Θα δούμε έντεκα ανέκδοτα ποιήματα του λογοτέχνη κι εκπαιδευτικού Κυριάκου Στυλιανού! Όλα μοναδικά!
Ξέμπαρκος στίχος
Αργά χτες το βράδυ
συνάντησα ένα ξέμπαρκο στίχο καθώς άσθμαινε
ατημέλητος, ειλικρινής και αμετανόητος
σε γενναιόψυχους, πυκνούς διαδρόμους
Πώς είσαι; τον ρώτησα για να τσεκάρω τη στάθμη
των συναισθημάτων του
Πώς νιώθεις;
Μόλις έχω ξεπετάξει από πάνω μου
ένα καινούριο φιλολογικό κουστούμι
να' το επιπλέει στο ποτάμι
μου απάντησε εκείνος με συγκίνηση.
Κερί στο καντήλι
Κάθε που σχολνούσαμε πηγαίναμε απ' εκεί
ανάβαμε το κερί στο καντήλι του και φεύγαμε
Μέσα μας όμως ήταν σαν να πάλευε μαζί μας εκείνος
Πάψτε πια να με επισκέπτεστε μας είπε μια μέρα
ξεριζώστε απ' το μυαλό πως κάποτε έφυγα από κοντά σας
Ένα βράδυ όμως έγινε το θαύμα
βρήκαμε το κερί του αναμμένο κι εκείνον ολόρθο να μας περιμένει
Τρομάξαμε, δεν ξέραμε τι να του πούμε
τι είναι η ζωή και τι ο θάνατος δεν είχαμε καμιά απάντηση
για να του δώσουμε
Δεν υπάρχει θάνατος
αν δεν τον κουβαλάτε μέσα σας μάς είπε
καθώς κρατούσε αναμμένο με την αναπνοή του
το κερί της ζωής μας ολόφωτο.
Αίφνης
Μην επιμένετε στις δικές σας λέξεις μάς είχαν πει κάποτε οι
Οικουμενιστές
μόνο η μία και μοναδική γλώσσα της ανθρωπότητας θα μπορέσει
να σας σώσει
Οι μέρες της πανδημίας όμως έφτασαν
οι ψυχές μας δεν στροβιλίζονται πια
περιμετρικά της Υδρογείου
κι οι λέξεις μάς πρόδωσαν
καθώς εμείς από άνθρωποι
αίφνης γίναμε κρούσματα.
Οι μυρωδιές των σωμάτων
Τα πιάτα με τα φαγητά θυμάμαι το βράδυ εκείνο
δεν σταμάτησαν να πηγαινοέρχονται
στα τραπέζια των συνδαιτημόνων
οι σερβιτόροι γέμιζαν ακούραστα με ποτό
τα ψηλά ποτήρια των επίτιμων… προσκεκλημένων
Βρέθηκαν όλοι οι επώνυμοι εκεί
κανείς δεν έλειπε απ' το λαμπρό εκείνο δείπνο
Πολλά είπαν μεταξύ τους μα η μνήμη μου αποκαμωμένη πια απ'
τις πολλές και ανούσιες συναθροίσεις
εμπιστεύτηκε την ηθική της στις αισθήσεις
Τις ακριβές κολόνιες των
πλουσίων
η μνήμη μου από μόνη της κατάφερε ευθύς να ξεμπροστιάσει
και ωσάν να το είχε η ίδια από χρόνια μυριστεί
ανέσυρε μοναχά στην επιφάνεια
τις σάπιες μυρωδιές των σωμάτων τους.
Παραμελημένες ανάσες
Αργά το απόγευμα
λίγο πριν το λιόγερμα
οι κυψελίδες της μνήμης
έμφορτες από νοσταλγία για τα περασμένα
αποφορτίζονται στις ανοιχτές αγκαλιές των παλιών, αγαπημένων
φωτογραφηθήκων
Τι έχουμε όμως εμείς να πούμε
για το υπόλοιπο της αναπνοής μας;
Δεν είμαστε άραγε
όλες οι ανάσες που δεν πήραμε;
Τα λιακωτά των ποιητών
Τα λιακωτά των ανθρώπων στη γη
δεν σβήνουν ποτέ
Κρατούν αναμμένα εδώ και χρόνια
τα φώτα τους στους ποιητές
που καθώς ξεμπέρδεψαν απ ' τις δοσοληψίες
που είχαν με το Επέκεινα
ψάχνουν τώρα τις ψυχές τους στις κλίνες των απελπισμένων.
Μαζί στο ξέφωτο
Ο ποιητής ακολούθησε διακριτικά
τον Γαλιλαίο καθώς εξερχόταν του δικαστηρίου
σαν να γνώριζε από πριν την ετυμηγορία του
Το ψέμα του αντάρτη επιστήμονα ενώπιον των κατηγόρων του
πως τάχατες η γη μένει για πάντα ακίνητη
ήχησε στη σκέψη του ποιητή σαν στίχος
δικός του που βούλιαζε μόνος και άδειος στο βαλτοτόπι
της θλίψης του
Κι όμως η γη γυρίζει τον άκουσε τώρα να ψιθυρίζει μοναχός του
Τα μάτια του ευθύς έλαμψαν
μα η ψυχή του δεν είχε βρει ακόμα το φως της
Τον ακολούθησε ίσαμε που συναντήθηκαν μαζί σ' ένα ξέφωτο
Ο Γαλιλαίος που γνώριζε τον ποιητή από χρόνια
τον κοίταξε κατευθείαν στα μάτια
Χωρίς αγάπη η γη δεν γυρίζει
του εξομολογήθηκε δακρυσμένος
και το διάπλατο χαμόγελο του ποιητή έγινε για πάντα
ένα με το ξέφωτο.
