Σαν σήμερα, στις 9 Ιουλίου 1980 φεύγει ο Βραζιλιάνος ποιητής Βινίσιους ντε Μοράις. Θα δούμε το ποίημά του "Χριστουγεννιάτικο ποίημα"!
Χριστουγεννιάτικο ποίημα (Απόσπασμα) -ΒΙΝΙΣΙΟΥΣ ΝΤΕ ΜΟΡΑΪΣ
Γι' αυτό είμαστε πλασμένοι:
Να θυμόμαστε και να μας θυμούνται
Να κλαίμε και να κάνουμε να κλαίνε
Και τους νεκρούς μας να ενταφιάζουμε-
Γι' αυτό έχουμε μακριά τα μπράτσα: για τους χωρισμούς.
Χέρια για να κρατούμε ό,τι προσφέρεται
Και νύχια για να σκάβουμε τη γης.
Τέτοια θα 'ναι η ζωή μας:
Ένα δείλι που πρέπει να ξεχάσουμε
Ένα αστέρι που σβήνει στο σκοτάδι
Ένας δρόμος που διαβαίνει από δυο τάφους-
Γι ' αυτό κι όσοι περνούν από κοντά τους
Λαφριά κι αμίλητοι ας το κάνουν μην ταράξουν
Τη νύχτα που κοιμάται στη σιωπή της.
Πολλά δεν έχουμε να πούμε:
Ένα τραγούδι πάνω σε μια κούνια
Μια προσευχή γι'αυτούς που δε γυρνούνε-
Ίσως αγάπης ένα στίχο-
Πρώτη προσπάθεια μετουσίωσης
Με την ελπίδα σ' ένα θαύμα.
Μετάφραση: Γ.Δ. Χουρμουζιάδης
Πηγή: Παγκόσμια ποιητική ανθολογία "Ταξίδι στην ποίηση", Εκδόσεις Ναυτίλος, 1995
