Θα δούμε ένα αδημοσίευτο ποίημα του Γιάννη Τρανίδι. "19 χρονώ και οι φθορές της δύο ασέλγειες στα μάτια"!
19 χρονώ και οι φθορές της δύο ασέλγειες στα μάτια-ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΑΝΙΔΙΣ
Μάθε πόσες και πόσες νύχτες μέτρησα στη χούφτα τη σελήνη
Ανοιχτή γεννά παλάμη μ’ αγγεία σκουριασμένα
Διάττοντες σε δάκρυα που τανύζουν, καταλήγοντας φωτιές το μάγουλο κοπέλας ξέμακρης
19 χρονώ και οι φθορές της δύο ασέλγειες στα μάτια
Ζέφυρος καθώς αισθαντικά τον ώμο αρέσκεται να γδύνει
Σώμα της αλήθειας
Παραγράφηκαν κι αυτές, ακολουθώντας το χείλος εκεί που ταίρι ψαύει
Στην πλατεία και με την άκρη του ματιού λίγο πιο τρυφερά της βλεφαρίδας
Κοιμάται μαδώντας σε όνειρο το προτελευταίο κρίνο ξαπλώνοντάς το σε κρεβάτι ενώ ορμές ανέδινε κι αφανιζόταν
Και άνεμος που μόλο ατιμασμένος, σελίδες παράσερνε χαρτί επισημαίνοντας το δύο
Εκεί που χώρα λαμβάνει το αέναο θάμπος
Μάθε τότε πόσες μετρούσα ανύσταχτος στη χούφτα τη σελήνη
Με τ’ ακροδάχτυλα να εγγίζουν το νερό και το νερό βαδίζοντας σε φλέβες φρακτές
Κι όπως χτυπούν παλλόμενες το δέρμα να φανούν
Πιο δυνατά χτυπά και ακουμπά κι ανοίγει κάποιου σώματος γυμνού το στέαρ
Σημαδεύοντας τη ριπή
Εξοστρακίζοντας το χθες