Επιστροφή θνητών
Ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος
να ξεχειλώνει γραμμές
βαριά η περιπέτεια
για βήματα που ιχνηλατούν φυγή
σε άπιαστα μετερίζια.
Ακόμα κι ο ήρωας των παιδικών του χρόνων
ο Οδυσσέας
κάθε βράδυ ξεπεζεύει απ' τα βράχια του νωρίς
να μην αργεί για την Ιθάκη.
Μάσκες θανάτου
Να συναντιόμαστε πού και πού
έτσι για να ξεχνιόμαστε,
με τόσες μάσκες που φορτώσαμε στον θάνατο
πώς θα μπορέσει κι αυτός να μάς ξεχάσει;
Άγραφοι στίχοι
Δεν ήταν λίγες οι φορές
που ξυπνούσε ανήσυχος στη μέση της νύχτας
και δανειζόταν τα ρούχα του Ρομπέν των Δασών
Πάντα ήθελε να υπερασπιστώ τους αδικημένους
συνήθιζε να λέει
μα κάθε φορά που ξεπόρτιζε για να μιλήσει στους ανθρώπους
του κοβόταν η αναπνοή και οι λέξεις του
γίνονταν αιμοβόρα σκουλήκια που του' τρωγαν τα σωθικά
Ήταν όμως κι άλλες φορές
που το τεράστιο σύμπαν στριμωχνόταν μέσα του
σ' ένα μικρό γραφειάκι στο κέντρο του δωματίου του
Κάποτε οι στίχοι μου θα διαβάζονται απ' όλους
μας είπε μια μέρα όταν είδε τον εαυτό του ποιητή
οι στίχοι μου θα αλλάξουν τον κόσμο
Καθώς όμως τα χρόνια περνούσαν
και ο ίδιος γέρος πια αλλά σοφός κατάλαβε
πως ο κόσμος γύρω του τελικά δεν άλλαξε
αποφάσισε να κάνει το μέσα του σκέψεις και τις σκέψεις του
στίχους
Να το παιδί που πάντοτε έψαχνα!
αναφώνησε όταν επιτέλους στήθηκε μπροστά στον καθρέφτη του
Τα παιδιά του κόσμου
γεννιούνται από στίχους που δεν γράφτηκαν ποτέ.
Περιστέρι επί σκηνής
Οι δυο αντίπαλοι στάθηκαν με έπαρση στο
κέντρο της σκηνής
έτοιμοι να αναμετρηθούν με τα ξίφη τους
Γύρω τους μαζεύτηκαν κι οι θιασώτες του πολέμου
οι οποίοι τυφλωμένοι καθώς ήταν δεν πρόσεξαν ένα μικρό
κάτασπρο παιδί
που καθώς κατόρθωσε να ξεγλιστρήσει απ' εκείνους
στήθηκε ορθό και αγέρωχο στη μέση
των δύο αντιπάλων
Το παιδί απογοητευμένο που δεν του' δινε κανένας σημασία
έκανε να τους εγκαταλείψει για πάντα στη μοίρα τους
όμως μια δυνατή φωνή όμοια με απελπισία ξετρύπωσε
απ' το πλήθος
Προσέξτε το παιδί!
απευθύνθηκε σε όλους και το κάτασπρο παιδί που' ταν ολόιδιο
με περιστέρι
έμεινε από τότε πιστό στη θέση του.
Βιογραφικό σημείωμα
Γεννήθηκε το 1970 και από το 2003 εργάζεται ως δάσκαλος σε διάφορα σχολεία της Δημοτικής Εκπαίδευσης στην Κύπρο. Έχει εκδώσει τέσσερις διηγηματικές συλλογές και δύο ποιητικές. Ασχολείται επίσης με το θέατρο. Το έργο του « Το Τελευταίο παιχνίδι» έχει πάρει έπαινο σε διαγωνισμό που διεξήγαγε η Θεατρική Ένωση Συγγραφέων Κύπρου για νέους συγγραφείς. Τα βιβλία του « Μεταμεσονύχτιοι αναλογισμοί», « Σκυτάλη» και « Μια ζωή-πέντε διηγήματα για ένα θέμα» όπως και δυο θεατρικά του έργα ( Τελευταίο παιχνίδι και Ξανά μαζί) διακρίθηκαν σε διαγωνισμό που διοργάνωσε το ελληνικό λογοτεχνικό περιοδικό « Κέφαλος». Είναι συνεργάτης στην εφημερίδα της Κύπρου « Αλήθεια», όπου και δημοσιεύει συστηματικά διηγήματα, ποιήματα και δοκίμιά του. Τέλος, είναι συνεργάτης στο Σ.Π.Ε.Κ ( Σύνδεσμος Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου) σε θέματα πολιτισμού. Είναι αντιπρόεδρος της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου.
