Σήμερα έχω τη χαρά να συνομιλώ με τον Βασίλη Ανδρικόπουλο, έναν ταλαντούχο τραγουδοποιό με δυο δισκογραφικές δουλειές και αρκετά σκόρπια τραγούδια στο ενεργητικό του,έναν ακούραστο εργάτη του τραγουδιού ψυχής. Για να τον γνωρίσουμε καλύτερα!
Συνέντευξη: Αγγελική Καραπάνου
-Βασίλη μου, ήταν παιδικό σου όνειρο ν’ασχοληθείς ενεργά με τη μουσική;
Από μικρό παιδί θυμάμαι ότι αγαπούσα πολύ την μουσική και σιγοτραγουδούσα την " Άρνηση "των Σεφέρη-Μίκη, και την "Αθήνα" των Γκάτσου -Μάνου.
-Ανήκεις στους αυτοδίδακτους μουσικούς ή στα άτομα που ακολούθησαν τον δρόμο του ωδείου στην εκμάθηση της μουσικής;
Ανήκω κυρίως στους αυτοδίδακτους μουσικούς με μικρή θητεία στο Εθνικό Ωδείο.
-Τι όργανα παίζεις;
Κλασική κιθάρα που υπεραγαπώ, αλλά νιώθω και τον ήχο των λαϊκών οργάνων.
-Πότε μπήκες στη διαδικασία να σκαρώσεις τα πρώτα σου τραγούδια;
Στην εφηβεία μου, όταν ήμουν μαθητής στο Ωδείο και πρωτονιώθω μια έντονη εσωτερική μου επιθυμία.
-Γράφεις και στίχο και μουσική. Από ποιο ξεκινάς συνήθως;
Και από τα δυο γιατί και τα δυο είναι το θεμέλιο των τραγουδιών.
- Υπάρχει κάποιο από τα δύο συστατικά στοιχεία του τραγουδιού που σε δυσκολεύει περισσότερο;
Όχι γιατί και τα δυο είναι δύσκολα και απαιτητικά.
- Αν ήθελες να μας μιλήσεις για τα πρότυπά σου στη στιχουργική και τα πρότυπά σου στη σύνθεση ποια ονόματα θα σου έρχονταν αμέσως στο μυαλό;
Δεν υπάρχουν πρότυπα, υπάρχει ένα σύνολο συγκινήσεων.Εγώ συγκινούμαι και με τον Ελύτη και με τον Βίρβο και με τον Μπετόβεν και με τον Τσιτσάνη και με το δημοτικό μας τραγούδι.
-Σε ποιον άνθρωπο δείχνεις πρώτα ένα καινούργιο σου τραγούδι;
Τα δείχνω πρώτα στον εαυτό μου, που τον μετατρέπω σε έναν απλό ακροατή, μετά στον γιο μου τον Βαγγέλη που μου κάνει εξαιρετικές και εύστοχες παρατηρήσεις και σε φίλους.
- Κάνοντας μια ανασκόπηση των τραγουδιών που έχεις γράψει μέχρι τώρα έχεις γράψει κυρίως για θέματα που απασχολούν τη δική σου ζωή, τη ζωή κάποιου τρίτου(τραγούδια ρόλοι), ή του συνόλου (κοινωνικά);
Τα θέματά μου είναι από όλα, από τα πιο απλά έως τα πιο δύσκολα γεγονότα. Από ένα βιβλίο που θα διαβάσω και θα με συγκινήσει . π.χ. Διάβασα τη Γυναίκα της Πάτρας, το εκπληκτικό βιβλίο του Γιώργου Χρονά πριν πολλά χρόνια, το οποίο εξιστορεί τη ζωή της Πανωραίας και έφτιαξα ένα λαϊκό τραγούδι με τον ίδιο τίτλο, το οποίο άκουσε ο κύριος Χρονάς και μου είπε ότι είναι πολύ ενδιαφέρον ."Είναι μια εκδοχή που δεν είχα σκεφτεί". Επίσης η περιπλάνησή μου κάπου μπορεί να γίνει ένα τραγούδι.
