριστός Ανέστη! Ανοίγουν
κι υμνολογούν τα χείλη.
Εχθροί και φίλοι σμίγουν
και γίνοντ' όλοι φίλοι.
Χριστός στο θρόνο ανέβη
κι αγάπη βασιλεύει.
Ο θάνατος εχάθη
ο Άδης ενικήθη.
Αφάνησε τα πάθη
κι ενδόξως ανεστήθη
ο Λυτρωτής του κόσμου,
ο Πλάστης και Θεός μου.
Ημέρα δοξασμένη,
χαρμόσυνη, μεγάλη!
Η φύσις ανθισμένη,
"Χριστός Ανέστη" ψάλλει.
Κώδων χαράς σημαίνει,
χαρείτε, λυπημένοι!
Το μέγα Πάσχα σπέρνει
παντού χαρές, κι ελπίδες,
κόκκινα αυγά μας φέρνει
κι ολόχρυσες λαμπάδες
και ύμνους και τραγούδια!
Πηγή: Μεγάλη Ανθολογία Σχολικών Ποιημάτων Μήτσου Κατσίνη, Εκδοτικός οίκος Π.Πατσιλινάκου,1962
Χριστός Ανέστη –Γ.ΒΕΡΙΤΗΣ
Καμπάνες αναστάσιμες χτυπούν αλαργινά
και μες στο ροδοφέγγισμα της χαραυγής τ' Απρίλη,
κάποιο αχολόγημα γλυκό κι ανάλαφρο περνά.
Πηδά η ψυχή μου σαν πουλί στα τρέμοντά μου χείλη,
κι ένα ψαλμό πασχαλινό χαρούμενη αρχινά.
Πηγή: Μεγάλη Ανθολογία Σχολικών Ποιημάτων Μήτσου Κατσίνη, Εκδοτικός οίκος Π.Πατσιλινάκου,1962
Ο Αναστάσιμος-Γ.ΒΕΡΙΤΗΣ
Στης εκκλησιάς τα τζαμωτά
σαν κάποιο φως λαφροπετά
και κάποι' αβέβαιη λάμψη.
Μέρας προμήνυμα γλυκό,
και ψάλλουν το χερουβικό
με την πανάρχαια τάξη.
Οι όψεις των αγίων γελούν
καθώς απάνω τους κυλούν
χαρούμενες οι αχτίνες.
Ως κι οι μορφές οι ασκητικές
που δε γελάσανε ποτές
τώρα γελούν κι εκείνες!
Στην άγια Τράπεζα, το φως
τον ήλιο ξεπερνά καθώς
χτυπά στ' άγιο Ποτήρι.
Κι ω θαύμα! μέσα του κλειστός
ο αναστημένος μου Χριστός
καλεί σε πανηγύρι.
"Ιδού θυσία μυστική..."
Και ξημερώνει Κυριακή
κι όλα γιορτάζουν τώρα.
Ο μόσχος δίνεται πολύς,
κι Εσύ, Χριστέ, με προσκαλείς
στ' ατίμητά σου δώρα.
Ποιος θα μπορούσε να το πει
πως τόσο γρήγορα οι καρποί
θα πρόβαιναν στους κλώνους;
Χαράς ανάβλυσαν πηγές
απ' τις δικές σου τις πληγές
κι απ' τους δικούς σου πόνους.
Δεύτε πιστοί! Με την καρδιά
απλή κι αθώα σαν τα παιδιά,
την πανδαισία γευθείτε.
Κι ως αναστήθηκε ο Χριστός,
όμοια-κι ο λόγος του πιστός
κι εσείς θ' αναστηθείτε.
Ανάστασή' ναι. Κι η ψυχή
δε νιώθει τώρα μοναχή
καθώς εχτές και πρώτα.
Κάποιος βαδίζει στο πλευρό,
της απαλαίνει το σταυρό,
σπογγίζει τον ιδρώτα.
Χριστός ανέστη! Το χαρτί
σκίστηκε πάνω στη γιορτή
κι ο άνεμος το πήρε.
