Σήμερα, φιλοξενώ στην ιστοσελίδα μου μια σημαντική εργάτρια του λόγου. Έχει εκδώσει ένα μυθιστόρημα,δύο ποιητικές συλλογές και δυο δισκογραφικές δουλειές με δικούς της στίχους. Είναι η Βέρα Βασιλείου-Πέτσα και την ευχαριστώ πολύ για αυτή τη συνέντευξη.
-Βέρα μου, πότε ξεκίνησες να γράφεις;
Στην τετάρτη Δημοτικού σκάρωσα τα πρώτα μου ποιηματάκια, στο Γυμνάσιο τα πρώτα μου τραγουδάκια σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο. Εμφανίστηκα στα Γράμματα το 2006 με πεζογράφημα, το 2011 με ποίηση, και στην στιχουργική το 2015 με τον δίσκο ‘’Βορεινό παράθυρο’’. Πρόσφατα κυκλοφόρησε η δεύτερη δισκογραφική μου δουλειά με τίτλο ‘’ Ένας καιρός αντάρτης’’.
- Υπάρχουν κάποιοι στιχουργοί που λειτούργησαν στη συνείδησή σου ως πρότυπα;
Έχουμε πολλούς καλούς στιχουργούς, τόσο η παλιότερη γενιά, όσο και η νεώτερη αυτών, επηρεάζει συνειδητά, ή ασυνείδητα, τη γραφή μου. Αγάπησα ιδιαίτερα τον Γκάτσο, τον Ελευθερίου, τον Βίρβο, τον Γκούφα, τον Παπαδόπουλο, τον Δασκαλόπουλο, τον Ρασούλη,τον Τριπολίτη, λάτρεψα τον Άλκη Αλκαίο και τον Ερρίκο Θαλασσινό. Από τους νεώτερους, την Νικολακοπούλου, τον Γκανά, τον Φασουλά, τον Λέντζο, τον Ιωάννου, την Φωτάκη. Τα θεμέλιά μου είναι οι ποιητές μας και οι παραδοσιακοί στίχοι, οι οποίοι υπήρξαν και τα πρώτα μου ακούσματα, γι 'αυτό με επηρέασαν βαθύτατα.
- Ποια είναι κατά τη γνώμη σου τα στοιχεία μιας καλής συνεργασίας συνθέτη και στιχουργού; Έχεις χτίσει τέτοιες συνεργασίες;
Είναι η λεγόμενη ιδιοσυγκρασιακή χημεία, ή αλλιώς, η κοινή αισθητική, οι ίδιοι κώδικες μουσικής συνομιλίας, να συνάδει η μελωδική γραμμή τους με την ποιότητα και τον ρυθμό του λόγου σου. Είχα την τύχη και στις δυο δισκογραφικές μου εργασίες, να συνεργαστώ με σπουδαίους και καταξιωμένους συνθέτες, τόσο της παλιότερης γενιάς ( Χρήστος Λεοντής, Λίνος Κόκοτος, Μιχάλης Τερζής), όσο και της σύγχρονης (Μανόλης Ανδρουλιδάκης, Νεοκλής Νεοφυτίδης, Αντώνης Παπαγγελής, Πάνος Μπούσαλης). Ζυμώθηκε μια σχέση μεταξύ μας, με άξονα την αλληλοεκτίμηση της Τέχνης μας .
- Τι σε ενοχλεί στον χώρο της μουσικής ‘’πιάτσας’’ ;
Από τους στιχουργούς και τους συνθέτες με ενοχλεί η απαξιωτική συμπεριφορά κάποιων ‘’αναγνωρισμένων’’ προς τους νέους δημιουργούς και βέβαια, άλλο τόσο με ευχαριστεί η ταπεινοφροσύνη κάποιων, που τους πλησιάζεις εύκολα, σε ενθαρρύνουν, σε συμβουλεύουν, σε παροτρύνουν να προχωρήσεις, σε ‘’αναγνωρίζουν’’. Εκείνο, όμως, που με πικραίνει περισσότερο, είναι το ‘’καθεστώς’’ των ραδιοφωνικών σταθμών. Κάνει διακρίσεις και αισχρές ‘’συναλλαγές’’, μη δίνοντας βήμα σε ικανούς συνθέτες, στιχουργούς και ερμηνευτές ( πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όπως η Κρατική Ραδιοφωνία και κάποια επαρχιακά ραδιόφωνα). Ούτε, καν, μπαίνουν στον κόπο ν΄ ακούσουν τη δουλειά σου!
- Τι σε κάνει να ελπίζεις στον χώρο της μουσικής τέχνης ;
Το γεγονός που, ενώ ζούμε σε εποχή ανύπαρκτης βιομηχανίας τραγουδιού, οι δημιουργοί γράφουν ωραία τραγούδια, επιμένουν και παλεύουν (οι περισσότεροι ιδίοις αναλώμασι ) μέσα σ’ αυτή την ανισότητα παραγωγής και μέσων προβολής, να κοινωνήσουν το έργο τους. Ελπίζω, πως κάποια στιγμή το Υπουργείο Πολιτισμού ( που διατείνεται πως ο πολιτισμός μιας χώρας είναι η βαριά του βιομηχανία), θα διαθέσει ένα οικονομικό κονδύλι για το ελληνικό τραγούδι, να μπορέσει να ξεχωρίσει από τα σκουπίδια, να σταθεί όρθιο και με αξιοπρέπεια.
