Σαν σήμερα, στις 6 Αυγούστου 1996 έφυγε ο ποιητής Νίκος - Αλέξης Ασλάνογλου. Θα ταξιδέψουμε με πέντε μελοποιημένα ποιήματά του!
Κι αν είσαι άνθρωπος
Ποίηση: ΝΙΚΟΣ- ΑΛΕΞΗΣ ΑΣΛΑΝΟΓΛΟΥ
Μουσική: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΑΜΗΣ
Ερμηνεία: ΘΟΔΩΡΗΣ ΒΟΥΤΣΙΚΑΚΗΣ
Κι αν είσαι άνθρωπος κι αν είσαι εργοστάσιο
κι αν είσαι μια ξανθή μοντέρνα πόλη
Είσαι για μένα κούραση το βράδυ
μια μηχανή που σώπασε
μια ετοιμόρροπη φωνή
Είσαι η στάμνα μου για ένα καλοκαίρι
Πηγή: "Ποιήματα για ένα καλοκαίρι ",1963
κι αν είσαι μια ξανθή μοντέρνα πόλη
Είσαι για μένα κούραση το βράδυ
μια μηχανή που σώπασε
μια ετοιμόρροπη φωνή
Είσαι η στάμνα μου για ένα καλοκαίρι
Πηγή: "Ποιήματα για ένα καλοκαίρι ",1963
Δεν ήρθε
Ποίηση: ΝΙΚΟΣ - ΑΛΕΞΗΣ ΑΣΛΑΝΟΓΛΟΥ
Μουσική: ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΙΝΙΧΑΚΗΣ
Ερμηνεία: ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΙΝΙΧΑΚΗΣ
Γιατί τόσο θλιμμένη η μέρα
το ψιχάλισμα της κρύας βροχής
Γυμνό δωμάτιο
τραπέζι και καρέκλες
τζάμια υγρά
Στο θαμπό δειλινό
στην άδεια αίθουσα
οι τοίχοι θυμούνται και κλαίνε
Ταξίδεψε
στο ωραίο του άστρο
στη φωτεινή του τροχιά
Ας κρύψουμε τα δάκρυά μας
Να μην τα δούμε
ποτέ πια
το ψιχάλισμα της κρύας βροχής
Γυμνό δωμάτιο
τραπέζι και καρέκλες
τζάμια υγρά
Στο θαμπό δειλινό
στην άδεια αίθουσα
οι τοίχοι θυμούνται και κλαίνε
Ταξίδεψε
στο ωραίο του άστρο
στη φωτεινή του τροχιά
Ας κρύψουμε τα δάκρυά μας
Να μην τα δούμε
ποτέ πια
Πηγή: "Δύσκολος θάνατος ",1954
Θέλω λυπητερά τραγούδια καλοκαίρι μου
Ποίηση: ΝΙΚΟΣ-ΑΛΕΞΗΣ ΑΣΛΑΝΟΓΛΟΥ
Μουσική: ΓΙΟΥΛΑ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Ερμηνεία: ΜΑΡΙΑ ZOTTELE- ΦΑΡΙΔΗ
Θέλω λυπητερά τραγούδια καλοκαίρι μου
καυτό σακατεμένο μου διαμάντι
γυμνό κορμί της θάλασσας που έπαιξες
χορδές του αέρα μέσα στα μαλλιά μου
Θέλω λυπητερά τραγούδια καλοκαίρι μου
ηλεκτρισμένα μάτια στο σιργιάνι
η μουσική στα σφαιριστήρια της αγάπης
το πυροτέχνημα τού ήλιου στη φωνή μου
Κατεδαφίζονται τα καλοκαίρια στη σειρά
όσο παλιώνω
καυτό σακατεμένο μου διαμάντι
γυμνό κορμί της θάλασσας που έπαιξες
χορδές του αέρα μέσα στα μαλλιά μου
Θέλω λυπητερά τραγούδια καλοκαίρι μου
ηλεκτρισμένα μάτια στο σιργιάνι
η μουσική στα σφαιριστήρια της αγάπης
το πυροτέχνημα τού ήλιου στη φωνή μου
Κατεδαφίζονται τα καλοκαίρια στη σειρά
όσο παλιώνω
Υστεροφημία
Ποίηση: ΝΙΚΟΣ-ΑΛΕΞΗΣ ΑΣΛΑΝΟΓΛΟΥ
Μουσική: ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΤΡΟΥΒΑΣ
Ερμηνεία: ΕΡΗ ΜΑΝΟΥΡΑ
Είπες, κάποτε αυτά τα ποιήματα θ’ αγαπηθούν πολύ
θα τοιχοκολληθούν, να τα διαβάσουν όλοι.
