Σαν σήμερα,το 1533 , απεβίωσε ο Ιταλός ποιητής και κωμωδιογράφος της Αναγέννησης Λουντοβίκο Αριόστο. Θα δούμε ένα απόσπασμα από το λυρικό του ποίημα Madrigale.
Madrigale- ΛΟΥΝΤΟΒΙΚΟ ΑΡΙΟΣΤΟ
Madrigale I
ΜΑΤΙΑ δεν έχετε αντιληφθεί
πρόθυμα να θαυμάσετε
γλυκό και αγγελικό το πρόσωπό της,
πόσο μοιάζετε με κερί στη φωτιά
ή σαν χιόνι στον ήλιο.
Στο ύδωρ θα υπάρξετε,
αν δεν αλλάξετε τόπο
θέασης της ομορφιάς και της υπεροψίας
του μετώπου της.
Τα λαμπερά της μάτια, το καθένα αυτόνομη
ακτίνα του ήλιου,
ορμάει δυνατά μέσα σας, θα σας κάνει πηγή κάποτε.
Έξω σας ή φλόγες ή βέλη.
Αποφεύγετε τέτοια δεινά;
Αν όχι, σας βλέπω επιτέλους να είστε ένα τίποτα,
κι εξακολουθώ να είμαι αιώνια τυφλός.
Madrigale II
Η όμορφη γυναίκα μου είναι όμορφη φωτιά,
έχει το πρόσωπο κόσμημα σαν όμορφο χιόνι,
η Αγάπη, το θαύμα τριγύρω,
ποια είναι η πιο όμορφη, τις εμπαίζει.
Ατενίζοντας και τις δύο, παθιασμένη
φλόγα σκαμπίλι στο πρόσωπο απλώνεται,
με γέλιο γλυκό πηγαίνεις να υποταχθείς
στην ομορφιά της αγάπης.
Τι απομένει να δούμε εκτός από εκείνη
σαν κόκκινο τριαντάφυλλο που
αποκαλύπτει τον όμορφο παράδεισο
από τα φύλλα του, τότε, όταν ο ήλιος
διαιρείται από την Ανατολή κι η μέρα αυξάνει;
Και τότε αυτό γίνεται λευκό, όπως εμφανίζεται
στο όμορφο Σέρεν καθάριο το φεγγάρι,
πάνω απ’ το ήρεμο κύμα
με συνεργούς τρεμάμενες ακτίνες λάμπει.
Είναι ωραία η μυστηριώδης ομορφιά,
τη γυναίκα μου, μπορείτε να την αποκαλέσετε, Αγάπη,
κι είναι όμορφος αυτός ο τόπος,
κι όλη η ομορφιά στον κόσμο,
συγκρατημένη περιγραφή.
Madrigale III
Για τον μεγάλο άνεμο η ελπίδα
ας μη σβήσει, θεριεύει περισσότερο η μεγάλη πυρκαγιά,
πετάγεται έξω κι εξαφανίζει όλα τα μικρά.
Πόσο μεγαλύτερο πόλεμο
γύρω από κάθε τόπο, από κάθε λιμάνι,
η πιο μεγάλη αγάπη
διεξάγει στην καρδιά, και γίνεται ισχυρότερη.
Ω ταπεινή και μικρή μοίρα,
Μαντόνα, λένε ότι αρκεί η διαδρομή,
οι απειλές όμως μας έκαμαν δραπέτες
Μετάφραση: Αχιλλέας Κατσαρός
Πηγή: https://www.vakxikon.gr