Πάνε παλιοί λογαριασμοί,
μαύρης βλαστήμιας πειρασμοί
και λογισμέ συ,σπείρε.
Άνοιξη μπήκε για καλά
κι η θάλασσα παιζογελά
κι ανθίζουν κήποι εντός μου.
Πλάκες που στέκατε βαριές
στα μνήματα και στις καρδιές
σας έσπασε ο Χριστός μου!
Πηγή: Μεγάλη Ανθολογία Σχολικών Ποιημάτων Μήτσου Κατσίνη, Εκδοτικός οίκος Π.Πατσιλινάκου,1962
Ἀνάσταση-ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΠΕΡΑΝΤΣΑΣ
Ἡ Ἀνάσταση. Καὶ γέμισε χαρά,
λουλούδισε ἡ ψυχή μου σὰν τὸ κρίνο.
Κι ἀνοίγω τῆς λαχτάρας τὰ φτερά,
ψηλὰ μὲς στῆς αὐγῆς τὰ φωτερὰ
γαλάζιο ἕνα ἀστροφῶς κι ἐγὼ νὰ γίνω.
Ἀνάσταση. Τὰ σήμαντρα χτυποῦν.
Κι ὅλα τὰ δένδρα ἀνθίζουν πέρα ὡς πέρα.
Στὸν κόσμο αὐτὸ ἂς μάθουν ν᾿ ἀγαποῦν
ὅσοι τὸ μίσος ἔσπειραν κι ἂς ποῦν
«Χριστὸς Ἀνέστη ἐτούτη τὴν ἡμέρα».
Πηγή: http://users.uoa.gr/
Ἡ Λαμπρή -ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΠΕΡΑΝΤΣΑΣ
Νἄτην ἡ λαμπρὴ μὲ τὰ λουλούδια.
κόψετε παιδιὰ τὴν πασχαλιὰ
κι ὅλα μὲ χαρὲς καὶ μὲ τραγούδια
τρέξετε ν᾿ ἀλλάξωμε φιλιά.
Σήμαντρα γλυκὰ βαροῦν ἀκόμα
καὶ μοσχοβολοῦν οἱ ἐκκλησιές,
μόσχος τὰ φιλιὰ στὸ κάθε στόμα,
τὰ φιλιὰ τῆς ἄνοιξης δροσιές.
Πᾶμε νὰ στρωθοῦμε στὸ χορτάρι
καὶ τ᾿ ἀρνί μας ψήνεται σιγά.
Καὶ μὲ τῆς Ἀνάστασης τὴ χάρη
φέρτε νὰ τσουγκρίσουμε τ᾿ αὐγά.
Πηγή: http://users.uoa.gr/
Πάσχα-ΣΗΦΗΣ ΚΟΛΛΙΑΣ
Άστραψε και λαμποκόπησε η γη
και σφράγισε η Ανάσταση το Λόγο
φτερούγισε η ανθρώπινη ψυχή,
γοργόφτερο ταξίδεψε πουλί
στο λόγγο της ζωής όπου εδοξάστη
ευχαριστώ Σε λυτρωτή και πλάστη.
Μίση και πλάνες αν δεν έσβησαν μεμιάς
η σκέψη καταδίκασε το ψέμα
κι αναγεννήθηκεν ο κόσμος της χαράς
κι αγώνες για το λυτρωμό μες στης καρδιάς
τα βάθη, συγκλονίσανε τα στήθια,
καινούργιος ήλιος έλαμψε η αλήθεια.
Ω στην Ανάστασή σου δέξου με Χριστέ,
εμένα τον αμαρτωλό που κλαίω
τώρα στα πόδια σου σκυφτός όσο ποτέ,
κι ας ήταν ουρανόσταλτε Κλιτέ
στην Ικεσία ν' ακούσεις του αποστάτη
που' ναι Νυμφίε μου,μόνη κι Υστάτη.