Μια μέρα θα υγράνουν μάτια και χείλη
θα διαβαστούν κάτω από φανοστάτες, σε βροχερές συνελεύσεις.
Τέλος, καθώς πολλούς θα τυραννήσουν, θα καούν
ή θα ταφούν σε ανήλια σπουδαστήρια – κι είπες πάλι
ίσως ο άνεμος μιας δροσερής αυγής να τα σκορπίσει
θα τοιχοκολληθούν, να τα διαβάσουν όλοι.
Μια μέρα θα υγράνουν μάτια και χείλη
θα διαβαστούν κάτω από φανοστάτες, σε βροχερές συνελεύσεις.
Τέλος, καθώς πολλούς θα τυραννήσουν, θα καούν
ή θα ταφούν σε ανήλια σπουδαστήρια – κι είπες πάλι
ίσως ο άνεμος μιας δροσερής αυγής να τα σκορπίσει
Πηγή: " Νοσοκομείο εκστρατείας ",1972
Προσευχή
Ποίηση: ΝΙΚΟΣ-ΑΛΕΞΗΣ ΑΣΛΑΝΟΓΛΟΥ
Μουσική: ΧΡΗΣΤΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Ερμηνεία: ΧΡΗΣΤΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Πρίγκηπα, χρειάζομαι χρήματα, κι άλλα χρήματα
Σ' έναν κόσμο που αλλάζει αδίστακτα χρειάζομαι χρήματα
Για να σε κερδίσω δε θα 'φταναν όλα τα τραγούδια της γης
Xρειάζομαι πολλά, πάρα πολλά μπορώ να σου πω
Aυτά τ' ανθοκήπια, κι αυτές οι πισινές, κι αυτά τα υδρόβια
Μες στα δωμάτια που μας προσμένουν χρειάζονται χρήματα
Χρειάζομαι τόσα λεφτά για τσιμέντο και χάλυβα κι όλη τη θάλασσα
Χρειάζομαι φως από πικρό αμμοχάλικα, α, Πρίγκηπα
Κι είμαστε τόσο, μα τόσο φτωχοί
Χρειάζομαι χρήματα να γεννηθώ σαν κι εσένα απαράλλαχτος
Το ήρεμο γαλάζιο τοπίο στα μάτια σου χρειάζεται χρήματα
Τα μισάνοιχτα χείλη σου και το άσκεφτο ανάβλυσμα
Η ανώφελη άγνοια χρειάζεται χρήματα
Nα παγιωθεί
Άρχοντα, δε νιώθω πια τίποτε για σένα
Το παιχνίδι μας δεν αλλάζει τα καθορισμένα βήματα
Xρειάζομαι χρήματα για να μεταμορφώσω ένα χερσότοπο
Σε πανδαιμόνιο μουσικής
Σ' έναν κόσμο που αλλάζει αδίστακτα χρειάζομαι χρήματα
Για να σε κερδίσω δε θα 'φταναν όλα τα τραγούδια της γης
Xρειάζομαι πολλά, πάρα πολλά μπορώ να σου πω
Aυτά τ' ανθοκήπια, κι αυτές οι πισινές, κι αυτά τα υδρόβια
Μες στα δωμάτια που μας προσμένουν χρειάζονται χρήματα
Χρειάζομαι τόσα λεφτά για τσιμέντο και χάλυβα κι όλη τη θάλασσα
Χρειάζομαι φως από πικρό αμμοχάλικα, α, Πρίγκηπα
Κι είμαστε τόσο, μα τόσο φτωχοί
Χρειάζομαι χρήματα να γεννηθώ σαν κι εσένα απαράλλαχτος
Το ήρεμο γαλάζιο τοπίο στα μάτια σου χρειάζεται χρήματα
Τα μισάνοιχτα χείλη σου και το άσκεφτο ανάβλυσμα
Η ανώφελη άγνοια χρειάζεται χρήματα
Nα παγιωθεί
Άρχοντα, δε νιώθω πια τίποτε για σένα
Το παιχνίδι μας δεν αλλάζει τα καθορισμένα βήματα
Xρειάζομαι χρήματα για να μεταμορφώσω ένα χερσότοπο
Σε πανδαιμόνιο μουσικής
Πηγή: "Ωδές στον Πρίγκιπα", 1981