15 Οκτωβρίου. Διεθνής ημέρα αγρότισσας. Θ'απολαύσουμε ένα ποίημα-ύμνο στην αγροτική ζωή του Γεωργίου Αθάνα. "Αγροτική νοσταλγία"!
Αγροτική νοσταλγία-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣ
Του κάκου αναζητώ σ'εσάς,προγόνοι,
τ'όνομα του φτωχού της γης εργάτη,
που ευλαβικά τη χειρολάβα εκράτη
κι η μοναχή χαρά του ήταν να οργώνει...
Πρόγονε ταπεινέ,που το καυχιέμαι,
πως με το αλέτρι σου έζησες μονάχα,
απ'τη δική σου εγώ τη ρίζα τάχα
ολόισα,κορφινό κλαδί,κρατιέμαι.
Δεν ξέρω τ'όνομά σοου και τον τόπο,
πόχυσες τον ιδρό σου δεν ορίζω,
μα βαθιά μου κοιτώ και σ'αντικρίζω,
μιαν αρχοντιά να υψώνεις με τον κόπο.
Τα οργωμένα χωράφια είναι για μένα
ο σεβαστός σου τάφος΄ αλαργεύω
από τον κόσμο κι εκεί σε μνημονεύω
με καθαρή καρδιά,ξάστερη φρένα.
Όπου της γης τα στέρνα έχουν φτωχύνει
απ'τις σπορές-δικό σου τρόπαιο!-κι όπου
δεν έχει στάξει ακόμα ιδρός ανθρώπου
κληρονομιά σου για μένα είν'εκείνη!
Στ'αξεχέρσωτ'αγρίδια όταν πλανιέμαι,
θαρρώ,πως με βαραίνει μια κατάρα,
αλλ'άκου της καρδιάς μου τη λαχτάρα,
τον κακό κληρονόμο σχώρεσέ με!
Δεν μπορώ να'βρω πια το μονοπάτι,
που στα παρθενοτόπια θα με βγάλει
κι ολόισια θα με φέρει στη μεγάλη
χαρά του ταπεινού της γης εργάτη.
Τους κάμπους του χαρτιού καθώς οργώνω,
κολίγος τάχα δύστυχος,δεν έχω
άλλη ελπίδα,που κοντά της να τρέχω
και της καρδιάς τους πόνους ν'αλαφρώνω,
παρά να ιδώ μια μέρα ο πρώτος γιος μου
περήφανα τη μάνα γη να οργώνει
και σόι αρχοντικό να θεμελιώνει
στη δίκαιη τάξη ενός καινούργιου κόσμου.
Πηγή: Μεγάλη σχολική ποιητική ανθολογία Σταύρου Ζήγου,Εκδόσεις Μητρέλη,Πάτραι