- Ξέρω πως το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου είχες ένα σταθερό επάγγελμα, ήσουν υπάλληλος τράπεζας. Μια καλλιτεχνική φύση καταπιέζεται σε ένα επάγγελμα άσχετο με την τέχνη; Πώς αισθανόσουν εσύ;
Αισθανόμουν καλά γιατί είχα κατανοήσει τις ανάγκες της καθημερινής ζωής και το πόσο σπουδαίο είναι να είσαι αυτόνομος και αυτάρκης από πολύ μικρή ηλικία, δηλαδή εργαζόμουν για τα προς το ζην και τον ελεύθερο χρόνο μου ασχολιόμουν με ό,τι αγαπούσα.
- Το ότι έκανες μια άλλη δουλειά βοήθησε ή πήγε πίσω τη σχέση σου με τη μουσική;
Μάλλον με βοήθησε γιατί αυξανόταν η εσωτερική μου ανάγκη να εκφράσω τις εμπειρίες και τα βιώματά μου και ως θεατής και ως συμμετέχων στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
- Στην προσπάθειά σου να βγάλεις τα τραγούδια σου προς τα έξω βρήκες συμπαραστάτες, κλειστές πόρτες αδιαφορίας, ή ανταγωνιστές που σου έβαζαν τρικλοποδιές ;
Ναι, βέβαια βρήκα εμπόδια και κλειστές πόρτες την εποχή των δισκογραφικών εταιριών πριν την τωρινή κατάρρευση. Και είχα ήδη κατανοήσει ότι έπρεπε να είσαι μέσα σε ένα κλειστό κλαμπ διάφορων παρεών, παραγωγών ,στελεχών κτλ, να παρακαλάς τον κάθε παραγωγό να ακούσει την δουλειά σου κι αν σου απαντήσει, δηλαδή κάτι ξένο με τον δικό μου χαρακτήρα. Άκουγα όμως πολύ καλά λόγια που καταλάβαινα ότι δεν είναι ψεύτικα από εν δυνάμει συναδέλφους μου, γνωστούς τραγουδοποιούς. Αν υπήρχαν άλλοι που μου έβαλαν τρικλοποδιές; Και βέβαια θα υπήρξαν, όπως υπάρχουν παντού.
-Φθάνουμε κάποια στιγμή στο 2015, στην έκδοση της πρώτης σου δισκογραφικής δουλειάς , με τον τίτλο «Στη μοναξιά της εξορίας σου», αφιερωμένη στον Μίκη Θεοδωράκη. Πώς προέκυψε αυτή η δουλειά και τι πραγματεύεται;
Το 2015 κυκλοφόρησε από τον Μετρονόμο το πρώτο έργο μου, «Στην μοναξιά της Εξορίας σου». Αναφέρεται στη ζωή και το έργο του Μίκη Θεοδωράκη, που τον αγαπά σχεδόν όλη η Ελλάδα και ο καθένας δείχνει την αγάπη του με ό,τι μπορεί. Εγώ έδειξα την αγάπη μου, η οποία χρονολογείται από την παιδική μου ηλικία με αυτό το έργο, αφού είχα διαβάσει την πεντάτομη αυτοβιογραφία του. Μακάρι να μπορούσα να κάνω ένα ολόκληρο έργο και για την άλλη αγάπη μου τον Μάνο Χατζιδάκι, ή έστω ένα τραγούδι.