Πηγή: Μεγάλη Ανθολογία Σχολικών Ποιημάτων Μήτσου Κατσίνη, Εκδοτικός οίκος Π.Πατσιλινάκου,1962
Τ'Απρίλη-ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΟΡΦΗΣ
Τι ήσυχη που ήταν φέτος η Λαμπρή!
Θαρρείς πια πως δεν γιόρταζαν ανθρώποι:
πεταλουδένιοι εσταίνοντο χοροί
στα πούπουλα,κι ευώδιαζαν οι τόποι.
Και πάνου στη χαρά τους, δροσερή
σαν τη δροσιά τ'ανθού που δεν εκόπη,
πετούσαν το'να τ'άλλο για να βρει
του κάμπου τα πουλάκια-οι χαροκόποι.
Και μεις, ω εμείς! Ποιος έβγαλε μιλιά;
ποιανού 'χάρη η καρδιά την ώρα εκείνη,
και ποιος μέσα του επήρε την ειρήνη,
του απόξω κόσμου; Έτσι είπε μια φορά
κ' Εκείνος όταν βγήκε από το μνήμα,
κι οι ανθρώποι δεν τον ένιωσαν. Τι κρίμα!
Πηγή:Μεγάλη Ανθολογία Σχολικών Ποιημάτων Μήτσου Κατσίνη, Εκδοτικός οίκος Π.Πατσιλινάκου,1962
Λαμπριάτικα μεσάνυχτα-ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΤΙΜΕΖΑΣ-ΛΑΥΡΑΣ
Πόσο μακριά μου σας θωρώ, λαμπριάτικα μεσάνυχτα,
που σαν πρωτάναψα μικρός χρυσόπλουμη λαμπάδα,
στα παιδιακίσια μάτια μου να'ρχουνται μπρος ορθάνοιχτα
τα ουράνια με τα Χερουβείμ και Σεραφείμ σα να'δα.
Σα να'δα Αγγέλων τάγματα να κατεβαίνουν΄κ' ύστερα
μέσα στα ροδοσύννεφα, στα αιθέρια πάνου πλάτια,
να συνεπαίρνουν το Χριστό κοπάδια ασπροπερίστερα
κ' εκείνος με χαμόγελο να με κοιτάει στα μάτια.
Πηγή: Μεγάλη Ανθολογία Σχολικών Ποιημάτων Μήτσου Κατσίνη, Εκδοτικός οίκος Π.Πατσιλινάκου,1962
Χριστός Ανέστη-ΦΑΝΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Στα κορφοβούνια λιώσανε οι πάγοι και τα χιόνια
ήρθαν τα ταξιδιάρικα, ξανά, τα χελιδόνια
κι η Άνοιξη λουλούδιασε της πασχαλιάς τα κλώνια.
Χριστός Ανέστη!Μια ζωή καινούργια γλυκανθίζει .
ουράνιο φως εξαίσιο την πλάση πλημμυρίζει
και ευφροσύνη ανέκφραστη το είναι μας γιομίζει.
Χριστός Ανέστη! Ολόθερμη η αγάπη ας αναβλύσει
από τα φυλλοκάρδια μας. Ειρήνη ας χαρίσει
στους πάντες΄και η φλόγα της έχθρες και μίση ας σβήσει.
Κάθε διχόνοια ας ξεχαστεί. Και όλοι μονοιασμένοι,
με μια καρδιά, με μια ψυχή και σφιχταγκαλιασμένοι,
Πάσχα τερπνό ας γιορτάσουμε και πάλι ενωμένοι.
Στο μονοπάτι της ζωής τραβώντας ταίρι-ταίρι,
εχθροί και φίλοι ας δώσουμε αδελφικά το χέρι,
Χριστός Ανέστη! Σ' όλους μας Ανάσταση προσφέρει.
Πηγή: Μεγάλη Ανθολογία Σχολικών Ποιημάτων Μήτσου Κατσίνη, Εκδοτικός οίκος Π.Πατσιλινάκου,1962
Χριστός Ανέστη-ΦΑΝΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Χριστός Ανέστη! Σήμερα, κάθε διχόνοια σβήνει.
