Σήμερα θα δούμε την ιστορία που κρύβεται πίσω από το τραγούδι "Ταξιδιώτης του ονείρου". Τις αναζητήσεις του ανθρώπου που ονειρεύεται,πορεύεται,απογοητεύεται και συνεχίζει το ατέρμονο ταξίδι του! Ο λόγος στον στιχουργό Γιώργο Κρέπη!
Ταξιδιώτης του ονείρου
Η μοναξιά του ανθρώπου δεν είναι παρά ο φόβος του για την ζωή
Ευγένιος Ο Νιλ
Αυτή η, τόσο μικρή σε λέξεις αλλά τόσο βαθιά σε νόημα, φράση εμπεριέχει θα έλεγα όλο αυτό που κατέθεσα γράφοντας αυτούς τους στίχους. Μια ζωή που γειτονεύει τόσο λίγο με το όνειρο, με όλα αυτά που ζούμε κάθε στιγμή, αγνοώντας πολλές φορές την σπουδαιότητα αλλά κυρίως την μοναδικότητά τους. Κλεισμένοι στα, συναισθηματικά κυρίως, Βαγόνια του εαυτού μας. Η μοναξιά που μετουσιώνεται σε τρόπο "ζωής "στερεί από όλους μας το αναφαίρετο δικαίωμα και προνόμιο της αγάπης, της συντροφικότητας και κάθε αρετής που περικλείει η ανθρώπινη ύπαρξη. Αυτό το τραγούδι είναι λοιπόν όχι μια κραυγή, αλλά ένα κάλεσμα στον εαυτό μας αρχικά, αλλά και σε κάθε βλέμμα που συναντάμε, ώστε η πεμπτουσία να γίνει όραμα και πραγματικότητα. Όλοι είμαστε ταξιδιώτες ενός ονείρου, αρκεί να το χρωματίσουμε και να μην το μετρήσουμε…
Γιώργος Κρέπης
Ταξιδιώτης του ονείρου
Στίχοι: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΡΕΠΗΣ
Μουσική: ΚΩΣΤΑΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
Ερμηνεία: ΜΑΡΙΟΣ ΚΩΣΤΟΓΛΟΥ
Στα βαγόνια της πόλης
σεργιανίζω τα βράδια,
μα τα βρίσκω ρημάδια
Στα βαγόνια της πόλης
είναι άδειες οι θέσεις,
θλιβερές αντιθέσεις
Μια ζωή στα βαγόνια
που δεν έχουν σταθμούς,
ταξιδιώτης του ονείρου
που δεν έχει αριθμούς
Στα βαγόνια της πόλης
οι καρδιές δεν χτυπάνε,
πάρα μόνο πονάνε
Στα βαγόνια της πόλης
τα παιδιά πια δεν μιλάνε,
λυπημένα κοιτάνε
Μια ζωή στα βαγόνια
που δεν έχουν σταθμούς,
ταξιδιώτης του ονείρου
που δεν έχει αριθμούς
Στα βαγόνια της πόλης
με ζητούν στη γωνία,
στα φτηνά τα πορνεία
Στα βαγόνια της πόλης
με μια τρύπια πεντάρα,
για λαθραία τσιγάρα
Μια ζωή στα βαγόνια
που δεν έχουν σταθμούς,
ταξιδιώτης του ονείρου
που δεν έχει αριθμούς
Δίσκος: Ταξιδιώτης του ονείρου...σε ένα σύννεφο