- Στη δεύτερή σου δισκογραφική δουλειά «Νύχτα του κόσμου ατέλειωτη»,που κυκλοφόρησε το 2017,σε βλέπουμε και σε ρόλο ερμηνευτή. Πες μας λίγα λόγια γι’αυτό το άλμπουμ. Τι θεματολογίας κομμάτια συναντάμε εδώ;
«Νύχτα του κόσμου ατέλειωτη», αναφέρεται στην πολλαπλή και παρατεταμένη παρακμή της εποχής μας. Η παρακμή είναι σαν μια αρρώστια, στην αρρώστια δεν υπάρχει χαρά, υπάρχει θλίψη και περίσκεψη. Στον άρρωστο δεν τραγουδάς χαρούμενα τραγούδια αλλά του συμπαρίστασαι στο δράμα του ομοιοπαθητικώς. Αυτό τον προορισμό έχουν αυτά τα τραγούδια μου. Τώρα γιατί τα τραγούδησα εγώ; Είναι απλό.Δεν μου ταιριάζει να ψάχνω, να δείχνω σε επώνυμους τραγουδιστές τα τραγούδια μου και να περιμένω να μου απαντήσουν μετά από πέντε ή έξι μήνες, αν θέλουν ή όχι. Είναι μια άκρως υποτιμητική διαδικασία που δεν ταιριάζει στον χαρακτήρα μου και τέλος πάντων ας ψάξουν αυτοί να βρουν τα αληθινά τραγούδια και όχι το έτοιμο χρήμα ή την έτοιμη δόξα.
- Στην εποχή μας, για να κυκλοφορήσει μια δισκογραφική δουλειά πρέπει να αναλάβει την παραγωγή και την προβολή ο δημιουργός ή ο ερμηνευτής. Εσύ που έχεις αναλάβει στα έργα σου αυτό τον ρόλο ,στο πέρας του ταξιδιού αισθάνθηκες ολοκλήρωση ή απογοήτευση;
Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Αισθάνομαι ότι κάνω κάτι με εντιμότητα και προσωπική ευθύνη, θα μπορούσα να πω και γενναιότητα, σε σχέση με άλλους που ευνοήθηκαν πολλαπλώς π.χ οικονομικά, προβολή, προώθηση, από την στήριξη μιας εταιρίας στα πρόσφατα χρόνια.
-Σε προηγούμενες δεκαετίες βλέπαμε δημιουργούς να έχουν καταθέσει εκατοντάδες σημαντικά τραγούδια, που πολλά έμειναν διαχρονικά. Πιστεύεις πως στην εποχή μας δεν υπάρχουν τέτοια ταλέντα ή δεν είναι εύκολο να βγάλουν τόσα πολλά πράγματα και να προβληθούν αφού είναι η εποχή των ανεξάρτητων παραγωγών;
Μετά τον καταστροφικό Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, σιγά σιγά άρχισε μια άνοιξη σε παγκόσμιο επίπεδο σε όλους τους τομείς, στις επιστήμες, στις τέχνες και στο τραγούδι. Από την δεκαετία του '80,'90 και μετά ήρθε η αποδόμηση και παρακμή και ανατράπηκαν όλες οι αξίες, το ίδιο και στο τραγούδι. Επομένως ακόμα κι αν υπάρχουν ωραία έργα ή τραγούδια, χάνονται μέσα στον ορυμαγδό, άρα τώρα μόνοι τους οι άνθρωποι πρέπει να τα ψάχνουν και να τα ανακαλύπτουν.
- Ποια είναι τα σχέδιά σου για το εγγύς μέλλον;
Να φτιάχνω ωραία τραγούδια, όποτε υπάρχει λόγος να φτιαχτούν. Ήδη κυκλοφόρησε πρόσφατα, στο youtube ένα τραγούδι με τίτλο « Τα ωραιότερα τραγούδια", που ερμηνεύει ο Νίκος Ανδρουλάκης, με στίχους του Δημήτρη Σχοινοπλοκάκη. Επίσης είναι έτοιμο και θα αναρτηθεί στο youtube ένα άλλο τραγούδι που ερμηνεύει η Αλίκη Ζωγράφου, κόρη του Γιώργου Ζωγράφου ,σε ποίηση του Ηλία Παπακωνσταντίνου και εύχομαι κάποια στιγμή να δισκογραφήσω και το τραγούδι που έχω κάνει για τον Μάνο Χατζιδάκι.
-Σ'ευχαριστώ Βασίλη μου για όσα μοιράστηκες μαζί μας!
Θέλω αγαπητή Αγγελική θερμά να σε ευχαριστήσω, για την φιλοξενία σου και να σου ευχηθώ καλή δύναμη στην ωραία προσπάθεια που κάνεις.