Φούντωσε μέσα στις καρδιές ξανά η καλοσύνη
κι αδερφικά το χέρι του ο ένας στον άλλο δίνει.
Κάθ' αίσθημα ξεχάστηκε, μικρό και ταπεινό
και της αγάπης-ω χαρά!-επρόβαλε τ'αγνό
τ'αστέρι το πεντάχτινο,και πάλι φωτεινό.
Πηγή: Μεγάλη Ανθολογία Σχολικών Ποιημάτων Μήτσου Κατσίνη, Εκδοτικός οίκος Π.Πατσιλινάκου,1962
Ανάσταση...-ΦΑΝΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Οι κάμποι πρασινίσανε ,ξανάρθαν τα πουλιά
κι ακούγεται μυριόστομη ,η γλυκιά τους η λαλιά.
Μοσχοβολάει η αγράμπελη, ευωδιάζ'η πασχαλιά.
Χριστός ανέστη! έσβησε του πόνου το μαράζι...
Από μια ανείπωτη χαρά η πλάση αναγαλιάζει
κι απ 'άκρη σ' άκρη, όλ' η γη, Ανάσταση γιορτάζει.
Πηγή: Μεγάλη Ανθολογία Σχολικών Ποιημάτων Μήτσου Κατσίνη, Εκδοτικός οίκος Π.Πατσιλινάκου,1962
Χριστός Ανέστη-ΣΑΡΑΝΤΟΣ Γ.ΚΩΤΣΑΡΙΔΗΣ
Ήλιος βγαίνει στο βουνό
λες το φως το γιορτινό.
"Καλό Πάσχα!" λέει σ' όλους
και στη γη, σ' ουράνιους θόλους.
Και τ' αγέρι σιγανό
σε καθένα χριστιανό
"Καλό Πάσχα!" μουρμουρίζει
τις χαρές μας ανεμίζει.
Κάθε ανθρώπινη ψυχή
σ 'όλους στέλνει την ευχή
κι όλοι λεν: "Χριστός Ανέστη!"
-Την ευχή, παιδάκι πέστη.
Πηγή: Μεγάλη Ανθολογία Σχολικών Ποιημάτων Μήτσου Κατσίνη, Εκδοτικός οίκος Π.Πατσιλινάκου,1962
Λαμπρή-ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΛΙΑΣΙΟΣ
Λαμπρή! στα λούλουδα, στο φως, στις νύχτες τ' Απριλιού
και μες στους κήπους ,στις ψυχές ,στα χείλη του παιδιού.
Λαμπρή! στην πόρτα του φτωχού, στου πλούσιου την αυλή,
ο πόνος ο πικρός μακριά κι η θλίψη αλλού η θολή.
Λαμπρή! στα μάτια σιγανά που ξέρουν να μιλούν
και μες στων δέντρων τα κλαδιά π' ολάνθιστα λυγούν.
Λαμπρή! παντού, στον ουρανό και στ' αναμμένο το κερί,
Λαμπρή! στη θάλασσα-γυαλί, π' αστράφτει σαν φλουρί.
Λαμπρή! στα φύλλα της καρδιάς, π' ολόχρυσα γελούν,
και στις ψυχές που στους εχθρούς γλυκά χαμογελούν.
Λαμπρή! στα πέλαγα, στη γη, στα μύρια τα κλαδιά,
Λαμπρή! ω χαρά, που φτάνει, να ,στη δόλια μου καρδιά.
Πηγή: Μεγάλη Ανθολογία Σχολικών Ποιημάτων Μήτσου Κατσίνη, Εκδοτικός οίκος Π.Πατσιλινάκου,1962
Πάσχα-ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΕΛΙΩΤΗΣ
Το μήνυμα το φέρανε χιλιάδες χελιδόνια,
στο φέγγος ταξιδέψανε και στη γαλάζια μέρα
προσφέροντας την άνοιξη με τ'ανθισμένα κλώνια,
και Πάσχα, Πάσχα απλώθηκε στον κόσμο πέρα ως πέρα.
