Θα δούμε τρία πολύ όμορφα ποιήματα του Άρη Ορφανίδη! "Εκποίηση", "Διώκεται η μνήμη","Λάθασσα"!
Εκποίηση
Κάτω στο λιμάνι οι γιάπηδες πουλάν τη θάλασσα
Αυτή που
Έπνιγε τη θλίψη της άνυδρης στεριάς τους
Giù al porto i guai vendono il mare lei che soffocava il dolore della loro terra arida
Διώκεται η μνήμη
Την κατηγόρησαν πως ήταν βασανιστική
Τους γέμιζε με τύψεις
Της πρόσαψαν πώς ήταν αδυσώπητη
Τους θύμιζε ευθύνες
Την κατηγόρησαν πως ήταν πατρική
Τους ήθελε αλύγιστους
Στο τέλος παραδέχθηκαν πως ήταν έτοιμη να τους καταδικάσει η ίδια
Κι αυτοί απλώς την πρόλαβαν
Η μνήμη διώκει όταν διώκεται
Ακούστηκε στην άκρη της αιθούσης
Λάθασσα
Τι ψιθυρίζεις απέραντο γαλάζιο;
Ψιθυρίζω όσα οι άνθρωποι έπνιξαν μέσα μου
Ρηχή ήμουν κάποτε.. το ξέρεις... για να βαθαίνει η αρετή των ανθρώπων
Μα των ψυχών οι άγκυρες με βάθυναν
Κι ο βυθός μου γέμισε με ιδρώτα ναυτικών και δάκρυα άξιων γυναικών ξοπίσω
Δεν είναι νερά αυτά- γελάστηκα- είναι ο πόνος των ανθρώπων
Που τα καράβια πάνω του το αύριο χαράζουν
