Στις 20 Σεπτεμβρίου 1975 φεύγει από τη ζωή ο Γάλλος διπλωμάτης και νομπελίστας ποιητής Σεκ Τζον Περς. Θα έρθουμε σ'επαφή μ'ένα απόσπασμα από τα πιο γνωστά του ποιήματα, το ερωτικότατο "Amers"!
..Amers- ΣΕΚ ΤΖΟΝ ΠΕΡΣ
.Στενά είναι τα πλοία, στενή η κλίνη μας.
Απέραντ' η έκταση των νερών, πιο τεράστια η αυτοκρατορία μας
Στις κλειστές κάμαρες του πόθου.
Μπαίνει το Θέρος, πούρχεται από θάλασσα. Στη θάλασσα μόνη
θα πούμε
Τι ξέρει που υπήρξαμε στις γιορτές της Πολιτείας, και τι ανερχόμενον
άστρο από τις υποβρύχιες γιορτές
Ήρθ'ένα βράδυ, πάνου στην κλίνη μας, να οσφρανθεί τη θεία κλίνη.
Μάταια η κοντινή γη μας χαράζει το σύνορό της. Ένα ίδιο κύμα στον κόσμο,ένα ίδιο κύμ'απ'τον καιρό της Τροίας
Κυλάει τη λαγόνα του ως εμάς. Στ'ανοιχτά τα πολύ μεγάλα μακριά μας τυπώθηκε κάποτε τούτ' η πνοή....
Κ' η χλαλοή ένα βράδυ ήταν μεγάλη μέσα στις κάμαρες: ο ίδιος ο κοχυλόηχος θάνατος, διόλου δε θα μπορούσε ν'ακουστεί!
Αγαπάτε, ω ζευγάρια τα πλοία ΄και τη φουσκωμένη θάλασσα μέσα στις κάμαρες!
Η γη ένα βράδυ κλαίει τους θεούς της, κι ο άντρας κυνηγά τα ρούσα ζώα ΄
οι πολιτείες πέφτουν στη φθορά, οι γυναίκες ονειρεύονται... Ας είναι
πάντα στην πόρτα μας
Τούτ' η απέραντη αυγή που τη λένε θάλασσα-αφρός φτερών και
ξεκίνημα όπλων ΄ έρωτας και θάλασσ' από ίδιο κρεβάτι, έρωτας και θάλασσα στο ίδιο κρεβάτι- και τούτος ακόμα ο διάλογος μέσα στις κάμαρες:
2
Έρωτα, έρωτα, που έτσι ψηλά κρατάς την κραυγή της γέννησής μου,
τι θάλασσα που είναι σε πορεία προς την Αγαπημένη! Άμπελος πατημένη σ' όλους τους γιαλούς, ευεργεσία από αφρό σε κάθε σάρκα, και τραγούδι από φυσαλίδες στους άμμους... Τιμή, τιμή στη θεία ζωντάνια!
Πηγές: Ανθολογία της Ευρωπαϊκής και Αμερικανικής ποιήσεως Κλεωνος Β.Παράσχου
&https://el.wikipedia.org