Ο δρόμος σπάρθηκε με φως, το Πάσχα να περάσει
να' ρθει στον κόσμο, κ'οι καρδιές ν'ανθίσουνε σα γιούλια,
τ'αστέρια πέσανε στη γη και γίνανε γιορτάσι
και το χορό των αστεριών τον σέρνει πρώτη η πούλια!
Πάσχα, μοσχοβολήσανε, οι ρεματιές, τα δάση,
και τα καλύβια των φτωχών γινήκανε παλάτια.
Πάσχα γιορτάζουν οι βοσκοί, Πάσχα γλεντάει η πλάση
και μιας φλογέρας ο σκοπός φέρνει δροσιά στα μάτια.
Τόση χαρά πώς να την πιεις, με το χρυσό ποτήρι;
Πώς να την πιεις, να την χαρείς και δίχως να μεθύσεις;
Ακάλεστοι βρεθήκαμε στο Θείο πανηγύρι.
-Καλό ταξίδι, λογισμέ, και πίσω μη γυρίσεις.
Πηγή: Μεγάλη Ανθολογία Σχολικών Ποιημάτων Μήτσου Κατσίνη, Εκδοτικός οίκος Π.Πατσιλινάκου,1962
Πάσχα Κυρίου-ΛΑΜΠΡΟΣ ΖΑΧΑΡΗΣ
Πάσχα Κυρίου! Στ 'Απριλιού το μυρωμένο βράδυ,
αντιλαλούν γλυκόλαλα μυριόχαρες καμπάνες
και μέσα στην ερήμωση και στο πηχτό σκοτάδι
λάμπει το φως τ'ανέσπερο,κι αχολογούν παιάνες.
Πάσχα Κυρίου! Τραγουδούν περίχαρα τ' αηδόνια,
μοσχοβολούν της άνοιξης πληθώρα τ' άγια μύρα.
Τα ξεροβόρια σώπασαν και λιώσανε τα χιόνια,
Του Λυτρωτή η Ανάσταση σκορπά χαρές πλημμύρα.
Πάσχα Κυρίου! Λυτρωμός στη γη τη σκλαβωμένη.
Της αμαρτίας γκρεμίστηκαν τα σιδερένια κάστρα,
αναρριγεί στο μήνυμα η πλάση η ναρκωμένη
φιλούν τη γην οι ουρανοί κι αναγαλιάζουν τ' άστρα.
Πάσχα Κυρίου! Απ' τη φθορά ,λαοί, λευτερωθείτε.
Του Ναζωραίου η έγερση και του θανάτου η νίκη
με της Αγάπης την Εδέμ σας κράζει να βρεθείτε
στης Νέας Ζωής τη χαραυγή απ'της νυχτιάς τη φρίκη!
Πηγή:Μεγάλη Ανθολογία Σχολικών Ποιημάτων Μήτσου Κατσίνη,Εκδοτικός οίκος Π.Πατσιλινάκου,1962
Χριστός Ανέστη-ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΠΟΛΕΤΣΗΣ
Χριστός Ανέστη Σήμερα,οι πασχαλιές
στολή γιορτής φορέσαν και πανηγυρίζουν
στον κήπο με τα χρώματα
γλυκολαλιές κι αρώματα
κι αχτίδες με τα πράσινα ακροκλώνια
παιχνιδίζουν.
Χριστός Ανέστη. Σήμερα,γιορτή χαράς
κάθε καρδιά καθώς ανθός ανοίγει στην αγάπη.
Κι είν'όλα φως
και καλοσύνη,
και χαρά,
κι είν'οι ψυχές πανάλαφρες ,με πάλλευκα φτερά.
Χριστός Ανέστη!
Πηγή:Μεγάλη Ανθολογία Σχολικών Ποιημάτων Μήτσου Κατσίνη,Εκδοτικός οίκος Π.Πατσιλινάκου,1962
Έρευνα-Επιμέλεια αφιερώματος : Αγγελική Καραπάνου