- Συνήθως, οι άγνωστοι δημιουργοί δύσκολα καταφέρνουν να δώσουν τα τραγούδια τους σε γνωστά ονόματα του τραγουδιού. Γιατί πιστεύεις πως συμβαίνει αυτό;
Είναι αλήθεια ότι υπάρχει μια δυσκολία ως προς αυτό, αλλά –ευτυχώς-δεν αρνούνται όλοι. Αν τους αρέσει η μουσική και ο στίχος, δέχονται. Ενίοτε, δεν βοηθούν και οι συνθήκες (συμβόλαια, ατυχής συγκυρία με το διάστημα ετοιμασίας προσωπικού τους δίσκου, χρονικό διάστημα με πολλές συμμετοχές τους, κ.λπ.). Υπάρχουν και οι θλιβερές εξαιρέσεις τραγουδιστών, οι οποίοι ‘’κυνηγάνε’’ το εμπορικό τραγούδι και όχι το βραδυφλεγές που υπηρετούν οι συνεργάτες μου κι εγώ, και με τον τρόπο τους αρνούνται.
- Εσύ ποιες δυσκολίες αντιμετώπισες στη διαδρομή σου ;
Προσωπικά, δεν αντιμετώπισα ιδιαίτερες δυσκολίες. Ευτύχησαν , η ποίηση και οι στίχοι μου, να ερμηνευτούν από καταξιωμένους τραγουδιστές ( Νένα Βενετσάνου, Παντελής Θαλασσινός, Βασίλης Σκουλάς, Λάκης Χαλκιάς, Λιζέτα Καλημέρη, Κώστας Θωμαϊδης, Αργυρώ Καπαρού, Βασίλης Γισδάκης, Ερωφίλη, Ιωάννα Φόρτη, Πάνος Μπούσαλης,Βασίλης Κορακάκης,Δέσποινα Ραφαήλ). ‘Όμως, δεν είναι στόχος μου η συνεργασία με μεγάλους συνθέτες και ερμηνευτές, το τραγούδι είναι έκφραση, μεράκι και μου αρκεί να γίνεται ένα ωραίο πάντρεμα στίχου, μουσικής και ερμηνείας κι ας είναι άγνωστοι οι συντελεστές. Δυσκολία αντιμετώπισα στη διαδρομή της εγγραφής του δίσκου.(πολλοί συνθέτες, πολλοί ερμηνευτές, πολλοί μουσικοί, πολύ άγχος για το καλύτερο, αγωνία, διάθεση χρόνου και τρέξιμο).
- Θες να μοιραστείς μαζί μας μια πολύ δυνατή καλή στιγμή στην πορεία σου που τη θυμάσαι με συγκίνηση;
Η στιγμή που πρωτοάκουσα μελοποιημένους στίχους μου. ‘Ηταν το τραγούδι μου ‘’Καθρέφτης’’ σε μουσική του μεγάλου μελωδού Λίνου Κόκοτου με τη φωνή του εξαιρετικού Πάνου Μπούσαλη. Αυτή η συγκίνηση θα με ακολουθεί πάντα.
- Πες μου δυο λόγια για την τελευταία σου δουλειά. Με τι θέματα καταπιάνεσαι και τι μουσικές φόρμες συναντάμε σ’ αυτή ;
Είναι πολυθεματική. Από μια ωδή στον αγαπημένο μου ποιητή Φ.Γκ.Λόρκα, μέχρι την πίκρα της προσφυγιάς και της απώλειας, από την οργή για τον σύγχρονο φασισμό, μέχρι τις υπαρξιακές αναζητήσεις , για να φτάσω στο αρχέγονο στοιχείο της ύπαρξης του ανθρώπου, τον Έρωτα, προεξάρχοντα σε όλα σχεδόν τα τραγούδια μου. Οι ρυθμοί είναι ποικιλόμορφοι , λαϊκά, ζεϊμπέκικα, μπαλάντες, επικολυρικά κι άλλα, σχεδόν, αφηγηματικά.
- Πώς προέκυψε ο τίτλος ‘’ Ένας καιρός αντάρτης’’ ;
Ο τίτλος είναι μια αλληγορία που ανοίγει ‘’πόλεμο’’ με την ζοφερή κοινωνική πραγματικότητα. Δεν θα προβώ σε επεξηγήσεις, για να εισπράξει ο κάθε ακροατής με τις δικές του προσλαμβάνουσες τη σημασία αυτής της φράσης, η οποία –άλλωστε- εμπεριέχεται μέσα στο ομώνυμο τραγούδι και νοηματοδοτεί καταστάσεις.Θεωρώ, Αγγελική μου, ότι τα πάντα γύρω μας και μέσα μας είναι θέμα ιδεολογίας.
-Ποια μουσικά σου όνειρα θα ήθελες να πραγματοποιήσεις σε κάποια χρόνια;
Να έχω δημιουργήσει τραγούδια και συνεργασίες που θα μείνουν στον χρόνο.
- Σ’ ευχαριστώ πολύ για την όμορφη αυτή κουβέντα.
Κι εγώ σ’ ευχαριστώ για τη φιλοξενία!
